این پروژه بخشی از یک ابتکار عمل بزرگتر و سیاست همگانی در ارتباط با “برنامه PILARES” هستند که اهدافی نظیر بازسازی یکپارچه و معماری متعهد را دنبال می کنند. در مجموع می توان گفت که این پروژه فرصت های ویژه ای را برای جوامع به حاشیه رانده شده در مکزیکوسیتی تحقق می بخشد.
این طرح یک حرکت دوگانه و متعادل میان مفاهیم نفوذپذیری و حضور ایجاد می کند و در همین راستا ساختاری دو طبقه ساخته شده از آجر و بتن را شکل می دهد. در هم تنیده شده با پارک مجاور، معماری این ساختمان به گونه ای است که از نقطه نظر زیست محیطی ردپای محدودی از خود به جا می گذارد.
با توجه به تناسب و موقعیت سایت، این پروژه در سه بلوک پیش بینی شده است. دو باغ در ضلع شمالی و انتهای جنوبی به عنوان امتداد پارک عمل می کنند و برنامه های مختلفی مانند فضاهای مخصوص نشستن، مطالعه و تالارهای فضای باز را در خود جای می دهند.
این طراحی یک سیستم آموزشی منحصر به فرد را در داخل و خارج محوطه ایجاد می کند. بلوک سوم نیز شامل یک شبکه است که مجموعه ای از کلاس های درس و فضاهای آموزشی را از طریق یک راهرو در فضای باز به هم متصل می کند. کلاس و اتاق های سخنرانی ساختاری غرفه مانند را تعریف می کنند و به خوبی از نور طبیعی و تهویه بهره می برند.