بامدادنو - روابط جمهوری اسلامی و عربستان سعودی بعد از انقلاب اسلامی همواره دارای فراز و فرودهای شدیدی بوده است. اوج این بحران بعد از کشتار حجاج در سال ۶۶ بود که منجر به قطع روابط دیپلماتیک دو کشور شد سال بعد بنیانگذار جمهوری اسلامی در پیامی به مناسبت سالگرد این حادثه فجیع بیان داشت "اگر از صدام بگذریم از آل سعود نخواهیم گذشت"
اما بر خلاف دهه ۶۰ در دهه ۷۰ با تلاش‌های مرحوم هاشمی رفسنجانی روابط دو کشور در دولت‌های سازندگی و اصلاحات رو به بهبود گذاشت و به حالت حسنه در آمد اما در دوره محمود احمدی نژاد تحت تاثیر سیاست خارجی تهاجمی روابط ایران و عربستان بار دیگر رو به افول نهاد. در دوره حسن روحانی و در حالی که سیاست تنش زدایی او در حال ثمربخشی بود عده‌ای از عناصر افراطی به بهانه اعدام شیخ نمر از روحانیون شیعه عربستان با حمله به سفارت این کشور مجدد باعث قطع روابط دیپلماتیک دو کشور شدند.
اما امروز بعد هفت سال در اقدامی عقلانی و‌پسندیده دو کشور در آستانه برقراری مجدد روابط دیپلماتیک قرار گرفتند، اقدامی که فعلا به نظر می‌آید در سطح تاکتیکی قرار دارد اما امید میرود با تلاش‌های بیشتر به سطح استراتژیک ارتقا یابد.
واقعیت این است در طی ۴۰ سال گذشتت هم در جمهوری اسلامی و هم حکومت آل سعود جریاناتی وجود داشتند که به براندازی حکومت مقابل فکر می‌کردند. جریاناتی که در سال‌های گذشته هم تشدید هم شدند. افزایش انواع اشعار و سرودهای حماسی مبتنی بر گفتمان شیعی در هیئات و برنامه مذهبی در ایران برای پایان دادن به حکومت آل سعود و حمایت حکومت سعودی از شبکه ایران اینترنشنال که به صورت غیرحرفه‌ای و خلاف اخلاق رسانه‌ای ایجاد ناآرامی و تجزیه طلبی را در دستور کار خود قرار داده است دو اقدام شاخص طرفین برای خصومت ورزی بود.
اما واقعیت این است تا زمانی که هر دو حکومت موجودیت و قدرت یکدیگر را به رسمیت نشناسند و از استراتژی براندازی طرف مقابل عبور نکنند یک توافق پایدار و دائمی شکل نخواهد گرفت. لذا لازم است در جمهوری اسلامی به سمت پایان دادن به شعار مرگ بر آل سعود و در حکومت سعودی به سمت پایان دادن حمایت از جریانات و رسانه‌های تجزیه طلب مثل ایران اینترنشنال حرکت کنند.