دانشمندان مدت‌ها فکر می‌کردند که حیات نمی‌تواند در چاه گرمابی در اعماق اقیانوس وجود داشته باشد. اما در سال ۱۹۷۷، آنها کرم‌های لوله‌ای(tubeworms ) غول پیکری را یافتند که در امتداد شکاف گالاپاگوس، ۸۰۰۰ فوت زیر سطح اقیانوس زندگی می‌کردند.
چاه گرمابی یا مجرای گرمابی در حقیقت شکافی بر روی سطح زمین است که از لحاظ زمین‌شناسی، آب‌های اطراف خویش را گرم می‌کند. چاه‌های گرمابی اغلب در مناطقی که از لحاظ آتشفشانی فعال هستند مانند مناطقی که صفحات زمین‌ساختی در حال جدا شدن از هم هستند، بسترهای اقیانوسی و تفتگاه‌ها یافت می‌شوند.
کرم‌های لوله‌ای در تاریکی کامل زیستگاه خود احاطه شده‌اند و در آب پر از گاز سمی و اسید زندگی می‌کنند.
آنها معده، روده و چشم ندارند. در عوض، آنها "کیسه‌های باکتری" با ساختارهای قلب مانند و اندام‌های تولید مثل هستند.
باکتری‌های داخل کرم‌ها از سولفید هیدروژن سمی موجود در آب استفاده می‌کنند که می‌تواند بیشتر حیوانات را به‌عنوان منبع انرژی برای تولید کربوهیدرات‌ها از بین ببرد!