عصر ایران؛ مهرداد خدیر- سید ابراهیم رییسی در همایش جهاد تبیین که امروز برگزار شد حکم به مردودی "خیلی از خواص" در قضایای اخیر داد و گفت: "به وظیفه اخلاقی و انقلابی خود عمل نکردند و وقتی از آنها پرسیدیم گفتند از فضای مجازی می ترسیم".
مشخص نیست آقای رییسی کدام خواص را مد نظر دارد و آیا او "ممتحن" است یا خود در این دو ماهه نمره قبولی گرفته که دیگران را مردود می‌داند و مگر کیفیتی که به ریاست جمهوری او در سرد‌ترین انتخابات تاریخ جمهوری اسلامی انجامید حاوی و حامل این پیام نبود که خودمان کافی هستیم و به دیگران نیاز داریم و نیز به حمایت طبقه متوسط؟ با این وصف چه نیاز به خواص؟
محمود احمدی‌نژاد را می‌گوید که روزه سکوت گرفته و مگر او همچنان در زمرۀ خواص است؟ و تازه او تصور می‌کرد وقتی با تحلیل هایش فرودستان با خواست‌های معیشتی بشورند شاید باز کار را به او بسپارند نه وقتی که کانون اعتراض در طبقه متوسط و جوانان باشد.
یا مراد آقای رییس جمهور از خواص، علی لاریجانی است که با همه پیوندها و سابقه دوازده سال ریاست مجلس، حذف شد تا راه برای ایشان، هموار شود؟
یا سید محمد خاتمی را مد نظر دارد که چند بار موضع گرفته و کیهان و اپوزیسيون نپسندیدند.
شاید هم نگران است بخواهند کاسه‌کوزه‌ها را بر سر دولت ضعیف او بشکنند چرا که برخی پیشنهاد برگزاری انتخابات زودرس را داده‌اند. پیشنهادی که پذیرش آن اگرچه بعید است ولی معنی آن جز عبور از آقای رییسی نیست و باقر قالیباف هم مثل قبل تمام قد پشت سر دولت رییسی نمی‌ایستد.
نمی‌شود که به نخبگان توجه نکنند و در رقابت‌ها دیگران را حذف کنند ولی سر بزنگاه انتظار تأیید داشته باشند؛ و تازه مگر ده‌ها شبکۀ صدا و سیما با پنج هزار میلیارد تومان بودجه و روزنامه های دولت و شهرداری و خبرگزاری‌های متعدد با پول مالیات و عوارض مردم یک صدا مضامین مورد انتظار آقای رییسی را کوک نمی‌کنند؟
مگر ندیدند که نمایندگان مجلس چگونه از امضای اعلامیۀ درخواست اعدام پا پس کشیدند. از نماینده‌ای که با پانزده هزار رأی وارد این مجلس شده چگونه انتظار دارند خود را در مقابل افکار عمومی حوزۀ انتخابیه قرار دهد و مسؤول اعدام احتمالی افراد، شناخته شوند خاصه اگر از شهر و بخش خودشان باشد.
گیرم افرادی که در ادبیات ایشان خواص خوانده می‌شوند اعلامیه می‌دادند؛ مگر گوش معترضان به اخوان لاریجانی و ناطق نوری بدهکار است وقتی خیلی‌هاشان مصطفی تاج‌زاده را هم نمی‌شناسند؟ و گیرم سخنی هم بگویند؛ مانع قطعنامه جدید و صعود دلار می‌شود یا برای صدا و سیما بیننده و مشتری و برای دولت ارز می‌آورد؟
به جای گِلِه از خواص بهتر نبود در انتخاب همکاران بیشتر دقت می‌کرد تا خواص خود را داشته باشد و در این عرصه هم خودکفا شوند؟ فی‌المثل یک روحانی موجه و مقبول همگان را برای وزارت کشور انتخاب می‌کرد چون از وزیری با نگاه امنیتی و نظامی نمی‌توان انتظار تحلیل اجتماعی داشت و همه انگار از روی یک متن حرف می زنند و کلمات مشخصی مدام در ادبیات همه تکرار می شود و همان حرفی را که روز پنجم بعد از مرگ مهسا درباره شهری بر زبان می‌آوردند 50 روز بعد هم باز همان‌ها را می گویند.
مَخلص کلام این که جناب رییس جمهور! شما خود در حال آزمون دادن‌اید، آزمون‌گیرنده و ممتحن نیستید تا دیگران را مردود اعلام کنید.
اگر به احمدی‌نژاد تأسی می‌کنید که نخبگان را با اشراف اشتباه گرفته بود دست‌کم در بخش های دیگر جامعه جذابیت داشت اما فغان آنان هم از سر در‌گمی دولت به آسمان بلند است.
درک می‌نیم که ابراهیم رییسی فاقد گفتمان سیاسی اختصاصی است ( کما یان که پیش تر هم نوشته بودیم) و سپهر سیاست را با میدان قضاوت اشتباه گرفته و مدام فرمان می‌دهد و داوری می‌کند اما آن که از غنیمتی برخوردار می‌شود باید آماده پرداخت غرامت هم باشد و با تکرار ادبیات رسمی نمی‌توان توجه‌ها را به سوی دیگر معطوف کرد.
با این همه آقای رییسی برای اثبات وفاداری و مجاهده‌ای که دیگران را به انجام آن توصیه می‌کند، می‌تواند بخشی از کاستی‌ها را متوجه دولت خود بداند و این‌گونه به نظام خدمت کند وگرنه با حمله به کسانی که از قافله کنار گذاشته و با الفاظ مختلف نواخته شده‌اند مشکلی حل نخواهد شد.
اصلا چه کار به نخبگان و خواص بی‌معرفت دارند؟ "دولت مردمی" که نباید معطل خواص بماند. در دیدارهای نظارت میدانی هم دیده بودیم علاقه ای به شنیدن سخن نخبگان ندارد. پس چرا از پایگاه مردمی خود که مدام به رخ می‌کشیدند بهره نمی‌گیرند؟