عصر ایران- مدتی قبل و در اردیبهشت سال جاری طی مطلبی به آثار جنگ اوکراین بر صنعت خودروی روسیه اشاره کردیم. بویژه خبر مربوط به کمپانی رنو که از فروش 100 درصد سهام خود در "رنو روسیه" به طرف روس و همچنین فروش 67.69 درصد سهام خود در آووتواز به نامی(مرکز تحقیقات و توسعه اتومبیل و پیشرانه روسیه) خبر داد.
آن زمان، سخنگوی کمپانی فرانسوی در این باره گفت: آنچه رنو در این برهه زمانی انجام داد، تصمیمی سخت اما لازم، بود که مستقیما نتیجه حمله غیر قابل توجیه روسیه به کشور اوکراین است. روسیه دومین بازار بزرگ رنو بعد از اروپا است که در سال 2021 حدود 500 هزار دستگاه از محصولات این برند در بازار روسیه به فروش رسید.
برای آشنایی کامل با تاریخچه صنعت خودرو در روسیه، مطالعه این "مطلب" جذاب را پیشنهاد می کنیم.
گفتنی است تحریم های بین المللی علیه روسیه موجب کمبود قطعات و اختلال در تولید خودرو شده است. در حدی که ماه آوریل، کمپانی آووتواز کارکنان خود را به سه هفته مرخصی اجباری فرستاد.
البته گفته می شود براساس یکی از شرایط این معامله، حق بازخرید سهام در آووتواز طی 6 سال آینده برای رنو محفوظ باقی می ماند.
اما پس از این رویداد، گفته می شود امکانات خط تولید رنو در مسکو برای بازتولید برند تاریخی مسکوویچ مورد استفاده قرار خواهد گرفت. این برند در سال 2002 اعلام ورشکستگی و در سال 2006 منحل شده بود.
براساس اعلام مسکو، خط تولید مسکوویچ ابتدا به تولید خودروهای مبتنی بر موتور درون سوز می پردازد و در آینده نیز محصولات الکتریکی را تولید می کند.
در جدیدترین خبر مرتبط اشاره شده که موسکوویچ فعالیت خود را از اوائل ماه دسامبر(اواسط دی ماه) آغاز می کند. چشم انداز تولید 50 هزار دستگاه خودرو برای سال 2023 و همچنین 600 دستگاه خودرو(200 دستگاه آن الکتریکی خالص خواهد بود) تا پایان سال جاری میلادی در برنامه های مسکوویچ قرار دارد.
حال باید دید صنعت خودروی روسیه که هیچ محصول شاخصی ندارد و بیشتر در زمینه مونتاژ محصولات وارداتی فعال بوده، چگونه بعد از خروج شرکای خارجی خود عمل می کند و آیا اساسا چشم اندازی که برای مسکوویچ متصور شده اند قابل دستیابی است یا خیر.
این مدل در فاصله سال های 1998 تا 2003 روی خط تولید قرار داشت. در کلاس 5 درب هاچ بک معرفی و برای پیشرانه آن از نمونه 2 لیتری رنو در هماهنگی با جعبه دنده 5 سرعته دستی استفاده شد. این محصول با خودروهای کمپانی های مطرح بین المللی که در همین بازه زمانی تولید شده عملا هیچ امکانات قابل رقابتی نداشت.