روزنامه شرق نوشت: ویژگی رخدادهای اواخر شهریور و اوایل مهر امسال، پررنگ‌بودن حضور نوجوانان و جوانان کم‌سن و سال بود. این افراد 88 و ناآرامی‌های سال‌های پیش از آن را تجربه نکرده‌اند و به احتمال زیاد در 96 و 98 نیز در تجمعات اعتراضی حضور نداشته‌اند؛ بنابراین نسخه‌هایی که قبلا برای پیشینیان پیچیده شده برای امروزی‌ها کاربرد ندارد.
این که دائما تبلیغ کنیم که اینها جوان و احساساتی‌اند مگر مورد انکارشان است؟ یا اگر گفته شود آنها دنبال خواسته‌های خلاف شرع هستند، مگر از طرف آنها رد می‌شود؟! اتفاقا این حرف‌ها ممکن است دقیقا همان چیزهایی باشند که آنها می‌پسندند و بعید نیست خودشان را به خاطر همین ویژگی‌ها قهرمان بدانند!
با این که دست دشمن در حوادث اخیر عیان است، کمتر کسی است که بتواند این انگ به دهه هشتادی‌ها را باور کند. مشکل اصلی این است که حتی در همین بحبوحه کسی نمی‌خواهد بپذیرد که باید این نسل را شناخت! چنین شناختی حاصل نمی‌شود مگر با تحقیقات علمی میدانی و جز این هر تصمیمی ابتر می‌ماند.