عصر ایران - دفعه بعد که با سوالات عجیب یک کودک کنجکاو مانند این که چه تعداد مورچه در سیاره زمین وجود دارند، مواجه شوید، می توانید آماده ارائه پاسخ با یک عدد خاص باشید.
پژوهشگران در آلمان با بررسی مطالعات علمی پاسخی به این پرسش که چه تعداد مورچه در سیاره زمین وجود دارند و همچنین پرسشی دیگر که وزن آنها در مجموع چقدر می شود، ارائه کرده اند.
به گفته پژوهشگران دانشگاه ژولیوس ماکسیمیلیان، این مطالعه را به دلیل این که تخمین قابل اعتمادی از تعداد کل مورچه ها در سیاره زمین یا میزان رایج بودن آنها در زیستگاه های مختلف وجود نداشت، انجام داده اند. بر همین اساس، تیم پژوهشی این دانشگاه وظیفه شمارش این حشرات کودچک را بر عهده گرفت.
پژوهشگران دانشگاه ژولیوس ماکسیمیلیان برای انجام این کار بررسی 489 مطالعه علمی که همه قاره ها و ریستگاه ها را پوشش می دادند را انجام داده و بر اساس داده های کسب شده یک تخمین تجربی محافظه‌کارانه را ارائه کرده اند.
به گفته تیم پژوهشی، در حال حاضر حدود 20 کوادریلیون (20 با 15 صفر پس از آن) مورچه روی سیاره زمین وجود دارند. بر این اساس، تعداد مورچه ها روی سیاره زمین 2000 برابر بیشتر از ستاره های کهکشان راه شیری است که در آن قرار داریم.
تیم پژوهشی یک گام فراتر رفته و وزن کل مورچه های سیاره زمین را نیز تخمین زده است که حدود 12 میلیون تن می شود. این عدد از مجموع جرم پرندگان و پستانداران وحشی بیشتر است. نتیجه این که با تعداد فوق العاده زیاد مورچه ها مواجه هستیم.
آن گونه که انتظار می رفت، پژوهشگران دریافتند که مورچه ها در مناطق گرمسیری متمرکز هستند و جمعیت آنها در جنگل ها و بیابان ها بیشتر و تعداد آنها در محیط های شهری کمتر است. مناطق قطبی اساسا عاری از مورچه هستند.
اگرچه ممکن است مطالعه ای بیهوده به نظر برسد، اما پژوهشگران فقط برای ارضای حس کنجکاوی این کار را انجام نداده اند. به گفته آنها، از آنجایی که مورچه ها نقش بزرگی در زیست‌بوم ها ایفا می کنند، درک توزیع آنها و این که چگونه ممکن است تحت تاثیر تغیرات آب و هوایی قرار بگیرند، اهمیت دارد.
به گفته پاتریک شولت‌هایس، یکی از نویسندگان مطالعه، مورچه ها در هر هکتار حدود 13 تن خاک را سالانه جابجا می کنند. از این رو، آنها تاثیر زیادی بر حفظ چرخه مواد مغذی دارند و همچنین نقش تعیین کننده ای در توزیع دانه های گیاهان ایفا می کنند.
مطالعه پژوهشگران دانشگاه ژولیوس ماکسیمیلیان در نشریه PNAS منتشر شده است.