عصر ایران؛ مهرنوش خالقی _ دو کلمه‌ای که کنار یکدیگر قرار گرفتند تا بتوانند برای مهم‌ترین سرمایه‌ها و منابع کشور دل بسوزانند، آموزش و پرورش. این وزارتخانه‌ی مهم که یکی از اساسی‌ترین مسئولیت‌های جامعه را بر عهده دارد. از خودمان بپرسیم که آیا تا کنون در کارش موفق بوده است؟ آیا نیروی توانمندی را به جامعه تحویل داده است؟
در مدرسه‌های ما کمتر جایی برای بازی و تجربه‌های آزادانه وجود دارد. یعنی بازی اساسا کاری بیهوده و خلاف روند آموزشی شناخته می‌شود. این در حالی‌ست که براساس بسیاری از پژوهش‌ها، اگر میزان تجربیات و فعالیت‌های بازی‌گونه کودکان کمتر باشد، میزان شناخت و توانمندی آنها نیز ضعیف‌تر می‌شود و خیلی زود تبدیل به افرادی بی‌انگیزه و غمگین می‌شوند.
پیشنهاد می‌کنیم این فیلم‌ها رو هم ببینید
۲ غم‌انگیزترین سوگ در عجیب‌ترین قطعه بهشت زهرا تهران/ قبرهایی که یک پیام خاص دارند (فیلم)