عصر ایران ؛ نهال موسوی - این روزها جشنواره ونیز در حال برگزاری است و با توجه به حضور 4 فیلم از ایران در دوره اخیر طبیعتا عکس و فیلم‌هایی از مراسم فوتوکال یا فرش قرمز فیلم‌ها در فضای رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی پخش خواهد شد.
نکته قابل تامل و تاسف برانگیز این است که برخی از سایت‌ها و یا صفحات اینستاگرامی در بازنشر این عکس‌ها به شکلی بسیار عجیب لوگو خودشان را حک میکنند. انگار این عکس را عکاس آنها در جشنواره ونیز گرفته است در صورتی که اصلا این گونه نیست.
در جشنواره‌ها عکاسان مختلفی وجود دارد که آنها یا برای رسانه خاصی عکس می‌گیرند و یا اینکه عکاسانی به صورت آزاد کار کرده و عکس‌هایشان را برای فروش در سایت‌های مختلفی قرار می‌دهند که هر رسانه‌ای بخواهد از آن استفاده کند هزینه‌اش را پرداخت میکند.
اگر هم بدون پرداخت هزینه‌ای آن عکس را بخواهد منتشر کند اسم عکاس بر روی آن حک شده است و باید با این شکل آنرا منتشر کند.
حال نکته جالب توجه این است که برخی از سایت‌ها و صفحات اینستاگرامی داخلی علاوه بر اینکه این عکس‌ها را به شکل خریداری نشده استفاده میکنند، بلکه حتی اسم عکاس را از روی عکس پاک کرده و در قطع جدیدی آنرا منتشر میکنند مثلا برای اینکه اسم عکاس که بر روی عکس حک شده است را حذف کنند عکس افقی را خود تبدیل به یک عکس عمودی میکنند.
از این گذشته لوگو یا نشان خودشان را هم بر روی عکس قرار می‌دهند! یعنی این عکس متعلق به رسانه خودشان است!
عکس‌هایی از فوتوکال امروز فیلم جنگ جهانی سوم ساخته هومن سیدی
نمونه داخلی همان عکس
آخر پیش خودشان فکر نمی‌کنند این عکس را که ما نگرفته‌ایم و متعلق به ما نیست چرا باید نشان یا لوگوی خودمان را بر روی آن بزنیم؟ واقعا با هیچ منطقی نمی‌توانم چنین بی اخلاقی را درک کنم.
یعنی کسی پشت کامپیوتر در ایران نشسته و برای یک لحظه دانلود کردن یک عکس که بعد از یک جستجوی ساده آن را به دست آورده است این حق را به خودش می‌دهد که آنرا متعلق به خودش یا رسانه خودش کند، واقعا خسته نباشید!
زدن این لوگو یا نشان‌ها بیانگر چند نکته است یا این که از اساس هیچ شناخت و آگاهی از قبح این اتفاق در جهان رسانه‌ای ندارند یعنی بسیار بیسواد هستند. یا اینکه کاملا آگاهانه این کار را می کنند پس دزد هستند.
آیا دزدی فقط این است که دست در جیب دیگری کنید و پول بردارید؟ این هم نوع دیگری از دزدی است که از عکاس و یا عکاسان حاضر در آن جشنواره انجام می‌دهید.
شما که بدون پرداخت هیچ هزینه ای دارید عکس او را منتشر می کنید دیگر اسمش را حذف نکنید! اسم و لوگو خودتان را نزنید! واقعا تا این حد ...
بعد که می‌نشینند و حرف می‌زنند چنان دم از اخلاق و فرهنگ ایرانی و ... می‌زنند که بیا و بیبین ! شرم آور است.
درست است که ایران قانون کپی رایت ندارد و در چنین مواردی (استفاده از محصولات خارجی در داخل کشور) هیچ نهادی وجود ندارد که پیگیری کند ولی انصاف و اخلاق خود اشخاص چه بر سرش آمده است؟
از فیلم و سریال نگویم که دیگر هیچ ، فقط می‌توان گفت اخلاق پَر... انصاف پَر... وجدان پَر ... شرم آور است.
یا فوتوکال فیلم بی رویا ساخته آرمین وزیر دفتری
به درد سطل آشغال میخوره
جرات داری در این خصوص مقاله بزن