شهاب حسینی را همه می‌شناسند. بازیگر باپرستیژ است. من فکر می‌کردم فقط بازیگر است اما دیروز فهمیدم چقدر برای سینما اهمیت قائل است و ایده‌های بکری دارد. اندیشکده‌ای به صورت مستقل راه انداخته که در حوزه فیلم کوتاه فعالیت می‌کن؛ البته با همراهی دوست توانایم آقای نفر.
جوانانی که امید آینده سینما هستند از فیلم کوتاه شروع می‌کنند گرچه فیلم کوتاه خودش یک مدیوم مستقل است.
در مراسم اختتامیه و اهدای جوایر اولین جشن فیلم کوتاه دعوت بودم و شرکت کردم.
به احترام شهاب که دوست داشتنی سینمای ایران است، خیلی از نام‌آوران سینما شرکت کرده بودند.
در حاشیه مراسم فرصتی شد با کیانوش عیاری عزیز حرف زدم. داستان فیلم در حال ساختش را گفت و از فیلم قبلی‌اش که به دلیل مشکل حجاب هنوز اجازه پخش نگرفته! امان از این حجاب. حتی می‌گفت موی سر خانم‌ها را تراشیده که موی نامحرم دیده نشود، باز هم نشده. بیشتر وقت به حرف و حدیث گذشت.
در هر حال در کنار جشنواره فجر و حقیقت، این اقدام شهاب حسینی واقعا نشان از بزرگی و دلسوزی‌اش داشت.
جوایز توسط بخشی از هیئت ژوری آقایان کیانوش عیاری، محمودکلاری و بهرام دهقانی به همراه دو تن از پیشکسوتان آقایان اکبر زنجانپور و سعید راد به برندگان اهدا شد. متاسفانه بدون یک زن سینمایی. اما در عوض لیلی رشیدی مجری مراسم بود و اجرای خیلی بانمک و فوق‌العاده‌ای داشت.
در پایان منوچهر شاهسواری رییس خانه سینما چند دقیقه‌ای صحبت کردند. واقعا لذت بردم. از جنگ جهانی اول و دوم و آمار کشته‌های روزانه بشریت تا امروز گفت و اضافه کرد که سینما، در بین همه این تلخی ها فقط امید به زندگی کردن را به جامعه تزریق کرده است.
مرسی از دعوت شهاب حسینی و مرسی از آوا فیاض که مدیریت روابط‌عمومی جشن را بر عهده داشت و مرسی از همه دست‌اندرکاران این رویداد ماندگار.