روزنامه اینترنتی فراز نوشت: «ساعت ۲ آمدند گفتند ساعت ۱۲ می‌آییم پلمب‌تان می‌کنیم». این بخشی از حرف‌های یکی از کافه‌داران شیراز است که از ۴ روز پیش کرکره مغازه‌اش را بالا نداده و می‌گوید هیچ امیدی به زمان بازگشایی مجددش ندارد.
همه چیز از تجمع نوجوانان شروع شد. تجمع بی‌محابای عده‌ای نوجوان شیرازی در بلوار چمران شیراز که تصاویرش در کسری از ساعت در سراسر ایران دست به دست شد. در نگاه اول، می‌توانست مربوط به هرجایی از دنیا باشد به جز همین شیراز خودمان. راستش را بخواهید، تبعاتش نیز شبیه هیچ جای دنیا نیست به جز همین ایران خودمان.
در ساعات اولیه انتشار ویدیو در اینترنت، فضای بازخوردها، آسمان تا زمین متفاوت بود. مرکّبی از زنده‌بادها و مرده‌بادها. عده‌ای چنان به شهامت دهه‌هشتادی‌های شیرازی درود می‌فرستاند که گویی همین یک تجمع، زخم کهنه‌‌شان را التیام داده بود. زخمی که سال‌ها، نمکِ لب‌های به‌هم‌دوخته و اعتراضی فروخورده روی آن پاشیده‌اند.
عده‌ای دیگر نیز چنان خشمگین بودند که انگار عده‌ای جوان ۱۴-۱۵ ساله همه باورهاشان را در آنی، درهم شکسته باشند. سراسیمه به دنبال «عوامل» این رویداد می‌گشتند و خلاصه، شمشیر را از رو بسته بودند.
مخالفان، به صف!
طی چند روز، فضا به قدری ثقیل شده بود که هر مسوول، اداره و یا سازمانی که گمان می‌کرد حتی ذره‌ای به تجمع ۳۱ خردادماه، روز جهانی اسکیت در شیراز مربوط باشد، از اقدام نوجوان‌های شیرازی اعلام برائت کرد. اولین اقدام، برکناری رییس هیات اسکیت استان فارس بود.
اداره‌کل ورزش و جوانان فارس در بیانیه‌ای خطاب به «مردم متدین و انقلابی شیراز» گفت: این اداره‌کل و اداره ورزش و جوانان شیراز هیچ گونه مجوز ، مشارکت و همکاری در هیچ سطحی با بانیان و برگزارکنندکان این اجتماع نداشته است.» شهرداری شیراز نیز در بیانیه‌ای هرگونه صدور مجوز به منظور دعوت شهروندان برای تجمع در گردهمایی اسکیت‌بازان را تکذیب کرد. فرماندار شیراز این حرکت را با برنامه‌ریزی قبلی دانست و رییس کل دادگستری استان فارس دستور برخورد با عوامل برگزاری این تجمع را صادر کرد.
چند روز بعد، تصویری در فضای مجازی منتشر شد که در آن تعدادی زن و مرد در محل تجمع اسکیت‌بازها، نماز وحشت می‌خوانند. تا امروز هیچ منبع رسمی عکس را تایید و یا تکذیب نکرده است. خبرگزاری دولت، از اجتماع و راهپیمایی «حامیان حریم حیا، غیرت و حجاب» در شیراز به دلیل «جریحه‌دار شدن احساسات متدینین» خبر داد. این راهپیمایی بعد از نماز جمعه برگزار شد.
پلمب فله‌ای کافه‌های شیراز
همه این‌ها، تنها آغازی بر موج سخت‌گیری‌ها در شیراز بود. کافه‌های پر رفت‌‌وآمد شیراز یکی پس از دیگری پلمب و یا بسته شدند. فعالیت حدود ۲۰ کافه که محل اصلی دیدار نوجوانان و جوانان شیرازی بودند به دستور اداره اماکن شیراز متوقف شد. کافه آبی، کافه ۴۰۴، رستوران بن کتو، کافه جنیوس و بوک‌لند شیراز از جمله معروف‌ترین آن‌ها هستند.
یکی از کافه‌داران شیرازی از موج بسته‌شدن کافه‌ها گفت: «کافه‌های معروف را بسته‌اند. کافه‌هایی که پاتوق بود. یک روز ساعت ۲ آمدند و گفتند ۱۲ شب می‌آییم پلمب کنیم. آمدند کافه را بدون هیچ نامه و دلیلی بستند. فقط اعلام کردند تعطیل موقت است. حالا این موقت کی تمام می‌شود نمی‌دانیم.»
یک منبع محلی در توصیف شرایط این روزهای شیراز به خبرنگار فراز گفته: «پلیس در قصرالدشت مستقر شده است. دیشب در صدرا دهه هشتادی‌ها با صدای بلند آهنگ گوش می‌دادند و بزن و برقصی بود. سخت‌گیری‌ها خیلی بیشتر شده است. در معالی‌آباد توی پیاده‌رو مامورهای لباس‌شخصی با بد‌حجاب‌ها برخورد می‌کنند. بلوار چمران هم پر از ماموران نیروی انتظامی است.»
سخت‌گیری‌ها در شیراز به سطح تازه‌ای رسیده‌است
موج نگرانی‌ها به آرایشگاه‌های زنانه شیراز نیز رسیده است. مدیر یک آرایشگاه زنانه در فرهنگ‌شهر شیراز به فراز گفت: «جو اینقدر سنگین شده که با ترس به مشتری وقت می‌دهیم. نمی‌توانیم از مشتری بخواهیم که موقع بیرون رفتن کمی پوشش خود را رعایت کند. ناراحت می‌شوند. اما ممکن است هرلحظه یک مامور از اماکن با برچسب پلمب در سالن را بزند.»
خانم میانسال شیرازی می‌گفت: «من همیشه با مانتو پوشیده به خیابان می‌روم. لباس‌هایم کاملا پوشیده است. اما از دیشب که این‌همه مامور توی خیابان دیدم خیلی ناراحتم. آدم این‌چیزها را که می‌بیند آنقدر عصبانی می‌شود که شاید واکنشی از خود نشان دهد. برای جوان‌های مردم نماز وحشت می‌خوانید؟ نمی‌گویید این‌ها فکر می‌کنند وصله ناجورند و سرخورده می‌شوند؟»
عکس‌هایی از اسکیت‌سواران جوان تهرانی نیز همان روز در فضای مجازی منتشر شد که واکنش‌برانگیز بود. روز جهانی اسکیت بورد امسال، نقطه عطفی در تشدید سخت‌گیری‌ها در شیراز و چند شهر دیگر ایران بود. پلیس امنیت اخلاقی در میادین و گذرگاه‌های اصلی تهران مستقر است.
تعداد دستگیری‌ها و پیامک‌های توقیف خودرو به علت کشف حجاب افزایش یافته است. تاکید مقامات قضایی به برخورد با «عوامل»گردهمایی دهه‌هشتادی‌های شیرازی نیز حاکی از این است که امیدی به پایان این سخت‌گیری‌ها، دست‌کم در آینده نزدیک وجود ندارد.