عصر ایران؛ سروش بامداد- مجلۀ هفتگی «تجارت فردا» که به خاطر نوع نگاه و نظم و تأثیرگذاری آن و به رغم عُسرت مطبوعات چاپی و کاغذی به «اکونومیست ایرانی» هم شهرت یافته در شمارۀ تازۀ خود تبعات نادیده گرفتن اَبَرچالش آب و محیط زیست را بررسیده و در توضیح آن نوشته است:
«ابرچالش آب و محیط زیست هر روز ابعاد تازه‌ای پیدا می‌کند؛ یک روز خبر خشکیدن رودخانه‌ای را می‌شنویم و روز دیگر بر مرگ تالابی مرثیه سرایی می‌کنیم. روزی از قتل‌عام جنگل‌ها می‌گوییم و روزی دیگر از انقراض گونه‌های جانوری می‌نویسیم. در شرایطی که کشور با سرعت زیاد تبدیل به بیابان می‌شود هیچ تغییری در سیاست‌گذاری و همچنین رفتار مردم صورت نمی‌گیرد. چرا نسبت به ابرچالش آب و محیط زیست بی‌تفاوت‌ایم؟»
حسین عباسی- اقتصاددان- به این پرسش پاسخ داده که «آیا اقتصاددانان به محیط زیست بی‌توجه‌اند؟» به اعتقاد او مشکل اقتصاددانان با برخی مباحث محیط زیستی نوع مطرح کردن موضوع است و با ذات طرح آن مشکل ندارند.
محمد فاضلی - جامعه شناس- هم به این پرسش پاسخ داده که «جامعه شناسان در قبال ابرچالش‌های زیست محیطی چه مسؤولیتی دارند» و دربارۀ قابلیت‌ها و توانایی‌های جامعه‌شناسی در آشکارسازی مسایل محیط زیستی نوشته است.
مهرداد خدیر - روزنامه‌نگار- هم به این پرسش پاسخ داده که «چرا سیاست‌مداران به ابر چالش محیط زیست توجه نمی‌کنند» و مثالی آورده تا قضیه را توضیح دهد. در این مثال به فردی اشاره شده که می‌کوشید درخت مقابل مغازه را خشک کند تا تابلوی او بهتر دیده شود و آورده است: « آن درخت را می‌توان نماد محیط زیست ایران دانست و تخریب آن را به قصد کسب منفعت شخصی. کاری که او با آن درخت می کرد با توجیه کسب و کار که اصطلاحا کت‌زنی خوانده می‌شود همان کاری است که در اندازه‌های بسیار بزرگ‌تر و با ابعاد تخریبی بسیار گسترده‌تر به نام پروژه های توسعه با محیط زیست ایران می‌کنند.»
نویسنده در جای دیگر «با هدف توسعه» را هم مورد مناقشه می‌داند چرا که غالبا از جنس رانت‌خواری است با تمثیل منفعت‌جویی همان کاسب.
عباس محمدی «مدیر گروه دیده‌بان کوهستان انجمن کوه‌نوردان ایران» هم مسؤولیت‌های نهاد‌های مدنی را در برابر ابرچالش های محیط زیست برشمرده است.
جواد حیدریان - روزنامه نگار- هم میزگردی دربارۀ پیوند هنر و محیط زیست برپا کرده با موضوع کنش‌گری محیط زیست با حضوررضا کیانیان، فرهاد توحیدی، بهروز مرباغی و محمد درویش.
«تجارت فردا» نشریه‌ای تنها مختص مدیران و متخصصان نیست و به کار همه می‌آید چون به موضوعات عام و ملی می‌پردازد و نثر شُسته‌رُفته‌ای دارد اما اگر روی میز مدیری ندیدید جای تعجب دارد چرا که از مدیر اقتصادی یا فعال کسب و کار که تجارت فردا را نمی‌خواند می‌توان پرسید پس چه مطلبی را می‌خوانید و چگونه با دنیای تجارت پیوند دارید؟!