عصر ایران ؛ نهال موسوی - سازمان هنری رسانه‌ای اوج این روزها پر خبر است، از پخش سریال تلویزیونی تولید شده در آن سازمان، تا خبر تولید 10 فیلم سینمایی برای جشنواره فجر امسال.
مهرماه سال گذشته بود که احسان محمدحسنی رئیس سازمان اوج طی نشستی عنوان کرد که ساخت چند فیلم سینمایی در دستور کار این سازمان است اما به دلیل شرایط کرونایی و بحث درآمدزایی ترجیح این مجموعه بر این بوده است که در عرصه سریال سازی فعال باشند. به طوری که سال گذشته تنها فیلم سینمایی «مسیح پسر مریم» به عنوان محصول اوج ساخته شد اما به دلیل مشکلات پروانه نمایش از رقابت در جشنواره فیلم فجر بازماند و توقیف شد.
حال سریال مستوران تولید اوج قرار است از روز پنج‌شنبه (2 تیر) از شبکه یک پخش شود، اما نکته جالب توجه این است که بیلبوردهای تبلیغاتی این سریال در سطح شهر تهران دیده می‌شود.
معمولا این بیلیوردهای تبلیغاتی برای محصولات نمایش خانگی استفاده می‌شود، به دلیل اینکه محصولات بخش نمایش خانگی و یا برخی فیلم‌های سینمایی در رادیو و تلویزیون تیزر و پیام تبلیغی ندارند، برای اطلاع رسانی به مخاطبین از این تمهید بهره می‌بردند. اما در سریالی که قرار است از تلویزیون هر شب پخش شود و بالطبع خود تلویزیون می‌تواند برای آن تبلیغ کند این اقدام سازمان اوج پرسش برانگیز است؟
البته این رویه برای سریال‌های جدیدی هم که از شبکه نمایش خانگی پخش شده مانند یاغی، شهرک کلیله و دمنه، جادوگر و ... بسیار کم شده و حتی اصلا دیده نمی‌شود. برای مثال یک مقایسه ساده نشان می‌دهد که آن حجم زیاد بیلبوردها و تبلیغات محیطی در سطح شهر برای سریال "زخم کاری" محمدحسین مهدویان کجا و این سکوت و بی خبری برای سریال‌های اخیر کجا؟
از طرف دیگر حالا با فروکش کردن کرونا سازمان اوج قرار است در سال جاری ۱۰ پروژه سینمایی را تولید کند که این سازمان در نظر دارد از میان این آثار حداقل ۸ فیلم را به چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر برساند. این فیلم‌ها علاوه بر موضوعاتی که احسان محمدحسنی در نشست رسانه‌ای خود مطرح کرد در حوزه دفاع مقدس، شهدای شاخص، تاریخ اسلام، تبیین وقایع انقلاب و ... هستند.
این که سازمان هنری رسانه‌ای اوج چنین دست پُر دارد ظاهر می‌شود برای اهالی سینما خوب است ، اما چون معمولا این فیلم‌ها دغدغه فروش و بازگشت سرمایه را ندارند پس حداقل چند نکته را رعایت کنند تا فیلمی ساخته شود که به لحاظ کیفی استانداردهای لازم را داشته باشد و یا به لحاظ پروانه نمایش با مشکل روبرو نشود، چون در صورت عدم رعایت این نکات، به هدر دادن بیت المال است.
نمونه آن فیلم سینمایی «مسیح پسر مریم» به کارگردانی علی جعفرآبادی که سال گذشته ساخته شد و یا فیلم مصلحت به کارگردانی حسین دارابی محصول سال 1399 اما به دلیل اشکالات مختلف نمی‌تواند پروانه نمایش بگیرند و توقیف هستند، در واقع یک بخشی از بیت المال هزینه شد که قرار است فقط در یک کمد بماند و خاک بخورد.
نکته دیگر این است که سازمان اوج برای به خدمت گرفتن بازیگران معروف ، شناخته شده و ... در آثارشان چنان دستمزدهای بالایی پرداخت نکنند که هیچ فیلم دیگری از بخش خصوصی یارای رقابت با آنها را نداشته باشد، بهرحال در سینمای این کشور فیلم‌های دیگری با سلیقه‌های دیگری هم تولید می‌شود.
دوستان سازمان هنری رسانه‌ای اوج این را مد نظر داشته باشند چون سرمایه آنها از بیت المال است اتفاقا باید با احتیاط بیشتری اقدام کنند و صد البته برای آنها ساختن فیلم سینمایی یا سریال و ... فقط تولید محتوا و اثر هنری نیست بلکه حق الناس هم هست.
تیزری از سریال مستوران
دارندگی و برازندگی