دانشمندان به‌تازگی توانسته‌اند برای اولین بار، فسیل هزارپاهای بسیار بزرگی را در شمال بریتانیا کشف کنند که جثه‌ای به اندازه یک خودرو داشته و حدود ۳۲۶ میلیون سال پیش در دورۀ کربنیفر زندگی می‌کرده است.
به گزارش یورونیوز؛ بر اساس گزارش منتشر شده در مجله انجمن زمین شناسی، فسیل این هزارپای غول پیکر که «آرتروپلورا» نامیده می‌شود، در ساحل نورث امبرلند در حدود ۶۴ کیلومتری نیوکاسل کشف شده و این جانور، بزرگترین جانور از گروه بی‌مهرگان است که تا کنون کشف شده است.
به گفته دانشمندان دانشگاه کمبریج، قطعه فسیل یافت شده حدود ۷۵ سانتی‌متر طول دارد و با مطالعه آن دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که احتمالا موجود اصلی حدود ۲.۷ متر طول و حدود ۵۰ کیلوگرم وزن داشته است.
به گفته دکتر نیل دیویس از دپارتمان علوم زمین کمبریج و نویسنده اصلی مقاله، این فسیل «کاملا تصادفی» کشف شده است.
او می‌افزاید: «پس از آنکه یک تخته سنگ بر اثر سقوط شکاف خورد، فسیلی که درون آن پنهان شده بود کاملا نمایان شد. در آن زمان یکی از دانشجویان پیشین ما در مقطع دکترا که به طور اتفاقی در آن منطقه قدم می‌زد، این فسیل را پیدا کرد.»
در دورۀ کربنیفر، بریتانیای کبیر در نزدیکی خط استوا قرار داشت و دارای آب و هوای گرمسیری بود. به همین دلیل بی‌مهرگان و دوزیستان اولیۀ بسیاری در پوشش گیاهی اطراف نهرها و رودخانه‌های آن زندگی می‌کردند.
این فسیل پس از کشف، سرانجام در ماه می سال ۲۰۱۸ میلادی پس از کسب موافقت صاحب ملک و مقامات مربوطه، استخراج و برای انجام تحقیقات لازم به کمبریج منتقل شد.
دکتر دیویس می‌گوید: «این یک کشف فوق‌العاده هیجان‌انگیز بود. پیدا کردن فسیل هزارپاهای غول‌پیکر اتفاق نادری است، زیرا بدنشان پس از مرگ از هم جدا می‌شود. احتمالاً این فسیل، بخشی از پوست این جانور است که حیوان هنگام رشد و در جریان پوست‌اندازی آن را رها کرده است. ما هنوز سر فسیل‌شدۀ این جانور را پیدا نکرده‌ایم، بنابراین در حال حاضر اطلاعات زیادی دربارۀ آنها نداریم.»
هنوز دلیل عظیم‌الجثه بودن این جانوران روشن نیست اما دانشمندان گمان می‌برند که نوع غذاهایی که آنها می‌خوردند، در رشد زیادشان نقش مهمی داشته است.
دکتر نیل دیویس می‌گوید: «نمی‌توانیم به طور قطع بگوییم که آنها چه می‌خورند، در آن زمان دانه‌ها و بذرهای مغذی بسیاری در پوشش گیاهی منطقه وجود داشته و احتمالا این هزارپاها شکارچیِ سایر بی‌مهرگان و حتی مهره‌داران کوچک مانند دوزیستان نیز بوده‌اند.»
علت انقراض این جانوران نیز مشخص نیست اما کارشناسان احتمال می‌دهند که گرمایش زمین باعث شده که آب و هوا برای زنده ماندن آنها بسیار خشک شود و همزمان رقابت میان انواع خزندگان برای یافتن غذا بیشتر گردد؛ خزندگانی که خیلی زود بر همان زیستگاه‌ها تسلط یافته‌اند.
قرار است این فسیل در اوایل سال ۲۰۲۲ میلادی در موزه علوم زمین کمبریج به نمایش عمومی گذاشته شود.