نماینده چین در آژانس بین المللی اتمی از رفتار دوگانه آمریکا و انگلیس انتقاد کرد و گفت چرا این کشورها انتظار دارند ایران اورانیوم غنی شده بالاتر از ۳.۷ درصد تولید نکند در حالی که این کشورها چندین تن اورانیوم غنی شده ۹۰ درصد به استرالیا منتقل می‌کنند.
به گزارش ایرنا، وانگ کانگ همچنین اعلام کرده است که مانند توافق هسته‌ای ایران، مساله انتقال تکنولوژی زیردریایی‌های اتمی به استرالیا تحت توافق موسوم به "آکوس" نیز یک مساله مهم است و جامعه جهانی باید به آن توجه کند.
وی افزود: چرا آمریکا و انگلیس می‌گویند ایران نمی‌تواند اورانیوم غنی شده بالاتر از ۳.۷ درصد تولید کند و از سوی دیگر به صورت آشکار چندین تن اورانیوم غنی شده ۹۰ درصد به استرالیا منتقل می‌کنند؟ این یک نمونه بارز است و به رفتار دوگانه غرب اشاره می‌کند.
کانگ یادآور شد: توافق امنیتی آکوس خطر جدی اشاعه اتمی ایجاد می‌کند و آمریکا و انگلیس با انتقال تکنولوژی اتمی به استرالیا، کشورهای بیشتری را به اتمی شدن ترغیب می‌کنند و این توافق باید از سوی آژانس بین المللی اتمی و جامعه جهانی مورد بررسی قرار گیرد.
در همین حال ریچارد سدلیر نماینده استرالیا در آژانس اتمی این اظهارات نماینده چین را رد و ادعا کرد که این توافق در حوزه نظارت‌های آژانس اتمی قرار نمی‌گیرد و استرالیا تمام اطلاعات مورد درخواست آژانس را در اختیار آن قرار خواهد داد.
به گزارش ایرنا، پیش از این نیز چین در شورای حکام آژانس بین المللی اتمی ضمن ابراز نگرانی از کمک آمریکا و انگلیس به استرالیا برای دسترسی به زیردریایی‌های اتمی گفت که این یک اقدام آشکار برای گسترش سلاح هسته‌ای است.
به گفته کارشناسان نظامی چین، چنین اقداماتی در صورت بروز یک جنگ اتمی، استرالیا را به یک هدف برای حمله اتمی تبدیل می‌کند. اگر چه آمریکا اعلام کرده سلاح اتمی در اختیار استرالیا قرار نخواهد داد، اما این کشور به راحتی می‌تواند زیردریایی‌های اتمی استرالیا را به موشک‌های اتمی مجهز کند.
سران کشورهای آمریکا، انگلیس و استرالیا در ماه شهریور توافقنامه همکاری در حوزه‌های دیپلماتیک، امنیتی و نظامی در سراسر منطقه اقیانوس هند و آرام امضا کردند. برنامه زیردریایی‌های اتمی استرالیا اولین پروژه بزرگ این توافق خواهد بود. در چارچوب این معاهده به استرالیا برای دستیابی به زیردریایی‌های اتمی کمک خواهد شد.
برخی رسانه‌ها و تحلیلگران خارجی، هدف اصلی و پنهان از تشکیل این معاهده را تقابل با نفوذ روزافزون چین در شرق آسیا و دیگر مناطق جهان دانسته و تحلیل می‌کنند که این اقدام ممکن است واکنش پکن و کشورهای متحدش را در پی داشته باشد.