عصر ایران؛ اهورا جهانیان- مهدی طارمی از تیم ملی خط خورد. خبری کوتاه و تامل‌برانگیز. اینکه چرا خط خوردن طارمی از تیم ملی ایران قابل تامل است، نکته‌ای‌ست که در ادامه به آن خواهیم پرداخت؛ ولی حذف طارمی از تیم ملی، اگر موقت نباشد، ممکن است حتی ایران را از صعود به جام جهانی محروم سازد.
در حالی که تیم ملی ایران در ۹ ماه اخیر با هدایت اسکوچیچ از بحرانی که میراث ویلموتس بود، خارج شد و امید زیادی برای صعود مستقیم به جام جهانی داشت، زبان‌آوری مهدی طارمی در برابر اسکوچیچ موجب خط خوردن بهترین بازیکن این روزهای فوتبال ایران از تیم ملی شد.
احتمالا مقامات فدراسیون فوتبال ایران برای بازگشت طارمی به تیم ملی، با اسکوچیچ گفت‌وگوهایی خواهند داشت، ولی اگر اسکوچیچ کوتاه نیاید، بعید است که کسی در پی کنار گذاشتن اسکوچیچ با هدف بازگشت طارمی به تیم ملی باشد.
اما هر چه هست، به نظر می‌رسد جو تیم ملی آبستن حاشیه‌ها و اصطکاک‌هایی بیش از این است و شاید اسکوچیچ برای کنترل همین فضا، بهترین بازیکن تیمش را کنار گذاشته تا دیگران هم ماست‌هایشان را کیسه کنند.
اما جدای از همه‌ی این نکات، مهدی طارمی قربانی روحیه‌ای ملی شده است؛ روحیه‌ای که اقتضائش گارد گرفتن در برابر هر انتقادی است که متوجه ما ایرانی‌ها می‌شود.
مربی تیم ملی ایران در مصاحبه با یکی از نشریات کشور خودش، ضمن تجلیل از تکنیک و قدرت‌بدنی بالای فوتبالیست‌های ایرانی، به مشکلات بازیکنان ایرانی در تاکتیک‌پذیری اشاره کرده است.
این رای قطعا درست است ولی درست یا غلط، اسکوچیچ به عنوان فردی که در باشگاه‌های ایران هم مربیگری کرده، نظرش را درباره‌ی فوتبالیست‌های ایرانی بیان کرده است. معلوم نیست طارمی چرا خودش را موظف دانسته که با طعنه و کنایه، از در جدل با سرمربی تیم ملی در آید.
ایران هلند و آلمان نیست که بهترین مدارس فوتبال در سطح نونهالان و نوجوانان را داشته باشد. بنابراین عجیب نیست که فوتبالیست ایرانی، در تاکتیک‌پذیری نقصان‌هایی داشته باشد. این حرف کجایش نادرست یا توهین‌آمیز است که مهدی طارمی را برانگیخته که نقش سخنگوی فوتبالیست‌های ایرانی در برابر سرمربی خارجی تیم ملی را ایفا کند؟
اگر یک ایرانی سرمربی تیم ملی بود و چنین حرفی می‌زد، آیا باز هم به رگ غیرت طارمی برمی‌خورد و از در تقابل با سرمربی تیم ملی درمی‌آمد؟ اگر گواردیولا پس‌فردا سرمربی تیم ملی انگلیس شود و نظری انتقادی درباره‌ی بازیکنان انگلیسی بر زبان آرد، هری کین باید با طعنه و کنایه به سخن معقول او واکنش نشان دهد؟
مهدی طارمی سن کمی هم ندارد. ۲۹ ساله است. در شرایطی که تساوی ایران مقابل کره جنوبی در ورزشگاه آزادی، کار صعود مستقیم تیم ملی به جام جهانی را تا حدی دشوار کرده، طارمی به عنوان درخشان‌ترین لژیونر فوتبال ایران، نباید با سرمربی تیم یکی‌به‌دو می‌کرد.
طارمی اگر خط نمی‌خورد، اقتدار سرمربی زیر سوال می‌رفت. الان هم که خط خورده، شرایط مطلوبی برای تیم ملی رقم نخورده. شاید او فکر نمی‌کرد که در اوج دوران فوتبالش، در حالی که تحسین‌کنندگان زیادی هم در داخل و خارج کشور دارد، به این سادگی از تیم ملی خط بخورد. اما اسکوچیچ نشان داد که عصر مهار ستاره‌سالاری، با رفتن کی‌روش به پایان نرسیده است.
تعصب ناروای طارمی، مصداق رفتار غیر مسئولانه در قبال تیم ملی ایران بود. موفقیت تیم ملی، مهم‌تر از صحت و سقم نظر اسکوچیچ درباره‌ی توانایی تاکتیک‌پذیری بازیکنان فوتبال ایران است. طارمی با موضع‌گیری نابجای خود، باب تنش در تیم ملی را باز کرد. اگر هم چنین بابی پیشتر باز شده بود، طارمی آن را بازتر کرد و این در شرایط کنونی، نه به سود تیم ملی بود نه به سود بازیکنان فوتبال ایران.
صعود تیم ملی به جام جهانی، آن هم برای سومین بار پیاپی، به رشد فوتبال ایران کمک می‌کند و این دقیقا همان چیزی است که به سود فوتبالیست‌های ایرانی است.
بازیکنان فوتبال ایران، به سکوت طارمی در برابر انتقاد اسکوچیچ نیاز داشتند نه به واکنش به ظاهرا غیورانه و باطنا غیر مسئولانه‌ی او در قبال سخن انتقادی سرمربی کروات تیم ملی.