تاب آوری؛ متغیر اجتماعی مهمی در دوران مبارزه با ویروس کووید ۱۹ است، در روزهایی که ذهن و فکر همه مردم به نوعی با کرونا پیوند خورده است، حفظ تاب آوری اجتماعی چالشی است که مردم و دولت ها را درگیر خود کرده است. پروانه پیشنمازی - دکترای علوم ارتباطات در گفتگویی به مهمترین عوامل حفظ تاب‌آوری اجتماعی و بحران متاثر از کرونا اشاره می‌کند.
پروانه پیشنمازی در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به تاب آوری به عنوان یکی از اصلی ترین فاکتورهای توانایی مردم برای مقابله با بحران، افزود: تاب آوری در واقع به معنای انعطاف پذیری و کشسانی یک پدیده است.
به گفته وی، در رابطه با بحث مدیریت بحران نیز تاب آوری به همین معناست و موضوع مورد بحث آن توانایی بازگشت جامعه از یک پاندمی یا شرایط ناگوار است. هم اکنون که ما درگیر مشکل همه گیری کرونا هستیم ، این موضوع بیش از پیش اهمیت پیدا می کند و نکته قابل توجه این است که در اکثر بلایای طبیعی ما نقطه پایانی متصور می شویم و پس از آن وارد فاز بازیابی و بازتوانی می شویم، اما متاسفانه در رابطه باکووید 19 هیچ نقطه پایانی قابل تصور نیست و تا اوضاع کمی بهبود پیدا می کند با موج جدیدی مواجه می شویم و جامعه با بحران جدیدی رو به رو می شود.
این کارشناس یادآور شد: در چنین شرایطی حفظ تاب آوری کار مشکلی است و با توجه به پروتکل های بهداشتی که اصلی ترین آن ها حفظ فاصله اجتماعی است در دراز مدت روح و روان افراد را متاثر می کند.
وی با اشاره به لزوم کوتاه کردن دوره این بیماری تا حد توان، افزود: با گذشت یک سال و نیم از مبارزه ما با ویروس کرونا میزان تاب آوری ما بسیار کاهش پیدا کرده است. کرونا علاوه بر بعد جسمانی بعد روانی انسان ها را نیز متاثر کرده است. در چنین شرایطی طول دوره این بیماری بسیار اهمیت دارد و در کشورهایی که واکسیناسیون با سرعت بیشتری انجام شده است مردم اندک اندک در حال بازگشت به حالت طبیعی هستند.
وی ادامه داد: متاسفانه با تعلل در امر واکسیناسیون علاوه بر بالا رفتن تعداد مرگ و میر ، تاب و توان مردم نیز کاهش می یابد. این مسئله دوسویه است و اگر باید مردم پروتکل ها را رعایت کنند، نهادهای بالادستی نیز باید واکسیناسیون را انجام دهند. بازگشت پذیری مردم ما پیش از شیوع بیماری کووید 19 به علت فاکتور زمان به شدت آسیب پذیر شده است. اگر مردم اطمینان نداشته باشند که دوره بیماری رو به پایان است و به بهبود شرایط ایمان نداشته باشند، حفظ تاب آوری آنها غیرممکن خواهد بود.
وی وضعیت معیشت را یکی از اصلی ترین فاکتورهای موثر بر تاب آوری برشمرد و ادامه داد: علاوه بر همه جنبه های روانی و جسمی ، بحث معیشت مردم نیز مطرح است. رعایت صددرصدی پروتکل ها مستلزم حضور نیافتن در محل کار است. اما ادامه این روند منطقی و شدنی نیست و مشکلات اقتصادی زیادی گریبان اقتصاد کشور را خواهد گرفت. مشکل معیشت ارتباط مستقیم با زندگی مردم دارد و چنین فاکتور مهمی تاثیر بسیار زیادی روی تاب آوری خواهد داشت.
این دکترای ارتباطات عنوان کرد: از سویی حضور فیزیکی مردم سبب شیب بالا رفتن ریسک برای ابتلا می شود و از سوی دیگر حضور نیافتن آنها اقتصاد و معیشت مردم را درگیر خواهد کرد. در چنین شرایطی تنها دولت است که باید از این قشر حمایت کند که این راهکار نیز در دراز مدت ممکن نیست.
پیشنمازی اصلی‌ترین شاخص حفظ تاب آوری را امید به روزهای بهتر در آینده خواند و گفت: اصلی ترین نکته ای که ما باید آن را به مردم منتقل کنیم این است که یادآوری کنیم که این شرایط ابدی نیست و نهایتا این پاندمی نیز به انتها خواهد رسید. چیزی که اهمیت دارد به سلامت گذشتن از این شرایط است. در این شرایط باید تلاش کنیم تا بتوانیم با حداقل ابتلا و فوت، از ویروس کرونا گذر کنیم.
به گفته وی، ایمان به این موضوع و تلاش برای حفظ آرامش و امید به آینده همان چیزی است که برای بالا بردن تاب آوری نیاز است. همه از خسارات و مشکلات و سختی هایی که با شیوع این بیماری گریبانگیر مردم شده باخبریم ، اما آنچه که اهمیت دارد حفظ اراده و امید به آینده روشن تر است.