عصر ایران؛ مهرداد خدیر- ورود شخص رییس قوۀ قضاییه به ماجرای تصاویر لو رفته از زندان اوین که نشان‌گر بدرفتاری برخی مأموران است و سخنان امروز رییس مجلس شورای اسلامی دربارۀ پیگیری در کمیسیون اصل 90 نشان می‌دهد قضیه به لحاظ توجه افکار عمومی و رسانه‌ها و از منظر اعتباری و حیثیتی جد‌ی‌تر از آن است که به سکوت و فراموشی سپرده شود اما این داستان غم‌بار یک سؤال مهم را هم به ذهن متبادر می‌کند:
این دوربین‌های مدار بسته و کنترل و نظارت مستمر - به گونه‌ای که در اتاق مونیتورینگ پیداست - آیا تنها برای زیر نظر داشتن زندانیان است تا زندانی بداند که همه چیز تحت کنترل است و دست از پا خطا نکنند، یا برای نظارت بر مأموران هم هست؟
اگر برای نظارت بر مأموران هم هست چرا کسی که می‌دیده همان موقع واکنش نشان نداده و به بالادست گزارش نداده است؟
بگذارید مثال ملموس‌تری بیاوریم. دوربین‌های ترافیک برای ثبت تخلفات است. این که راننده‌ای وارد محدودۀ ممنوعۀ طرح ترافیک نشود یا از چراغ قرمز عبور نکند و مانند اینها.
حالا اگر راننده‌ای عابری را زیر گرفت و پلیسی هم در محل خدای ناکرده دید ولی اقدام نکرد، یا راننده را فراری داد، آیا کسی که پشت دستگاه نشسته و برای ثبت و گزارش تخلفات خیابان‌ها را رصد و مونیتور می‌کند، او هم مسؤولیت دارد یا نه؟
پس به این پرسش هم باید پاسخ داد این تصاویر را قبلا دیده بودند و اقدام نکردند یا چون مربوط به طرف زندان‌بانی است مشکلی نداشته یا اصلا ندیده بودند و حالا که منتشر شده دارند می‌بینند؟!
به عبارت دیگر دوربین گذاشته‌اند تا فقط رفتار زندانی را زیر نظر داشته باشند یا نظارت دوربینی شامل رفتار زندان‌بان با زندانی هم می‌شود؟
روشن‌تر این که: اگر این تصاویر لو نمی‌رفت هم، آیا به خاطر بدرفتاری‌های ماموران، جای دیگر بازبینی و پیگیری و برخورد می‌شد یا نه؛
و دغدغه کدام است: این که چرا و چگونه رخنه یا هک کرده‌اند، یا این که چند مأمور چرا به جان زندانی یا همدیگر می‌افتند یا هر دو؟