عصر ایران ؛ کاوه معین‌فر - اول شهریور ماه زادروز نوازنده چیره دست تار و آهنگسازی یگانه به اسم استاد حسین علیزاده است. موزیسینی که به شهادت تاریخ یکی از بزرگترین اساتید موسیقی این مرز و بوم است.
هرگاه خواستید یک تجربه ناب از اثرگذاری موسیقی سنتی ایران و تلفیق درست با شعر را تجربه کنید پیشنهاد می‌کنم به آلبوم شورانگیز گوش دهید.
فقط یک آلبوم از آثار او برای ماندگار ماندن نامش در تاریخ موسیقی ایران کفایت می کند حال در نظر داشته باشید که او چندین آلبوم و قطعه جاودانه به این کاروان اضافه کرده است. آلبوم هایی چون: حصار، نی‌نوا، نوروز، ترکمن، شورانگیز، آوای مهر، فریاد، ساز خاموش و ... یا موسیقی فیلم‌هایی چون: دلشدگان، گبه، لاک‌پشت‌ها هم پرواز می‌کنند، نیوه‌مانگ و ...
حسین علیزاده چند سال پیش در پاسخ به نقش موسیقی در زندگی شخصی و اهمیت آن در جامعه گفت: موسیقی را از من و امثال من نمی‌توانند بگیرند. اگر موسیقی بخواهد شهید داشته باشد من در صف اول آن ایستاده‌ام... موسیقی شغل ما نیست، عشق ماست. موسیقی مرا شجاع کرده. حتی قبل از انقلاب که در شرایط تنگنا قرار گرفتم، عبور از آن فقط شجاعت می‌خواست... موسیقی، واکنش انسان به شرایط زندگی شاد یا غمناک او بوده است.
حسین علیزاده سال ۱۳۳۰ در منطقه سید نصر الدین بازار تهران از پدری اهل ارومیه و مادری اهل تهران متولد شد. پس از تحصیل در هنرستان موسیقی به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت و هم‌زمان در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به یادگیری و اجرای کنسرت پرداخت.
پس از راه یابی به رشته موسیقی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران از محضر اساتیدی چون حبیب‌الله صالحی،محمود کریمی، علی اکبر شهنازی، داریوش صفوت، نورعلی خان برومند، سعید هرمزی، یوسف فروتن و عبدالله خان دوامی نکته های نوازندگی تار و سه تار و ردیف موسیقی سنتی ایران در سطوح عالی را فرا گرفت.
علیزاده در سال ۱۳۴۷ عضو ارکستر رودکی شد. او با عضویت در کانون چاووش همراه با دیگر استادان موسیقی ایران از جمله محمدرضا لطفی و پرویز مشکاتیان آثار جاودانه‌ای در موسیقی ایران به نام مجموعه آلبوم‌های چاووش اجرا کرد و نیز با آموزش به هنرجویان موسیقی تأثیر مهمی در تربیت موسیقی‌دانان و نوازندگان پس از انقلاب گذاشت.
پس از تعطیلی و توقف موسسه چاووش، علیزاده برای ادامه تحصیل موسیقی به دانشگاه آزاد برلین رفت و در سال‌های میانی دهه شصت به ایران بازگشت و گروه شیدا و عارف را بازسازی کرد که حاصل آن کنسرت شور انگیز با صدای شهرام ناظری، صدیف تعریف و بیژن کامکار در تالار وحدت بود. این کنسرت بعدها با صدای شهرام ناظری در آلبومی به همین نام انتشار عمومی یافت.
حسین علیزاده از سال‌های پایانی دهه 70 همکاری خود را با محمد رضا شجریان و کیهان کلهر و همایون شجریان آغاز کرد که حاصل آن اجرای کنسرت‌های مختلف در اروپا و آمریکا و کنسرت همنوا بابم در تهران بود. حاصل همکاری شجریان و علیزاده آلبوم‌های فریاد، همنوا بابم، داد و بیداد، زمستان و نوا است.
خاطره دکتر قطب الدین صادقی از حسین علیزاده و محمدرضا لطفی
علیزاده در سال 83 با ژیوان گاسپاریان همکاری مشترکی داشت که حاصل آن کنسرتی در کاخ نیاوران بود که بعدها این کنسرت در قالب آلبومی به نام «به تماشای آبهای سپید» انتشار عمومی یافت و تا مرحله نهایی جایزه گرمی برای بخش موسیقی جهانی پیش رفت.
حسین علیزاده در کمک به ساخت سازهای تازه تجریه‌های موفقی داشت که از آن میان می‌توان به ابداع سازهای سلانه و شور انگیز اشاره کرد که هم اینک نیز در کنسرت‌هایش از آن بهره می‌گیرد.
حسین علیزاده یک میراث فرهنگی و هنری زنده است که در هر موقعیت و هر زمان و مکانی همواره موسیقی ایران را به پله ای بالاتر سوق داده است. تنش سلامت و سرش خوش.
در انتهای این مطلب نیکوست که شعر دلشدگان سروده مرحوم فریدون مشیری و علی حاتمی را که با صدای آسمانی استاد شجریان و آهنگسازی استاد حسین علیزاده برای فیلم دلشدگان جناب علی حاتمی ساخته شده است را دوباره بخوانیم که واقعا برازنده استادی چون حسین علیزاده است. اگر امکانش را دارید این قطعه را گوش دهید.
ما دلشدگان خسرو شيرين پناهيم
ما كشته ي آن مهرخ خورشيد كلاهيم
ما از دو جهان غير تو اي عشق نخواهيم
صد شور نهان با ما،تاب و تب جان با ما
در اين سر بي سامان،غمهاي جهان با ما
با ساز و ني، با جام مي، با ياد وي
شوري دگر اندازيم، در ميكده ي جان
جمع مستان غزل خوانيم
همه مستان سر اندازيم، سر افرازيم
جز اين هنر ندانيم، كه هر چه مي توانيم
غم از دلها بر اندازيم ، بر اندازيم...
به همان اندازه شکوهمند هستند، به همان اندازه ایشان پر تواضع و بلند سیرت هستند.
خداوند همچنان مدد دهاد ایشان را.