صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۷۹۳۸۰۰
تعداد نظرات: ۶ نظر
تاریخ انتشار: ۲۰:۵۲ - ۲۴ تير ۱۴۰۰ - 15 July 2021

قصه پر غصه کمبود آب در خوزستان

دیگر خبری از آن روزهای پرآب رودخانه ها که گاومیش ها و کودکان تا گردن زیر آب بودند، نیست.

عصرایران؛ مهدی جم - بی آبی در خوزستان گویا قصه ای ناتمام دارد، از ابتدای سال 1400 شروع شد، خیلی زودتر از سالهای قبل؛ «آب نداریم» و حالا این جمله کوتاه در بیشتر روستاهای خوزستان شنیده می شود، جمله ای که گفتن آن ساده است اما شنیدن آن برای مردم دردناک و شاید برای مسئولان بی اهمیت!

سیاست های اشتباه آبی در کشور سبب شده تا روستاهای بی آب افزایش، کارون کم آب و هورالعظیم خشک شود. درد و رنج نسبت به سال های اخیر عمیق تر شده به طوری که برخی روستاها ماه ها آب ندارند، روستاهایی هم که آب دارند، بسیار ضعیف و ساعاتی از روز کلا قطع است.

آب نیست، بهداشت هم از بین رفته و بعضی از کودکان دچار بیماری پوستی شده اند. در کنار اینها، برای دام ها که معیشت شان با آن است، آب ندارند و به نوعی درد دیگری به دردهایشان افزوده است. نهرها و رودخانه ها در این روزهای گرم تابستانی خشک هستند به حدی که می توان در وسط آن قدم زد، آنجایی هم که اندکی آب وجود دارد، رو به خشکی می رود. دیگر خبری از آن روزهای پرآب رودخانه ها که گاومیش ها و کودکان تا گردن زیر آب بودند، نیست.

اینجا روستای رمیم از توابع بخش بستان شهرستان دشت آزادگان، در 90 کیلومتری اهواز، جایی که با بی آبی دست و پنجه نرم می کنند. در بدو ورود به روستای رمیم، یکی از دامداران به استقبالمان می آید و ما را به سمت دام هایش می برد که در یک لجن زار نشسته اند. نعیم می گوید: رودخانه آبی ندارد و مجبور شدم که با شیلنگ آب، بدن دام ها را تمیز کنم. با این وضعیتی که داریم، دام ها تلف می شوند، تا حالا دو گاومیش از دست دادم و هیچ کمکی هم نکردند. معیشت ما تنها از همین دام هاست و اگر از دستشان بدهیم، چگونه زندگی کنیم؟

خواسته ای کوچک اما با دلی پر از حرف

با دامدار که صحبت می کردیم، مادری به سمت ما آمد و از مشکلاتشان گفت. صحبت مادر دلمان را شکست. او خواسته اش کوچک بود اما دلش پر از حرف. مادر می گفت: ایجا همه فقیر هستیم، چیزی نداریم و از دولت می خواهیم که به ما رحم کند. نه گوشت نه غذا و نه آب برای خودمان می خواهیم، تنها آب برای حیواناتمان بفرستند که تلف نشوند.

ارسال به تلگرام
انتشار یافته: ۶
در انتظار بررسی: ۴
غیر قابل انتشار: ۳۲
ناشناس
۲۰:۴۴ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۵
عصر ایران اگر تعصب ملی داری در مورد خشکی زاینده رود و الودگی هوای اصفهان و جفایی که داره در حق ما میشه بگذار
امیر
۱۵:۰۷ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۵
چرا اینقدر پوپولیستی نوشتید! بزرگوار خشکسالی هس متوجهید! آب پشت سد برای آشامیدن مردم هس نمی شود که باز کرد برای احشام! متوجه هستید یا باز می خواهید پوپولیستی برخورد کنید؟
S
۱۲:۴۰ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۵
تر سالی باشه آب نیست خشک سالی باشه آب نیست وقتی روی هر رودخانه سه تا چهار سد می‌سازند این میشه که شد منابع طبیعی نابود شد پول مملکت که باید صرف کارهای دیگه میشد به باد رفت بعد سیل گفتند آبهای زیر زمینی پر شد حالا از شما میپرسم تاوان این اشتباه رو کی داره میده کسانی که آب خوزستان و تو روز روشن می‌دزدند که استخرهای ویلاهای لاکچری خودشان را پر کنند یا ان دامدار که به درد چکنم گرفتار شد
ناشناس
۰۱:۱۷ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۵
چه عجب مطلبی دراین مورد گفته شد. انگار کسی دلش به حال خوزستان نمیسوزه
ناشناس
۲۱:۵۴ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۴
این وضعیت در کل کشور کم و بیش هست، و یکی از دلایل رشد سریع جمعیت و توسعه شهرها است. کنترل جمعیت، مدرن کردن کشاورزی، جلوگیری از چاه های عمیق از نیازهای کشور است.
قاسم
۲۱:۴۱ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۴
بزرگترین صنایعی که آب مصرف میکنه، فولاد، ذوب آهن، پتروشیمی و پالایشگاه است.
در کل دنیا این صنایع کنار دریا، یا رودخانه های بزرگ و‌ پر آب ساخته میشود.
اصفهان یکی از استانهای کویری و با بارش بارانهای خیلی کم، چرا این صنایع را در خود دارد. و سال به سال به ظرفیتشان اضافه میشود.
مشکل کار همینحاست.
آب تمام استانها فدای صنایع آب بر استانی کویری به نام اصفهان....
تعداد کاراکترهای مجاز:1200