پیام مخاطبان عصر ایران؛ کاظم کریمی- احتراما به استحضار می‌رساند که استادان دانشگاه آزاد اسلامی در دانشگاهی که سهم بزرگی در پیشرفت و توسعه علمی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه داشته است و پس از فوت مرحوم هاشمی رفسنجانی زیر نظر مقام معظم رهبری و با معرفی دکتر ولایتی به عنوان رئیس هیأت امنای این دانشگاه اداره می‌شود و عنوان بزرگ‌ترین دانشگاه حضوری جهان را یدک می‌کشد و بیش از ۲۵ هزار استاد، ۳۰ هزار کارمند و ۱٫۵ ملیون دانشجو دارد، از نظر معیشتی به شدت در مضیقه هستند.
تجمع جمعی از کارکنان و اساتید دانشگاه آزاد مقابل مجلس شورای اسلامی روز 21 دی 1399
حقوق دریافتی آنها در حد کارگران خدماتی شده است. به آنها یارانه تعلق نمی‌گیرد. افزایش حقوق در طی سالهای گذشته بسیار کمتر از تورم بوده است به گونه‌ای که در سال ۱۴۰۰ دریافتی یک استادیار با ۱۵ سال سابقه کمتر از ۴ میلیون تومان (یک پنجم همکاران مشابه در وزارت علوم و وزارت بهداشت) است. بودجه و امکانات پژوهشی هم در اختیار استادان نیست تا بتوانند برای ارتقای علمی به آن متمسک شوند و ده‌ها مشکل دیگر....
علی‌رغم برخوردار بودن دانشگاه از دارایی‌های گسترده و بی‌نظیر، اما مدیران کلان دانشگاه کمبود دانشجو و کمبود منابع را بهانه کرده و به جای تلاش برای افزایش منابع، تمام تلاش هایشان معطوف به کاهش هزینه‌ها به ویژه کاهش هزینۀ حقوق و دستمزد اساتید مظلوم شده است به گونه‌ای بر اساتید فشار آورده و زندگی آنها را با مس یل عدیده روبرو کرده‌اند.
مدیران این دانشگاه با اتخاذ یک استراتژی متناقض و استاندارد دوگانه، از یک طرف بر استادان فعلی فشار وارد می‌کنند تا آنها را وادار به ترک اختیاری کار یا بازخریدی کنند و از طرفی برای جذب استادان جدید، مدام فراخوان می‌دهند و حتی در اقدامی عجیب و متناقض برای هموار کردن مسیر رسیدن به هدف غیر اصولی (فشار بر اساتید و اخراج آنها و جایگزین کردن آنان با نیروهای جدید نور چشمی)، حق سرپرستی مدیران استانی و واحد‌های دانشگاهی را تا ۳۰۰ درصد افزایش داده‌اند.
[شماری از] مدیران بی‌دغدغه دولتی حاکم بر دانشگاه آزاد اسلامی، توان درک دغدغه های اساتید مظلوم اما توانمند این دانشگاه را ندارند و خودشان از محل حقوق نجومی دانشگاه‌های دولتی + آزاد ارتزاق و امرار معاش می‌کنند و بعضاً چند شغله هستند و به استادان این دانشگاه نگاه به شدت تحقیر آمیزانه دارند.
آخرین اقدام این مدیران بی‌دغدغه برای وارد آوردن فشار بر استادان ابلاغ بخشنامه‌ای ضد معیشتی، ناعادلانه و غیر منطقی است موسوم به «الفبا» که در آن اساتید به دو گروه «الف» و «ب» تقسیم می‌شوند و از حقوق گروه «ب» دو میلیون تومان کم می‌شود و در عوض با وضع ده‌ها شرایط غیر ممکن و خارج از حیطۀ کاری و وظایف و رسالت‌های تعریف شده برای اعضای هیأت علمی، همین دو میلیون تومان به حقوق اعضای هیأت علمی «الف» اضافه می شود!
البته شرایط به گونه‌ای تعریف شده که همۀ استادان «الف» هم به زودی به «ب» تبدیل شوند و کاهش حقوق داشته باشند و در نهایت خود خواسته یا بالاجبار، دانشگاهی را که سال ها با صرف عمر خود برای بالندگی آن زحمت کشیده‌اند ترک کنند و فرار را بر قرار ترجیح دهند.
در راستای مقابله با این اهداف ناعادلانه، چندی است کمپین «نه به بخشنامۀ ضد معیشتی الفبا» و کمپین «همسان سازی حقوق اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد با وزارتین» (وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی) و کمپین «#به_داد_اساتید_دانشگاه_آزاد_برسید » در فضای مجازی شروع به کار کرده است تا ضمن پیش‌گیری از تنزل شأن و مقام استادی خواست های برحق استادان مظلوم این دانشگاه شنیده و مسائل آنها برطرف شود.
خانوادۀ بزرگ دانشگاه آزاد اسلامی حق بزرگی بر پیشرفت علم و فرهنگ ایران زمین دارند پس خواهشمند است با این خانواده بزرگ، توانمند و در عین حال مظلوم، همصدا شوید و خواسته بر حق آنها را فریاد بزنید تا مشکل این خانواده بزرگ حل شود.
با سپاس
یکی از استادان دانشگاه آزاد
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰
*عصر ایران آماده انعکاس پاسخ و توضیحات نهاد/سازمان/شرکت نامبرده در پیام مخاطبان است.