کیفیت پایین
کیفیت خوب
عصر ایران؛ زهرا مشتاق ــ رندها حشره های چوب‌خواری هستند که به جان روستای کال سرخ افتاده‌اند و زندگی ها را ذره ذزه می بلعند. خانه رندها میان سقف‌های چوبی است. چوب ها را می خورند و زیادتر می شوند. چوب‌ها پوسیده تر می شود. رندها زیادتر. زیر هر سقف که بایستی هر آن ممکن است چوبی قطور بر زمین یا اهالی خانه فرود آید. مثل معجزه است که هنوز کسی از برخورد سقف های چوبی نمرده است.رندها قلمرو خود را هر روز بزرگ و بزرگ تر می کنند. شاید برای همین است که کال سرخی ها اسم شان را گذاشته اند رند. هیچ کس هنوز نمی داند اسم واقعی این حشره ها چیست که حتا از بوی چوب‌های آغشته به نفت و گازوئیل هم نمی‌میرند.
رندها حشره های کوچک سفید رنگی هستند شبیه به موریانه یا مورچه های بزرگ. با آرواره‌هایی قدرتمند برای جویدن چوب‌ها و البته گازهای نیش دار از بدن اهالی.
کال سرخ روستایی است با بیست خانوار. نام‌اش را از غاری سرخ رنگ در نزدیکی روستا گرفته‌است. از توابع شهرستان سربیشه در استان خراسان جنوبی. تمام کال سرخ را می شود ده دقیقه‌ای دید و تمام کرد. اما کال سرخ فقط خانه‌های گلی‌اش نیست که قصه دارد. روزگار مردمش است که گره در رنج کرده‌اند و دستی نیست که توان گشودن این گره کور را داشته باشد.
کال سرخی‌ها خیلی چیزها ندارند. مثل آب مثل راه مثل مدرسه که فقط یک کانکس کوچک است . و البته حمام و توالت هم ندارد. پیرترهای ده در تمام عمرشان حتا یک حمام واقعی هم ندیده اند. تصوری از دوشی که از آن فواره ای از آب بیرون بیاید ندارند. هم چنان که نمی دانند می شود به جای آنکه با ترس و لرز جایی یواشکی به توالت بروند یک سرویس بهداشتی واقعی داشته باشند.
این گزارش را ببینید تا بیشتر درباره کال سرخ و مصیبت‌های مردمانشان بدانید.
حتما اینها باید از ان روستا به یک منطقه آباد دیگر انتقال داده شوند اینها هم انسان هستند و مال این زمان هستند
خواهشا خواهشا یه شماره حساب برای همچین گزارشاتی بزارین تا هم نوعان عزیز بتونن کمک بکنن تا مشکلاتشون رو رفع کنیم.
رو تهیه و انتشار دادید، شاید روح ما آدم های شهر زده و پول زده اندکی بیدار شده و بتونیم کمک اندکی بکنیم برای بهبود زندگی این مردم
تو مناطق جنوب فارس بهش گفته میشه «رشمیز» reshmiz
ارتباطی با گل مخلوط با مدفوع هم نداره و این تصور غلطی هست
تو مناطق ما بعضی جاها بیشتر و بعضی جاها کمتر پیدا میشه
برای خلاصی از دستشون باید مصالح ساختمانی عوض بشه مثلا دیوار هاشون رو با ملات سیمان پوشانده بشه
از چوب هم اگه استفاده میکنند قبلش تو گازوئیل بخوابونن
این موریانه معمولاً رابطه ی خوبی با چوب و برگ نخل هم نداره که تو مناطق ما برای سقف منازل استفاده میشده
برای مشکل آب هم با توجه به اینکه برق داشتنند میتونن با حفر چاه یا پمپ کردن آب چشمه و ساخت حمام و دستشویی عمومی مشکلشون رو حل کنن
البته باز هم باید از لحاظ فرهنگی جا بیفته وگرنه بی فایده س
انها را باید از ان جهنم تبعید کرد و به جای اباد خوبی ک زندگی و امکانات جریان دارد انتقال داد
خیلی معروف هست در استرالیا. هم میشه سم پاشی کرد و هم پیشگیری. درصورتیکه بموقع اقدان نشه کل خونه میریزه و بسیار خطرناک هست
اما چرا در این روستا یه سرویس بهداشتی وجود نداره؟
چرا اهالی خود روستا یه سرویس بهداشتی نمی زنن؟ یعنی بحث و مشکل فنی وجود داره؟