کتاب " واژه نامه گویش خوری" نوشته محمد شایگان است که به زبان و گفتار اهالی خور در شهرستان خور و بیابانک در شرق استان اصفهان می پردازد.
به گزارش ایرنا، محمد شایگان سال ۱۳۰۷ در خور و بیابانک تولد یافت و دانش آموخته رشته ادبیات فارسی از دانشگاه تهران است.
این کتاب به شرح برخی از واژگان خوری و تلفظ آن پرداخته است.
علاوه بر پیش گفتار، یک افسانه و دو منظومه شعری بلند به گویش خوری توسط خود مولف سروده شده نیز ضمیمه است.
در منطقه خور و بیابانک چهار گویش متفاوت از یکدیگر در خور، فرخی، گرمه و ایراج وجود دارد.
خور و فرخی با اینکه فاصله اندک از یکدیگر دارند و دارای دو گویش و دو لهجه اند، تفاوت دو گویش اندک است و گویش های دیگر را فهم و درک می‌کنند.
غالب واژه هایی که در فارسی حرف اول آن ها "خ " می باشد در گویش خوری به" ف" یا " ه" تبدیل می گردد و چنانچه واژه های فارسی که حرف اول آن ها" ب" است در گویش خوری به "گ" بدل می‌شود .
گویش‌خوری متعلق به شاخه مرکزی از دسته شمال غربی گویش ایرانی است و هم اکنون بیش از هزاران نفر درمرکز شهرستان خور و بیابانک استان اصفهان بدان سخن می‌گویند.
پروفسور ژرژردارسوئیسی، دکترریچارد فرای آمریکایی و دکتر ویلهلم‌آیلرس‌آلمانی وپروفسور ایوانف روسی،دکترصادق‌کیا ودکتر بهرام فره‌وشی، مهدی عباسی، دکتر محمد مهدی اسماعیلی و دکتر علی اشرف صادقی و لسان الحق طباطبایی از پژوهشگرانی هستند که گویش خوری را مورد مطالعه و تحقیق قرار داده‌اند.
"صرف افعال گویش خوری"، "یادداشتی درباره زبان خوری"، "بررسی لهجه یا نیم زبان خوری"، "نکاتی چند درباره لهجه خوری"، "معرفی لهجه‌های محلی بخش خور"، "لغت خوری"، "دو نکته دستوری در لهجه خوری"، "واژه‌هایی از گویش خوری"، "واژه‌نامه گویش خوری"، "باغ کاکا"، "نخل امید"، "سرو ایراج"، "آرسون"، "افسانه نرتنبوق و شاه عباس"، "فرهنگ عامیانه و گویش کهن گرمه"، "فرهنگ لغات ایراجی"، "فرهنگ اصوات"، "کنایات و لغات"، "بیاضه ستاره ای در کویر"،"توصیف دستگاه فعل در گویش خوری"،" یادداشتی درباره گویش فرویگی"، "بررسی ساخت‌های مصدری در برخی گویش‌های استان اصفهان"، "تطبیق لهجه‌های خوری و بلوچی"، "واژه نامه شصت و هفت گویش ایرانی"،"سروده های خوری"از جمله کتاب‌ها و مقاله‌هایی است که درباره گویش‌های شهرستان خور و بیابانک تحقیق و چاپ شده است.
واژه نامه گویش خوری در ۳۰۸صفحه از سوی انتشارات یوشیج چاپ شده است.