به گزارش ایسنا، متن این یادداشت را که در شماره امروز روزنامه «فرهیختگان» منتشر شده است، در ادامه می‌خوانید: «فرمایشات اخیر مقام [معظم] رهبری که در مستندی به‌نام غیررسمی انتشار یافت و نشر آن ابعاد گسترده‌ای پیدا کرد، در بخشی از آن که به حسن ظن ایشان به فیلم سینمایی مارمولک برمی‌گشت برای بنده تازگی نداشت. نظر مبسوط و کامل ایشان، در زمان قبل از نمایش عمومی فیلم مارمولک، به اطلاع ما رسید که علی‌رغم درخواست وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای انجام پاره‌ای اصلاحات، ایشان فرموده بودند که نیازی نیست.
حتی در باب تغییر اسم اثر، ایشان فرموده بودند که لزومی ندارد و اظهارات محبت‌آمیز دیگری که جای گفتن و بنای گفتن نیست. البته برای من، تردیدی در هوشمندی نگاه هنرمندانه و هنرشناس ایشان وجود ندارد. در مصادیق اگر بخواهم عرض کنم، اگر نبود این نگاه هوشمندانه، فیلم‌های سینمایی از کرخه تا راین، بازمانده، زیر نور ماه و طلا و مس هیچ‌گاه روی پرده نمی‌رفت و کماکان در توقیف می‌ماند.
در این سالیان من سکوت اختیار کرده‌ام و در این باب سخنی نگفته‌ام. هنوز هم ترجیح می‌دهم سکوت کنم و به شرح جزئیات نپردازم. اما به‌گمانم اصحاب رسانه اگر تعهدی نسبت به فرهنگ و هنر کشور و هنرمندان احساس می‌کنند، باید سراغ کسانی بروند اعم از مکلّا و روحانی، مسئول و غیرمسئول که آنچه نباید درباره فیلم مارمولک گفتند و کردند و از هیچ تهمت و افترایی دریغ نکردند؛ کسانی که بی‌آنکه دانش و هوشمندی و شناختی از زبان هنر و سینما داشته باشند، هر اثر متفاوتی را به چوب تکفیر می‌نوازند.
تلخی دردناک این ماجرا زمانی بیشتر می‌شود که روز دوم نمایش پانزده‌روزه فیلم مارمولک، چهار حکم جلب سیار از چهار دادگاه انقلاب، حکم ارتداد، حکم انتساب به سرویس‌های امنیتی خارج از کشور از سیا و موساد و قرارگاه اشرف برایم صادر شد.
اصحاب فرهیخته و متعهد رسانه! می‌شود اکنون سراغ این آقایان بروید و ببینید آیا همان نظر را دارند یا به مصلحت، تقیه می‌کنند. من داد خویش از این ظلم آشکار را به آن دنیا می‌برم.
و لله العاقبة الامور»