به گزارش ایسنا، پس از به شهادت رسیدن محسن فخریزاده، دانشمند برجسته کشورمان در حوزه دفاعی و هسته ای، بولتن آمریکایی دانشمندان اتمی اقدام به بازنشر مقاله ای در این زمینه کرده است که پیشتر در سال ٢٠١٢ منتشر کرده بود و در آن به بررسی موارد متعدد ترور دانشمندان هسته ای در دنیا و ازجمله ایران و انگیزه های پشت این اقدامات پرداخته است.
این بولتن در گزارش خود با اشاره به منافعی که کشورهای حمله کننده از به قتل رساندن دانشمندان هسته ای سایر کشورها می برند، آورده است: زمانی که یک کشور تصمیم شوم خود برای ترور دانشمندان هسته ای را اتخاذ می کند، در بهترین حالت می تواند امیدوار باشد که در برنامه هسته ای کشور هدف خلل ایجاد کند، نه اینکه آن را متوقف کند. شواهد میدانی نشان می دهد که برنامههای هستهای شامل پروژه های بزرگ و پیچیدهای هستند که با حضور صدها نفر پیش می رود و کشتن یک یا دو نفر حتی اگر موثر باشند و یا روی پروژهای مهم کار کنند، نمیتواند کل این برنامه را متوقف کند.
در ادامه این گزارش آمده است: از منظر کشور حمله کننده، آنها ممکن است با انکار دخالت در حمله، نفع ببرند و با فرار از قبول مسئولیت میتوانند خطر ایجاد درگیری و وخامت اوضاع را کم کنند. به طور قطع هدف قرار دادن یک دانشمند هسته ای نسبت به حمله نظامی به تاسیسات اتمی یک کشور تاثیر کمتری دارد اما از طرف دیگر کمتر تحریک کننده است. با این حال چنین اقدامی نشان دهنده نبود دیپلماسی قابل اعتنا و یا راه جایگزین برای اقدام نظامی است.
این بولتن که قدمتی 70 ساله دارد با تاکید بر اینکه "در مقابل ضررهای حمله به دانشمندان هستهای زیاد است"، نوشته است: ترور دانشمندان میتواند به کشور هدف این دلیل را بدهد که به همکاری اش با آژانس بینالمللی انرژی اتمی پایان دهد. این کشورها میتوانند بگویند که ارائه اسامی دانشمندان هستهای شان به آژانس آنها را در معرض خطر قرار خواهد داد. اگر آژانس امکان شناسایی و گفت وگو با افراد مهم در یک برنامه هسته ای را از دست بدهد انجام وظیفه برایش بسیار دشوار خواهد بود. به علاوه، چنین حملاتی منجر به افزایش مخفی بودن پروژه های هسته ای خواهد شد.
این نشریه همچنین تاکید کرده است: ترور دانشمندان هسته ای هرگونه امکان راه حل دیپلماتیک و مذاکره درباره برنامه هسته ای یک کشور را تضعیف می کند. ترورها ممکن است کشور هدف را نیز وادار به تلافی کنند که به طور قطع سطح دشمنی و بی اعتمادی را افزایش خواهد داد. توسل به ترور دانشمندان هسته ای باتوجه به خطرات و پیامدهایی که این کار برای کشور حمله کننده و جهان به همراه دارد تنها نشان دهنده این است که کشور مهاجم انتخاب دیگری پیش روی خود نمی بیند.