عصر ایران؛ مهرداد خدیر- دستپاچگی خانم مجری شبکۀ پنج تلویزیون در قبال تبریک محسن هاشمی رییس شورای شهر تهران به خاطر سقوط قریب‌الوقوع دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا نشان می‌دهد صدا و سیما دچار همان گرفتاری‌یی است که در نوروز 1382 و در پی حملۀ آمریکا به عراق بود و نمی‌دانست سقوط صدام حسین را تبریک بگوید یا نه!
چرا که از یک سو صدام عامل شروع جنگ هشت ساله و پُر‌خسارت به ایران بود و از جانب دیگر جمهوری اسلامی با حملۀ آمریکا به عراق موافق نبود و طی سه هفتۀ اول فروردین 1382 خورشیدی هر شب یک کارشناس و غالباً هم ناشناخته را به تلویزیون می‌آوردند تا ثابت کنند جنگ بر سر نفت است و آمریکا موفق نخواهد شد و از این قبیل تحلیل‌ها و معلوم نبود برخی از آنها را از کجا پیدا کرده اند و بعداً چه شدند!
ایرانیان اما در آغاز نوروز 1382 در حالی به تعطیلات رفتند که صدام حسین از ایستادگی سخن می‌گفت و 18 روز بعد وقتی از تعطیلات بازگشتند صدام سقوط کرده بود!
بعد از ظهر همان روزی که صدام حسین سقوط کرد و آمریکایی‌ها بغداد را تصرف کردند در تهران و در حسینیۀ ارشاد مراسمی به مناسبت سالگرد درگذشت دکتر یدالله سحابی از پیشگامان نهضت مقاومت ملی و از یاران مصدق و بازرگان در ایران برپا شد و فرزند او که خود از چهره‌های سرشناس سیاسی بود پشت تریبون قرار گرفت.
مهندس عزت‌الله سحابی اما در ابتدا از پخش شیرینی در بازار تهران به مناسبت سرنگونی حاکم عراق ابراز تأسف کرد و گفت آنچه در همسایگی ما در جریان است «اشغال عراق» و چنگ‌اندازی به منابع نفتی و تهدید تمامیت ارضی ایران است و نباید موضوع را در حد سقوط دشمن خود به دست آمریکا تقلیل دهیم و شادی کنیم.
وقتی چهره‌ای در اندازه و آوازۀ زنده یاد سحابی با شادی به خاطر سقوط صدام موافق نبود صدا وسیما جای خود داشت هر چند شهامت و صراحت مرحوم سحابی را نداشتند و بیشتر سردرگم بودند.
در آن موقع به همین خاطر این تیتر را بر صفحۀ نخست هفته نامۀ «امید جوان» نشاندم: «سقوط صدام، شادی کنیم یا نه؟!»
17 سال و نیم پس از آن مجری صدا وسیما در واکنش به تبریک فرزند هاشمی رفسنجانی دست‌پاچه و به او یادآور می‌شود که آمریکا یک «سیاست» است و حرف هایی از این دست.
فرزند سحابی دربارۀ سقوط صدام به صراحت می‌گفت شادی نکنیم و فرزند هاشمی رفسنجانی دربارۀ سقوط تقریبا نزدیک ترامپ، قایل به تبریک است و با مهارت و زیرکی به تیتر روزنامۀ جمهوری اسلامی استناد می‌کند: سقوط قاتل سردار سلیمانی و تا بحث شهید سلیمانی پیش می‌آید طفلک مجری به تته پته می‌افتد!
البته کافی است یکی در گوشی بگوید تبریک اشکال ندارد تا مجری نظر خود را تغییر دهد و آنچه از زبان آنان بیان می‌شود در واقع نظرات یک اتاق فکر محدود است هر چند به برخی از مجریان میدان مانور هم داده‌اند.
داستان اما محدود به صدا و سیما نیست. درست است که ترامپ آمر ترور فرمانده شهید نیروی قدس سپاه در بغداد و تشدید‌کنندۀ تحریم‌ها علیه ایران بوده اما می‌توان حدس زد که اصول‌گرایی ایرانی ترجیح می‌داد او بماند تا برجام زنده نشود و اصلاح‌طلبان یا اعتدال‌گرایان در 1400 بختی نداشته باشند.
در این میان باز گُلی به جمال عبدالرضا داوری از نزدیکان محمود احمدی‌نژاد که آشکارا از ترامپ حمایت می‌کند و مثل صدا و سیما سردرگم و گیج نیست.
جالب این‌که در سال 82 و طی 18 روز حملات آمریکا و بریتانیا به عراق در همه جای جهان تظاهرات ضد جنگ برپا شد الا ایران!
سه علت داشت:
نخست این که مردم ایران در تعطیلات عید به سر می‌بردند و نوروز برای ایرانیان چنان مهم است که به هیچ کار دیگری غیر از سفر و دید و بازدید نمی‌پردازند و نوروز امسال هم دیدیم که تنها موقعی که تدابیر علیه کرونا را به تمامی رعایت کردند عید بود. البته به سفر و دید و بازدید نرفتند اما کار دیگری هم انجام ندادند و در خانه سرگرم عید بودند و تلفات کرونا کم شد و بعد از عید دوباره بالا رفت.
دلیل دوم این بود که ته دل آرزو داشتند صدام ساقط شود و دو خط موازی هم به هم رسیده بودند. هم نیروهای انقلابی و ارزشی و ملی که به خاطر 300 هزار شهید و 500 هزار مجروح و صدها میلیارد دلار خسارت جنگ هشت ساله از صدام متنفر بودند و هم براندازانی که به پروژۀ جرج بوش در صدور دموکراسی دل خوش کرده و مقصد بعدی پس از افغانستان وعراق را ایران می‌دانستند!
دلیل سوم هم این بود که این گونه تظاهرات را در ایران سازمان تبلیغات و نهادهای حکومتی سامان می‌دهند و جامعۀ مدنی غایب است.
با این همه برای سازمان حکومتی تبلیغاتی خیلی بد بود که همۀ دنیا به جنگ عراق اعتراض کرده باشد و ما که پرچم‌دار اعتراض به آمریکا از ابتدا تا انتهای تاریخ بودیم و هستیم در دل، شادان و در ظاهر نظاره‌گر باشیم. پس در اولین جمعۀ پس از تعطیلات عید، تجمع محدودی در میدان فلسطین برگزار شد و با‌مزه این که تظاهر‌کنندگان در تأیید نطق سخنران علیه حملۀ آمریکا به عراق تکبیر سر می‌دادند و در پایان می‌گفتند: مرگ بر صدام یزید کافر!
یکی هم نبود بگوید: خوب، آمریکا همین صدام یزید کافر را سرنگون کرده است دیگر!
آن موقع می‌گفتند سقوط صدام خوب است اما اشغال عراق بد است یعنی کاش خود ما او را سرنگون کرده بودیم و حالا این را هم نمی‌گویند که سقوط ترامپ خوب است اما روی کار آمدن جو بایدن خوب نیست. لابد انتظار دارند 73 میلیون آمریکایی به نامزد مورد تأیید شورای نگهبان رأی می‌دادند یا جو بایدن شعار مرگ بر آمریکا سر دهد!
داستان اما آن‌قدر که مجری صدا و سیما را سردرگم و گیج کرده پیچیده نیست. ترامپِ مبتذل که پایش را روی گلوی اقتصاد و مراودات بانکی ما گذاشته بود و می‌خواست خفه‌مان کند و زیر توافق هسته‌ای زده و فرمان ترور مقام ارشد نظامی ایران را صادر کرده بود در آستانۀ رفتن است و روی کار آمدن جانشین او اگر هم خیری نرساند همین که شرّ کمتری متوجه ایران شود و ما را فقیرتر نکند جای تبریک دارد. ندارد؟ (خانم مجری ظاهراً منتظر پاسخی است که در گوشی به او بگوید دارد یا ندارد!)
خانم مجری اگر شک دارد از پیش‌کسوت‌شان جناب حیاتی بپرسد که 40 سال اخبار رسمی را خواند و دست آخر ارادت خود به ابراهیم حامدی (اِبی) را ابراز کرد!
--------------------------------------------------------
بیشتر بخوانید/ ببینید:
*تبریک محسن هاشمی بخاطر شکست ترامپ و دستپاچگی مجری (فیلم)
*ظریف: مشخص است بین بایدن و ترامپ تفاوت است