عصر ایران - تقریبا نیمی از فوتی های کرونا متعلق به تهران است و این در حالی است که تهران فقط 10 درصد از جمعیت کل ایران را در خود جای داده است.
پایتخت، روزهای سیاهی را پشت سر می گذارد و سایه مرگ بر این شهر، سنگینی می کند.
در این میان، نمایندگان تهران در دو شورای انتخابی، یعنی مجلس شورای اسلامی و شورای اسلامی شهر، خواهان آن شده اند که این شهر به مدت دو هفته تعطیل شود تا بلکه از سرعت وحشتناک کرونا کاسته شود، انسان های کمتری بمیرند و سیستم درمانی نفسی تازه کند و فرونپاشد.
با این حال، ستاد ملی کرونا تا کنون وقعی به این درخواست ننهاده است و تهران شلوغ و پرتراکم، همچنان قتلگاه مردمی شده است که هر روز در مسیر محل کارشان در اتوبوس و مترو، کرونا می گیرند.
اگر پیشنهاد تعطیلی تهران توسط اشخاص حقیقی یا حقوقی دیگری داده می شد و نادیده اش می گرفتند، مساله دیگری بود ولی وقتی به نمایندگان این شهر در مجلس و شورای شهر این گونه بی محلی می شود، این سوال به وجود می آید که اگر نمایندگان در مهم ترین موضوع، یعنی جان موکلان شان این گونه به حاشیه رانده شوند، پس بود و نبودشان به چه درد می خورد؟ و چرا دولت، شوراها و نهادهای دولتی رأساً بقیه امور را هم در دست نمی گیرند تا بی اعتباری مجلس و شورا، به معنای واقعی و عیان تثبیت شود و نیازی به این همه هزینه برای انتخابات مجلس و شورا و اداره آنها نباشد؟!
وانگهی چرا مجلس که برخلاف شورای شهر، می تواند بر دولت اعمال قدرت کند، به تقاضا بسنده کرده و از طریق اختیارات قانونی اش، دولت را ملزم به تبعیت نمی کند؟ خاصه آن که دولت نشان داده چندان به اعمال محدودیت های کرونایی قائل نیست و منظم ترین کارش این است که هر روز رأس ساعت مقرر، تعداد مبتلایان و مردگان جدید را بگوید و جمع شان بزند و برود تا فردا!
نمایندگان مردم! شما کاری بکنید و موکلان تان را نجات دهید.