به گزارش ایسنا، مدتی است که دختران فوتبالیست بوشهر در گیر و دار دریافت مطالبات خود از هیات فوتبال این استان هستند اما هر بار با بی‌توجهی و عدم رسیدگی مواجه شده‌اند تا آنجا که روز گذشته با انتشار نامه‌ای در فضای مجای بار دیگر اعتراض خود را اعلام کردند.
زهره طاهرنسب یکی از بازیکنان تیم سینا بوشهر با ایسنا به گفت‌وگو نشست و از وضعیت این تیم و بی‌توجهی مسئولان انتقاد کرد؛ صحبت‌هایی که حاکی از سختی بسیاری است که دختران فوتبالیست بوشهر برای تیمداری در لیگ کشیده‌اند و با وجود وضعیت عجیب خود متوقف نشده‌اند اما این روزها حتی برای ماندن در لیگ هم دچار مشکل شده‌اند.
صحبتهای این فوتبالیست با خبرنگار ایسنا را در ادامه می‌خوانید.
پنج سال است که تیم فوتبال زنان را تشکیل داده‌ایم که دو سال در لیگ یک بودیم و پس از آن به لیگ برتر صعود کردیم. باشگاه پارس جنوبی در اولین سال حضور در لیگ برتر اسپانسرمان شد و هیات فوتبال هم سال بعد تیم را دست گرفت اما هزینه آنچنانی نمی‌شد. دوره رئیس سابق هیات دی ماه سال قبل تمام و انتخابات برگزار شد که آقای محتشم رای آورد. از آنجایی که به عنوان نماینده بازیکنان در مجمع انتخاب شده بودم، به اعتبار آقای عبدی‌پور که به ما کمک زیادی کرد، رئیس کمیته نقل و انتقالات و بعد از آن هم سرپرست هیات بود، به آقای محتشم رای دادم.
آقای محتشم جلوی همه بزرگان تیم بوشهر و روسای شهرستان‌ها به من قول داد که از تیم حمایت می‌کند. هر چند که با رای دادن به او دوستانم فکر کردند رشوه گرفته‌ام و آنها را دور زده‌ام اما من با نیت درست شدن اوضاع تیم و به اعتبار آقای عبدی‌پور رای دادم چون در دوره قبل حمایت‌ها کم بود به گونه‌ای که ما ۹ نفره با یک دستگاه ون تا بم رفتیم و خیلی سختی کشیدیم. هر چند این فصل اوضاع بهتر بود اما یا غذا نداشتیم یا خوابگاه و بازیکنان در به در خانه یکدیگر بودند. با این حال متاسفانه رئیس هیات سه روز بعد از انتخابات تیم را رها کرد و گفت تیمداری نمی‌کند. در نتیجه آقای عبدی پور هزینه‌های تیم را برعهده گرفت.
۳۰ درصد قراردادمان بعد از آخرین بازی نیم فصل اول پرداخت شد اما بعد از آن دیگر رنگ پول و آرامش ندیدیم. با توجه به شیوع کرونا چند ماه دندان روی جگر گذاشتیم تا اینکه بعد از ماه رمضان به دفتر آقای محتشم رفتم و یک ساعت حرف زدم. بازیکنان تیم خیلی هزینه کرده‌اند چون هزینه رفت و آمدهایمان هم با خودمان بود؛ مثلا ساعت ۱۰-۱۱ شب تمرین داشتیم و در حالی که اوضاع مالی ما خوب نبود باید آژانس می‌گرفتیم یا یکی دو نفر از بازیکنان با ماشین شخصی بقیه را می‌رسانند یا مربیان تیم با ماشین خودشان ما را تا جایی می‌بردند تا به خانه برویم.
از آنجایی که مدتی قبل آقای عبدی پور مجبور به استعفا شد ما حامی خود را از دست دادیم با این حال به رئیس هیات گفتم کاری به اختلاف بین شما ندارم اما به ما قول دادید، حداقل پول ما را بدهید که جمع قرارداد بازیکنان و مربیان ۱۵۰ میلیون تومان هم نمی‌شود. او گفت پیگیری می‌کنم و به محض پیدا کردن اسپانسر قراردادها تسویه می‌شود.
اداره کل ورزش و جوانان استان مبلغ یک و نیم میلیارد تومان را به حساب هیات فوتبال واریز می‌کند که این پول متعلق به باشگاه پارس جنوبی بوده اما مبلغ ۵۰۰ میلیون تومان از آن را برای طلب ۲۴۰ میلیونی تیم زنان و برخی موارد دیگر برداشت و بقیه به حساب پارس جنوبی واریز می شود. مدارک پرداخت طلب ۲۴۰ میلیونی تیم زنان توسط پارس چنوبی هم موجود است اما معلوم نیست که این پول کجا رفته؟ آقایان می‌گویند به دوره ما مربوط نیست. می‌گویند تیم شما بدهی بالا آورده و مبلغ زیادی هزینه هواپیما و رستوران شده اما قبلا به ما گفتند این پول‌ها کمک است، چطور الان می‌گویند بدهی؟ این قضیه چه ربطی به بازیکنان دارد؟ ما که با ون به بم رفتیم، حاضر بودیم حتی با تراکتور هم که شده به شهرهای دیگر برویم و مسابقه بدهیم.
(نامه ها و اسناد مربوط به ادعای فوق نزد ایسنا محفوظ است.)
چند روز قبل از هیات خبر دادند که قصد دارند تیم را به کنگان بفرستند. ما اسپانسر پیدا کرده‌ایم که حمایتمان کند، فقط هیات باید به باشگاه سینا نامه بدهد که می‌تواند تیمداری کند اما می‌گویند این تیم برای پارس جنوبی است و اگر می‌خواهید در بوشهر بمانید باید به اسپانسرتان بگویید امتیاز تیم را بخرد. این در حالی است که تیم را بازیکنان و مربیان بومی بوشهر تشکیل داده‌اند و به لیگ برتر آورده‌اند اما اکنون می‌خواهند امتیاز تیم خودمان را به خودمان بفروشند.
تخلفات زیادی انجام می‌شود؛ این تیم ابتدا با حمایت پارس جنوبی در لیگ برتر شرکت کرد، بعد از آن هیات حمایت کرد و به خاطر انتخابات تیم را به باشگاه سینا دادند تا دو رای داشته باشند. اکنون می‌گویند باشگاه سینا بوشهر تخلف کرده و وقتی می‌پرسیم چه تخلفی، جواب می‌دهند به شما ربطی ندارد و در این کارها دخالت نکنید.
دبیر هیات می‌گوید به کنگان بروید و تمرین کند یعنی ما ۱۵ نفر در این اوضاع بیماری ۴ ساعت باید در مسیر رفت و برگشت باشیم. چه تعهدی وجود دارد که سالم برویم و برگردیم؟ با این حال گفته‌ایم با سه شرط به کنگان می‌رویم؛ اول اینکه پول قراردادهای فصل قبل را تسویه کنند، تعهد بدهند که ما را در صحت و سلامت و به موقع به کنگان برسانند و سوم اینکه قراردادهایمان را افزایش دهند.
بازیکنان تیم ما پتانسیل زیادی دارند اما به آنها رسیدگی و توجه نمی‌شود. کل مبلغ قرارداد تیم ما شامل مربی و بازیکن به اندازه پول قرارداد یک بازیکن نیمکت نشین تیم مردان هم نمی شود. از طرفی توپ، زمین و امکانات نمی‌دهند و انتظار نتیجه دارند. آقای محتشم یک ماه قبل گفته بود که از قرارداد تیم درصدی به خاطر اینکه آخر جدول هستند و درصدی دیگر برای ناتمام باقی ماندن لیگ، کم می‌کند اگر این کار را انجام بدهند ما به هیات بدهکار می‌شویم چون شاید بالاترین قرارداد تیم ما ۱۰ میلیون تومان باشد، بقیه ۵ یا ۶ میلیونی بسته‌اند و حتی قرارداد ۲ میلیونی هم داریم.
علاوه بر این ما بازیکن نداشتیم و برای مسابقات به زور ۱۱ نفر می‌شدیم حتی همه شاهد هستند که تیم سینا بوشهر دراین فصل از بازیکنانش به عنوان گلر استفاده می‌کرد. با این وجود تیم را در لیگ حفظ کردیم. می گویند از پول بیت المال برای بانوان خرج نمی کنیم، اما چطور برای مردان این کار را انجام می‌دهند؟