عصر ایران؛ جعفر محمدی - فرد شیادی را می شناسم که به گفته اطرافیانش، دیپلم دارد اما با ادعای مهندسی، در کار اغفال زنان و دختران و جعل و کلاهبرداری و ربودن اموال دیگران است. گویا مدرکی هم جعل کرده و همه جا خودش را با پیشوند "مهندس" معرفی می کند. زنان و دخترانی هم هستند که شیفته این عناوین اندد و جذب او می شوند. این فرد اکنون به خاطر جرائم دیگر محکوم به زندان شده و البته به خاطر کرونا، بیرون است و احتمالاً در حال ادامه خلافکاری هایش و رفع و رجوع چندین پرونده دیگر اتهامی که علیه اش جریان دارد.
تقریباً تمام جرائمی که او مرتکب شده، از کلاهبرداری، جعل، فریب زنان و ربودن اموال و ... به نوعی با ادعای مهندسی اش مرتبط است چرا که افراد وقتی با او وارد مراوده و معامله می شوند، به مقتضای کاری هم که دارد، فکر می کنند یا یک مهندس مواجه اند و روح شان هم خبر ندارد که با یک فرد متقلب طرف اند.( البته دیپلمه بودن امری عادی است، در این بحث، سخن بر سر دیپلم او نیست بلکه درباره ادعای دروغین او درباره مدرک تحصیلی اش است).
حالا چرا درباره این فرد مجرم و متقل سخن گفتم؟ علت بر می گردد به حرف های چند روز قبل وزیر ارتباطات که گفته بود ممکن است سامانه ای طراحی شود و مدارک تحصیلی افراد در آن بارگذاری شود تا همه بتوانند از میزان تحصیلات افراد مطلع شوند.
خبر فوق العاده خوبی بود اما نکته نگران کننده اش بر می گردد به همان قید "ممکن است". یعنی شاید هم بی خیال این طرح شوند! و با توجه به این که ممکن است برخی مسؤولان هم در زمره افرادی باشند که خود را به دروغ دکتر و مهندس و حقوقدان و ... معرفی می کنند، اعمال نفوذهایی بشود تا این طرح هم به گورستان ایده های خوب برود.
اگر این طرح اجرا شود، دکان بسیاری از افراد که با جعل عناوین دانشگاهی و زبان بازی، کاسبی می کنند، تخته می شود. در این صورت افرادی مانند فردی که در ابتدای این مطلب به او اشاره کردم نمی توانند با ظاهرسازی، اموال مردم را بربایند یا خانواده هایشان را متلاشی کنند.
علاوه بر افرادی که به صورت شفاهی و دروغین خود را دارای مدارک دانشگاهی معرفی می کنند، متاسفانه موسساتی هم وجود دارند که به معنی واقعی کلمه، مدرک تحصیلی می فروشند، حال آن که هیچ گونه اعتبار علمی ندارند. خلاصه آن که جامعه ما پر شده از دکتر و مهندس هایی که نه دکترند و نه مهندس و فقط دارند نان این القاب را می خورند و مدارح دانشگاهی را بی ارج و قرب می کنند.
از وزیر ارتباطات می خواهم پیگیری راه اندازی این سامانه را در دستور کار خود قرار دهد و آن را به عنوان باقیات الصالحات از خود به جا بگذارد.
قوه قضائیه هم قاعدتاً باید از این طرح استقبال کند چرا که چنین سامانه ای، یکی از زمینه های وقوع جرم، یعنی عنوان سازی تحصیلی را از بین می برد. فارغ التحصیلان دانشگاه ها و دکتر و مهندس های واقعی هم باید اجرایی شدن این طرح را مطالبه کنند تا افراد مجرم، نتوانند با عناوین علمی آنها، کاسبی کنند و آبروریزی.
آقای وزیر! منتظریم و خدا قوت!
بعد از تحریر:
لطفا در سامانه، مدرک هر فرد همراه با عکس او نمایش داده شود؛ همه که شماره ملی هم را ندارند و ممکن است شیادها، از تشابهات اسمی هم کاسبی کنند!
کاملا واضح، چون اکثر مدیرانی که میبایست چنین تصمیماتی بگیرن، خودشون یا مدارکشون جعلیه یا مدرکشون مشکل داره، پس کاری نمیشه!!!
راه کار اینه که این دولت که هیچ! دولت بعدی ایشالا که خودش دزد نباشه! مدیران سالم بذاره سرکار! سلسه مراتبی سیستم خودشو تصفیه میکنه! و پس از مدتی کارها میافته رو غلطک!!! هر چند چشم آب نمیخوره!!!
بخصوص برای ما که پس از گذشت بیست و اندی سال از فارغ التحصیلی و چند بار اقدام در پیچ و خم بروکراسی اداری و ان قلتهای دانشگاه، هنوز موفق به اخذ مدرکمان نشده ایم.
با استعلام و کارنامه و ....
طرف با پای خودش میرفت مدرکش رو میگرفت
شفافیت البته مساله ی دیگری است که باید از مسئولان شروع شود و دسترسی به مدارک تحصیلی، حقوق دریافتی، فعالیت ها و آرا و... آنها وجود داشته باشد
یک سابقا مهندس فوق لیسانس سازه از دانشگاه دولتی که خود را دیگر مهندس معرفی نمیکند.
دیر شده است، خیلی دیر.
انشاءالله زودتر راه بیفتد