عصرایران- اساسا برای افزایش سرعت خودرو 3 راهکار وجود دارد: افزایش قدرت پیشرانه، کاهش وزن و بروزرسانی طراحی ائروداینامیک آن!
دو مورد اول که کاملا مشخص هستند و نیازی به توضیح خاصی ندارند اما در رابطه با ویژگی سوم در ساده ترین تعریف ممکن باید گفت: استانداردهای ائروداینامیک در طراحی خودرو یعنی حرکت آسانتر آن در مسیر هوا و کاهش مصرف انرژی برای غلبه بر نیروی باد.
در همین رابطه اخیرا فولکس واگن بخشی از سوابق تاریخی خود را بازنشر کرده که حکایت از طراحی ائروداینامیک ترین خودروی این کمپانی در یک مدل تحقیقاتی مربوط به دهه 80 میلادی دارد. این خودروی تک سرنشین ضریب دِرَگ(پسار) برابر با 0.15 را ثبت کرد.
این نمونه تحقیقاتی فقط 838 میلیمتر ارتفاع 1100 میلیمتر عرض داشت. در قسمت پیشرانه نیز از موتور توربوشارژ 2.4 لیتری با 177 اسب بخار خروجی استفاده شد. موتور در قسمت راست خودرو و پشت صندلی راننده نصب شد تا بطور مستقیم با محور عقب در ارتباط باشد. برای کاهش دمای موتور نیز از جریان هوا و همچنین مایع خنک کننده کمک گرفته شد.
در اکتبر 1980 اولین آزمایش خودروی مذکور را در پیست سرعت ناردو(ناردو رینگ) ایتالیا انجام دادند. بیشینه سرعت ثبت شده در این آزمایش برابر با 362 کیلومتر برساعت بود.
این خودرو هم اکنون در موزه فولکس واگن نگهداری می شود.