عصر ایران؛ محسن ظهوری ـ در روزهای قرنطینه کرونا که اکثر مردم در خانه‌اند و لزوم رعایت حقوق یکدیگر بیشتر احساس می‌شود. این روزها هر کس در خانه برای خودش برنامه‌ای می‌چیند، پس می‌توان با رعایت نکات کوتاهی، هوای هم را بیشتر داشت.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بیشتر بدانید:
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
- صدای تلویزیون و موسیقی را قرار است خودتان بشنوید، پس لطفا صدا را در حدی بگذارید که مزاحم دیگران نشود.
- صدای گرمپ راه رفتن‌تان در خانه به گوش طبقه پایینی می‌رسد. لازم نیست آرام گام بردارید؛ پوشیدن دمپایی خانگی صدا را کم می‌کند چون اصل صدا از خوردن پاشنه پای شما به زمین است.
- در راه‌پله‌ها ندوید و درِ ورودی خانه را با صدای بلند نبندید. متوجه باشید که صدای راهروها از داخل خانه‌ها شنیده می‌شود.
- انجام کارهای فنی یا چکش‌کاری را در ساعات روز انجام دهید. عموم مردم شب‌ها، صبح زود و پس از ناهار، در حال استراحت‌اند.
- دورهمی تعطیل شده، اما موسیقی و شادی که برقرار است؛ فقط پخش موسیقی با صدای بلند و شادی‌تان هر روز و هر ساعت نباشد.
- احتمالا خواب خیلی‌هایمان به هم خورده و تا دیروقت بیداریم، اما همه بیدار نیستند، پس باید سکوت شب را رعایت کرد.
- جابه‌جا کردن وسایل خانه گاهی صدای بدی ایجاد می‌کند، می‌توان با چسباندن یک تکه موکت زیر پایه آن‌ها این صدا را قطع کرد.
- اگر کسی در همسایگی شما کودک پرسروصدایی دارد، باید سختی قرنطینه را برای کودک درک کرده و تحمل‌تان را زیاد کنید.
- اگر همسایه‌ای به اخطار مشت به دیوار یا پا به زمین می‌کوبد، یعنی به صدایی معترض است نه اینکه لزوما همسایه بدی است.
- اگر دعوا یا بحث شما با یک همسایه پیشینه‌ای دارد، سعی کنید تا حد امکان از درگیری با او دوری کنید. این روزها زمان خوبی برای کشمکش در محیط خانه نیست و بهتر است همه‌چیز را به بعد از دوران قرنطینه موکول کنید.
از یه طرف میگید صدا رو زیاد نکنید از یه طرف میگید پخش موسیقی با صدای بلند هر روز و هر ساعت نباشه
اصلا من نمیدونم این بلند کردن صدا چه در شادی و چه در عزا از کجا اومده که ما بعضیها اینقدر بهش علاقه داریم
رستوران مسجد هیات شهربازی فروشگاه خونه و چه کیدونم قبرستون هیچ فرقی با هم ندارن؟ مدام باید از آخرین حد ولوم استفاده کنیم؟
در این زمینه ها اصلاً توجهی،آموزشی و یا فرهنگ سازی نشده
از کارشناسان حوزه اجتماعی بخواهید به این موضوع کمک کنند.
به قول دوستی؛
آپارتمان نشینی مرگ تدریجی
کاهش جمعیت است تا مجبور نباشید در جعبه هایی به نام آپارتمان ظاهرا زندگی کنید و در واقع مزاحم هم باشید.
تعداد انسان ها به نسبت امکانات زیاد است.
جمعیت ایران از اول تاریخ تا ۱۰۰ سال قبل تقریبا ۹ میلیون نفر بوده.
ایران ظرفیت این همه جمعیت را ندارد.
کمتر بچه بزایید و ازدواج را تشویق نکنید.
به محیط زیست و حیوانات اهمیت دهید.
همه چیز غذا نیست.
انسان همه جانداران را غذا می بیند.