گرچه تا سال‌ها، اینجا فقط محلی برای اجرای تعزیه بود و آغاز اجرای تئاتر به مفهوم امروزی را در ایران، از ۱۰ سال بعدش حساب می‌کنند.
اما با نگاهی به سفرنامه‌های برخی ایرانیان به غرب، می‌توان ردپایی از آشنایی ایرانیان با سالن‌ها و نمایش‌های غربی پیدا کرد؛ ردپایی بسیار قبل‌تر از ساخت تکیه دولت.