بیمارستان مسیح دانشوری بر حسب تخصص و توانمندی‌های هایش از ابتدای ورود کرونا ویروس به ایران در صف اول مقابله با آن قرار داشت و بارها نام آن در رسانه ها آمده است
به گزارش عصرخبر، پس از شیع کرونا در ایران در پنجم اسفند ماه، علی‌اکبر ولایتی، رییس این بیمارستان در جلسه خبری برگزار شده در محل بیمارستان شمار بیماران مشکوک به کرونا در این بیمارستان را ۱۰۴ نفر اعلام کرد و همچنین از مبتلا شدن دو تن از اعضای کادر پزشکی این بیمارستان به کرونا خبر داد.
مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی سل و بیماری‌های ریوی دکتر مسیح دانشوری در سال ۱۳۲۰ هجری قمری به همت میرزا علی‌اصغرخان امین‌السلطان در شمالی‌ترین نقطه تهران آن‌سال (شاه آباد سابق و دارآباد کنونی) و به توصیه پزشکان فرانسوی مظفرالدین‌شاه که در آن دوران به سل ریوی مبتلا شده بود، تأسیس شد.
مظفر الدين شاه از بدو تولد جسم ضعیف و رنجوری داشت و همیشه در بستر بیماری بود با این حال در 9 سالگی به ولیعهدی شاه منصوب شد که البته برخی اسناد تاریخی، سن شروع ولیعهدی او را 5 سالگی اعلام کردند.
به دلیل کسالت همیشگی ولیعهد با توصیه پزشکان مقرر شد که وی در مکانی خوش آب و هوا ساکن شود از این رو روستای دارآباد در شمال تهران برای وی انتخاب گردید و در آن زمان(سال 1273) زمین وسیعی به بزرگی به مساحت حدود 26 هکتار برای وی خریداری و ملکی برای اقامت وی و خدمه ساخته شد.
پس از فوت مظفرالدين شاه کاخ وی در دارآباد تهران برای بیماران سل زده در اختیار وزارت بهداشت قرار گرفت و به آسايشگاهي براي بيماران تبديل شد.
در سال 1311 یک پزشک به نام مسیح دانشوری؛ تصمیم به تغییر کاربری عمارت مظفرالدین شاه در دارآباد تهران گرفت که آن را به بیمارستان مجهزی تبدیل کند.
دکتر مسیح دانشوری، اولین پزشک ایرانی بود که تخصص‌اش را در بیماری‌های ریه و تنفسی گرفت. پدر مسیح دانشوری «سيدعلي دانشوري» از اهالی نیشابور بود و پزشکی معروف و حاذق در منطقه خراسان بود که «حافظ الصحه مجدالحكماء» مشهور بود. پدر بزرگش «سيد اسماعيل محض‌اله» از علمای معروف نیشابور بود.
تولد «مسيح دانشوري» در سال 1278 ذكر شده است و روایت شده روزي در يك مجلس خانوادگي، مجدالحكماء تفالي به ديوان حافظ مي زند به اين نيت كه آيا بچه دختر است يا پسر. اين شعر مي‌آيد: "مژده اي دل كه مسيحا نفسي مي‌آيد كه ز انفاس خوشش بوي كسي مي‌آيد" به اين دليل مجدالحكماء مي‌گويد كه نوزاد پسر خواهد بود و اسم وي را مسيح مي‌گذارند.
سه سال بعد از تولد مسيح، خانواده وي از نيشابور به ترشيز (نام قبلي كاشمر) مي‌روند و در آنجـا سكونت مي‌كنـند. مسيــح تا كــلاس 6 دبستان در ترشيز تحصيل مي‌كند و بعد پدرش وي را براي ادامه تحصيل به مشهد مي‌فرستد. بعد از دو سال تحصيل در مشهد، مسيح دانشوري به پيشنهاد و كمك مالي والي مشهد براي ادامه تحصيل در فضاي مناسب تر به تهران فرستاده مي‌شود و در مدرسه «سن لوئي» تحصيلات خود را تا 17 سالگي دراين مدرسه ادامه مي دهد. (در آن زمان در تهران فرانسوي‌ها به كمك مبلغين مذهبي خود دو مدرسه «سن لوئي» « ژاندارك» را در تهران داير كرده و اداره مي كردند).
از آن‌جایی که به خاطر همراهی مسیح دانشوری با پدرش به پزشکی علاقه‌مند شده بود در سال ۱۳۰۲ برای ادامه تحصیل در این رشته به فرانسه رفت و در نهایت با تخصص بیماری‌های ریوی و سل به ایران بازگشت. در آن زمان سل یکی از شایع‌ترین بیماری‌های ایران بود.
مسیح دانشوری در سال 1310 شمسي مدرسه پرستاري ویژه‌ای را در محل عمارت مظفر الدین شاه در دارآباد راه‌اندازی کرد که در نهایت با کمک های مالی مسئولین و خاندان شاهی تبدیل به بیمارستان شد.
این بیمارستان در تاریخ ۲۴ مرداد ۱۳۱۶ رسما با عنوان آسایشگاه شاه‌آباد افتتاح شد. دکتر مسیح دانشوری در مراسم بازگشایی آن در نطقی از اهمیت ساخت این بیمارستان گفت.
پس از افتتاح آسايشگاه سل شاه آباد(دارآباد)، دكتر مسيح دانشوري به معالجه و درمان بيماران مبتلا به سل پرداخت.
دکتر مسیح دانشوری در سال ۱۳۴۷ در تهران درگذشت و بیمارستان مسیح دانشوری فعلی پس از انقلاب زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی قرار گرفت.
در سال 1371دکتر ولایتی با همراهی چند تن از اساتید پزشکی مرکز تحقيقات سل و بيماريهاي ريوي که در محوطه این مرکز پزشکي قرار دارد را تاسيس کردند.
در سال 1377 با ادغام مرکز تحقيقات سل و بيماريهاي ريوي با بيمارستان دكتر مسیح دانشوری، "مرکز آموزشي، پژوهشي و درمانی سل و بيماريهاي ريوي را به یاد بینانگذار آن بیمارستان دکتر مسيح دانشوري نامیده شد.
در سال 1386 نیز با حضور ولایتی رئیس بیمارستان و رئیس مجلس وقت(حداد عادل) پژوهشكده تخصصی سل و بيماريهاي ريوي در این بیمارستان راه‌اندازي شد.
اکنون بیمارستان مسیح دانشوری به دلیل تخصصش در حوزه بیماری های ریوی، بیمارستان جنرال یا اصلی بستری کردن بیماران مبتلا به ویروس کرونا می باشد.