یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با تاکید بر اینکه کاهش تعهدات برجامی ایران نباید به موضوع اختلافی در داخل کشور تبدیل شود، گفت: در شرایطی که اروپایی‌ها تنها به دنبال وقت کشی هستند ایران باید ضرب العجل سوم را کاهش داده و در صورت عدم اقدام از سوی اروپایی‌ها زمینه را برای بازگشت به قابلیت‌های قبل از برجام فراهم کند.
حشمت الله فلاحت پیشه در گفت‌وگو با ایسنا در واکنش به برخی انتقادات درباره گام سوم گفت: موضوع گام‌های ایران در کاهش تعهدات برجامی نباید به عامل اختلافی در داخل تبدیل شود. کار ایران در برداشتن گام‌ها ایدئولوژیک نیست که تبدیل به عامل اختلاف ایدئولوژیکی یا اختلاف نظر جدی بین جناح‌های سیاسی شود. اقدامات در کاهش تعهدات برجامی کار تاکتیکی است. به عبارت دیگر گام‌های برداشته شده در مقابل تحریم‌های آمریکا و وقت کشی‌های اروپایی‌ها است.
وی با تاکید بر اینکه نباید موضوع هسته‌ای تبدیل به موضوعی ایدئولوژیک شود، توضیح داد: بنده از نظر تاکتیکی منتظر گام جدی‌تر بودم. چند هفته قبل از برداشتن گام سوم گفتم که زمان به ضرر ایران می‌گذارد. جمهوری اسلامی باید به تمام قابلیت‌های قبل از برجام در گام سوم دست پیدا کند. چون گام سوم در دنیا معنای سیاسی دارد. دنیا منتظر بود که ایران چه اقدامی را انجام می‌دهد که به نظرم گامی ملاحظه کارانه بود. البته دادن اجازه تحقیق و تفحص در همه زمینه‌ها بدان معناست که ایران در زمینه‌های فناوری برای رسیدن به ابعاد مختلف در صنعت هسته‌ای ورود می‌کند ولی باز هم معتقدم که جمهوری اسلامی باید به نهایت دستاوردهای هسته‌ای خود در قالب NPT بر می‌گشت. آن زمان در مقابل تحریم‌های بی‌نهایت آمریکا توازن ایجاد می‌شد و همان اجرای مصوبه مجلس بود.
این نماینده مجلس با بیان اینکه کارهای تاکتیکی باید متوازن با کارهای آمریکا باشد گفت: ضعف آن است که چراغ‌های دیپلماتیک ما خطاب به اروپا خاموش و روشن می‌شود. حال اینکه طرف ما اروپایی‌ها نیستند. آمریکا به ایران فشار وارد می‌کند و حتی طرح‌های پیشنهادی اروپا برای نجات دیپلماسی توسط وزارت خزانه داری آمریکا وتو و یا اصلاح می‌شود. در این شرایط همچنان چراغ‌های دیپلماتیک ایران خطاب به اروپا نشانه گرفته است. باید نشانه اصلی ما آمریکا باشد چون انتظاری بیش از عمل اروپا به مفاد برجام نیست. گرچه این انتظار را هم برآورده نکردند.
فلاحت پیشه در توضیح اقدامات ایران در شرایط فعلی گفت: فشارهای داخلی به دولت ناشی از موضوعات واقع گرایانه است. معتقدم ایران باید گام جدی‌تر بر می‌داشت. با این وجود نباید موضوع گام سوم به عامل اختلافی تبدیل شود. دولت به عنوان راه حل می‌تواند ضرب العجل سوم را از دو ماه به یک ماه کاهش دهد یعنی اگر اروپایی‌ها تا یک ماه آینده کاری نکردند ایران گام چهارم یعنی بازگشت به همه قابلیت‌های قبل از برجام را بردارد. دلیل آن است که اروپا اثبات کرده در مهلت‌های داده شده دو سوم وقت را در بی تفاوتی می‌گذراند و یک سوم باقیمانده صرف تقلاهای دیپلماتیک می‌شود که در نهایت هم ایران قانع نمی‌شود.
رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفت: به دنبال این پروسه ایران گام‌های بعدی را بر می‌دارد. بر این اساس برای جلوگیری از وقت کشی اروپایی‌ها باید ضرب العجل سوم کاهش پیدا کرده و زمینه برای بازگشت به قابلیت‌های قبل از برجام فراهم شود. موضوعی که نتیجه آن وحدت نظر داخلی هم است.
وی با تاکید بر اینکه بازگشت ایران به قابلیت‌های قبل از برجام به معنای خارج شدن از برجام نیست، توضیح داد: روح برجام زیر مجموعه NPT است. ما از NPT تخطی نکردیم پس اقداماتمان هم به معنای خروج از برجام نیست. گرچه بازگشت به قابلیت‌های قبل از برجام به معنای خروج از آن باشد هم اروپایی‌ها قبل‌تر از این با انجام ندادن تعهداتشان عملا از برجام خارج شدند. آنها حتی یک دلار از 70 میلیارد دلار موافقتنامه با ایران را عملیاتی نکردند.
این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تاکید کرد: گام چهارم بدان معناست که جمهوری اسلامی اجازه نمی‌دهد ترامپ به راحتی وارد فضای انتخاباتی شود. ایران چاره‌ای ندارد جز آنکه ترامپ از نظر انتخاباتی تحت فشار قرار گیرد چون در حال حاضر اقدامات انجام شده از نظر سیاسی اثر خود را از دست داده است. ایران با سقوط پهپاد ابزارهای نظامی آمریکا را خنثی کرد. اکنون ترامپ در بین روسای جمهور آمریکا یکی از خلع سلاح شده‌ترین افراد در مقابل ایران است. چون همه ابزارها را به کار گرفته و شکست خورده، در موضوع تحریم هم فکر می‌کرد که ایران حداقل در مقابل ضرب العجل‌ها کوتاه می‌آید که این اتفاق رخ نداد و اکنون اثر تحریم از بین رفته است.
فلاحت پیشه در جمع بندی گفت: بازگشت ایران به قابلیت‌های قبل از برجام هر نتیجه‌ای داشته باشد بهتر از شرایط کنونی است که زمان به ضرر ایران است. ما نمی‌توانیم مثل عراق دو دهه گذشته شرایط تحریمی را حفظ کنیم. چون بر اساس ادله حقوقی و شواهد رفتاری آمریکا یاغی به حساب می‌آید. آن زمان عراق یاغی بود ولی امروز ایران طبق دلایل حقوق بین‌الملل از نظر اقداماتش به عنوان یک کشور یاغی محسوب نمی‌شود.