سازمان بهداشت جهانی در گزارش جدید خود اعلام کرده که ریز پلاستیکهای موجود در آبهای جهان خطری جدی برای انسان ندارند و شواهدی که نشان دهد این ریزپلاستیکها برای سلامتی انسان مضرند وجود ندارد، اما در عین حال سازمان بهداشت جهانی تاکید کرده باید تحقیقات بیشتری درباره تاثیرات احتمالی ریز پلاستیکها بر سلامتی انسان انجام داد.
به گزارش عصرایران به نقل از سیانان، سازمان بهداشت جهانی(WHO) در نخستین بررسی خود در مورد خطرات ذرات ریز پلاستیک موجود در آبهای جاری و بستهبندی جهان، اعلام کرده که ریزپلاستیکها "در سطح فعلی خطری برای سلامتی ندارند." اما در عین حال این گزارش اعلام کرده باید تحقيقات بيشتري در مورد ريز پلاستيكها و چگونگي تاثير آنها بر سلامت انسان انجام شود.
دکتر "ماریا نیرا" ، مدیر گروه بهداشت عمومی و محیط زیست سازمان بهداشت جهانی درباره این گزارش گفت: "ما باید در مورد تأثیر سلامتی ریزپلاستیکها بیشتر بدانیم زیرا آنها در همه جا وجود دارند - از جمله در آب آشامیدنی ما."
سازمان بهداشت جهانی در گزارش خود اعلام کرده، بررسی "روتین" وجود میزان ذرات ریز پلاستیک در آبها را توصیه نمیکند اما این مساله نباید تأمینکنندگان و تنظیم کنندگان بهداشت آب در سراسر جهان را در از بین بردن عوامل بیماریزای میکروبی، مانند مواردی که باعث بیماریهای اسهالی کشنده میشوند، مردد کند.
سازمان بهداشت جهانی در گزارش خود به سه خطر بالقوه مرتبط با ریزپلاستیکهای موجود در آب اشاره کرد: ذرات فیزیکی، مواد شیمیایی و میکرو ارگانیسمهایی که ممکن است خود را به ریزپلاستیکها متصل کنند.
براساس شواهد محدود موجود، مواد شیمیایی و "پاتوژن"های میکروبی نگرانی کمتری برای سلامتی انسان دارند. ریزپلاستیکهای بزرگتر از 150 میکرومتر احتمالاً در بدن انسان جذب نمیشوند و انتظار میرود جذب ذرات کوچکتر نیز محدود باشد. جذب ذرات ریز پلاستیک بسیار کوچک ، از جمله در محدوده اندازه "نانو" ، ممکن است بیشتر باشد.
این گزارش میافزاید، اطلاعات کافی برای نتیجهگیری در مورد سمی بودن نانوذرات وجود نداشت و هیچ اطلاعات موثقی حاکی از نگرانی نیست.
"آلیس هورتون" ، دانشمند آلایندههای انسانی در مرکز ملی اقیانوس شناسی در لندن گفت: "تا به امروز هیچ اطلاعاتی در دسترس نیست که نشان دهد ریزپلاستیکها خطری برای سلامتی انسان دارند، اما این لزوماً به معنای بیضرر بودن آنها نیست؛ بنابراین درک هرگونه خطرات احتمالی ریزپلاستیکها بر سلامتی انسان، ضروری است."
دکتر "اندرو مایس" ، مدرس ارشد شیمی در دانشگاه "آنگلیکن شرقی" انگلیس نیز درباره گزارش سازمان بهداشت جهانی، گفت: این گزارش احتمالاً به افرادی که پیشتر درباره میزان ریزپلاستیکها در آب شُرب انسان هشدار دادهاند ، کمک خواهد کرد."
او میافزاید: "این گزارش همچنین تأکید میکند، با وجودی که ممکن است خطرات مربوط به ریزپلاستیکها از طریق مصرف آب کم باشد، اما برای جلوگیری از بدتر شدن مشکل، باید میزان ورودی زبالههای پلاستیکی به محیط زیست و آبهای آزاد را محدودتر کرد."
به گفته او:" "این امر میتواند از طریق مدیریت بهتر زبالهها و اجرای طرحهای تشویقی اعمال شود و دولتها باید چنین اقداماتی را در استراتژی کلی جهانی برای کاهش ورودیهای پلاستیکی به اقیانوسها انجام دهند."
سازمان بهداشت جهانی در گزارش اخیر خود به دیگر راههای ورود ذرات ریز پلاستیک به بدن انسان از جمله از طریق هوا و غذا اشارهای نکرده و تنها موضوع آب را مورد بررسی قرار داده، اما این سازمان اعلام کرده به زودی درباره دیگر راههای انتقال ریز پلاستیکها به بدن انسان هم گزارشی تحقیقی منتشر خواهد کرد.
بر اساس نتایج یک تحقیق هر انسان در هفته به اندازه 5 گرم ذرات ریز پلاستیک وارد بدن خود میکند؛ این میزان معادل حجم پلاستیک به کار برده شده در ساخت یک کارت اعتباری(بانکی) است.
"آلیس هورتون " از مرکز ملی اقیانوس شناسی لندن در این باره معتقد است:" نگرانی درباره ورود روزانه ذرات ریز پلاستیک به بدن انسان مهم است و باید به آن توجه کرد. ما از طریق منابع مختلف در زندگی روزانه خود در معرض ورود ریز پلاستیکها به بدنمان هستیم که آب آشامیدنی فقط یکی از این منابع است، ما نیاز به درک گستردهتری از تاثیرات سلامتی ریز پلاستیکها داریم."
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، ذرات ریز پلاستیک از چند طریق وارد آب آشامیدنی ما میشوند ، اما عمدتاً از طریق روان آبهای سطحی پس از باران یا برف، فاضلاب و پسابهای صنعتی وارد آب میشوند. در این گزارش، بطریهای پلاستیکی نیز به عنوان یکی دیگر از منابع احتمالی ورود ریز پلاستیکها به آب معرفی شدهاند.
سازمان بهداشت جهانی گفته با وجود در نظر داشتن خطرات احتمالی ریز پلاستیکها در آب اشامیدنی، اما همچنان خطر بزرگتر در این زمینه، آب ناسالم، تصفیه نشده و آلوده به میکروب است که بهداشت و سلامت صدها میلیون نفر از مردم جهان را تهدید میکند. بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی هماکنون، دستکم بیش از 2 میلیارد نفر از مردم جهان آب آلوده به مدفوع انسانی را مینوشند و در سال 2016 دستکم 485 هزار نفر در سراسر جهان به دلیل مسمومیت اسهالی ناشی از نوشیدن آب آلوده، مَردهاند.