عصرایران؛ مصطفی داننده- قیمت مسکن وارد مرحله‌‌ی دلبخواه شده است و صاحبخانه‌ها به هر قیمتی که دوست دارند خانه را اجاره می‌دهند یا می‌فروشند. مسکن به مثابه اسبی شده است که هیچ رام‌کننده‌ای نمیتواند به آن افسار بزند و کنترلش کند.
در این بازار بی‌صاحب، مشاورین املاک بندرعباسی دست به کار جالبی زده‌اند. آنها کاغذهایی را روی شیشه‌های مغازه خود نصب کرده‌اند که روی آن نوشته شده است« از رهن و اجاره دادن ملک‌هایی با قیمت نامتعارف، معذوریم»
حتی برخی از آنها در دفترهای خود نوشته‌اند،« این ملک را به خاطر قیمت بالایش، پیگیری نکنید.»
ایده خوب و جذابی است. باید از جایی در برابر این افسارگسیختگی قیمتها ایستاد. حالا آنهایی که دوست دارند از این بازار بلبشو برای خود پول پارو کنند مجبور هستند، به ساز این مشاورین املاک برقصند.
وقتی خانه روی دست‌شان باد کرد و کسی آن را اجاره نکرد یا نخرید، آنوقت مجبور می‌شوند، فتیله قیمت را پایین بکشند و با مردم راه بیایند.
تا وقتی با قیمت بالا می‌خریم، آنها هم با قیمت بالا می‌فروشند؛ وقتی ما نخریم آنها هم مجبور میشود قیمتها را کاهش بدهند. این مسئله نه تنها در مسکن بلکه در بسیاری از کالاها که قیمت‌شان سر به فلک کشیده صادق است.
این که دولت و دیگر نهادها باید بازار را کنترل کنند، حرف درستی است اما خودمان به عنوان بخشی از این جامعه که اتفاقا قدرت بی‌نظیری هم داریم، می‌توانیم جلوی این افسارگسیختگی را بگیریم.
یادمان هست که با هجوم به داروخانهها چه بلایی سر قیمت پوشک آوردیم. یادمان هست آنقدر خریدیم و آنقدر گران شد که بسیاری از خانواده‌ها دیگر توان خریدن پوشک برای بچه خود نداشتند.
اگر همه ما بخواهیم از هم سود بگیریم، دیگر سنگ روی سنگ بند نمی‌شود. اوضاع قیمتها در بازار شبیه جنگلی است که آتش گرفته است و به سرعت در حال درگیر کردن همه است. در این آتش اگر ما تنها به فکر خودمان باشیم شاید چند صباحی از هُرم آتش در امان باشیم اما قطعا دیر یا زود آتش به خانه ما هم خواهد رسید. رفتار برخی ما بنزینی است بر این آتش که آن را شعله‌ور تر میکند.
وقتی سیل یا زلزله می‌آید تا قبل از اینکه نیروهای امدادی برسند، مردم به داد هم می‌رسند. همسایه به همسایه کمک میکند. افراد زیر آوار مانده را خارج میکنند و حسابی هوای هم را دارند.
قیمت‌های سر به فلک کشیده همان آوارهایی هستند که بر سر خانواده‌های ایرانی خراب شده است. مغازه دار، املاکی، نانوای محل همان همسایه‌هایی هستند که قبل از هر فرد دیگری می‌توانند به هم محلی خود کمک کنند.
گاهی اگر ما دست به روی دست بگذاریم ممکن است آوار قیمتها، بنیان یک خانواده را از بین ببرد. ممکن است کمر ستون خانواده را خم کند.
بیاییم هوای همشهری، هم محله‌ای، همسایه و فامیل خود را داشته باشیم. درست مثل املاکی‌های بندرعباس.
مگر چیزهای دیگر حداقل سه برابر نشده؟
آن صاحبخانه مگر کالاهای مورد نیازش را ارزان می خرد؟ از خوراک بگیری تا ماشین و موبایل و لوازم خانگی و دارو و ...
انصاف داشته باشید و همه چیز را از چشم صاحبخانه ها نبینید؟
ارزش پول ملی ما به شدت سقوط کرده و دود آن به چشم همه به ویژه فقرا می رود. این تقصیر صاحبخانه هاست؟؟؟؟
لطفاً منتشر کنید.
با سپاس