یک آبسه پوستی زمانی شکل می گیرد که چرک در فولیکول های مو، بافت های پوست یا زیر پوست جمع می شود. کورک (Furuncle) یک عفونت دردناک است که اطراف یک فولیکول مو شکل گرفته و حاوی چرک است. کفگیرک (Carbuncle) مجموعه ای از کورک هاست که زیر پوست شکل می گیرد. زمانی که فولیکول های مو به واسطه فعالیت باکتری ها عفونی می شوند، می توانند متورم شده و به کورک یا کفگیرک تبدیل شوند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "مدیکال نیوز تودی"، کورک ابتدا در قالب یک برآمدگی قرمز رنگ ظاهر می شود. این بخش ممکن است نسبت به لمس حساس باشد. برآمدگی به سرعت با چرک پر می شود و همان گونه که اندازه آن بزرگ‌تر می شود، ممکن است بترکد.
کورک ها و کفگیرک ها به طور معمول ران ها، زیربغل، باسن، صورت و گردن را تحت تاثیر قرار می دهند.
افرادی که از سیستم ایمنی ضعیفی برخوردار هستند، نوجوانان، و بزرگسالان جوان نسبت به کودکان یا بزرگسالان مسن هرچه بیشتر مستعد ابتلا به کورک هستند.
کورک ها و کفگیرک ها دارای برخی تشابهات و تفاوت ها هستند.
کورک ها آبسه های پوستی هستند که در نتیجه عفونت استافیلوکوکال شکل می گیرند. آنها یک فولیکول مو و بافت اطراف را تحت تاثیر قرار می دهند.
کفگیرک ها گروهی از کورک ها هستند که زیر پوست به یکدیگر می پیوندند. آنها لایه های عمیق‌تر را تحت تاثیر قرار داده و می توانند به شکل گیری زخم منجر شوند.
کورک ها و کفگیرک ها هر دو به تورم زیر پوست منجر می شوند و ممکن است برخی علائم دیگر نیز وجود داشته باشند.
کورک ها به سرعت و در قالب برآمدگی های صورتی یا قرمز رنگ شکل می گیرند. آنها اغلب دردناک هستند. پوست اطراف کورک به طور معمول قرمز، ملتهب و حساس به لمس است.
این ضایعات پوستی اغلب روی گردن، پستان، صورت، باسن، یا ران ها ظاهر می شوند. آنها در مکان هایی که ترکیب مو، عرق و اصطکاک وجود دارد شکل گرفته و معمولا در یک فولیکول مو آغاز می شوند.
برآمدگی طی چند روز با چرک پر می شود و بزرگ می شود. هرچه اندازه کورک بزرگ‌تر می شود، درد آن نیز بیشتر می شود.
کورک ها ممکن است بی نیاز از هیچ دخالتی بهبود یابند. گاهی اوقات، آنها ترکیده و بدون ایجاد زخم طی دو تا سه روز بهبود می یابند.
کورک ها بین نوجوانان و بزرگسالان جوان شایع‌تر هستند و مردها را بیشتر از زنان تحت تاثیر قرار می دهند. شرایط زندگی بیش از حد شلوغ و غیر بهداشتی خطر ابتلا به کورک را افزایش می دهد.
کفگیرک شیوع کمتری نسبت به کورک دارد و مجموعه ای از کورک ها در یک نقطه است. کفگیرک بزرگ‌تر از یک کورک است و اندازه آن تا 4 اینچ (10 سانتیمتر) نیز می رسد. یک کفگیرک به طور معمول یک یا تعداد بیشتری ورودی دارد که چرک را روی پوست تخلیه می کند.
یک باکتری به نام استافیلوکوکوس اورئوس شایع‌ترین دلیل شکل گیری کفگیرک است. عفونت ممکن است به علائم بدنی کلی از جمله تب 100.4 فارنهایت (38 درجه سلسیوس) یا بیشتر و احساس کلی ناخوشی، ضعف و خستگی شدید منجر شود.
عفونت می تواند به بخش های دیگر بدن گسترش یابد و حتی از فردی به فرد دیگر سرایت کند، از این رو، اعضای دیگر خانواده ممکن است به طور همزمان به کفگیرک مبتلا شوند.
کفگیرک ها بیشتر احتمال دارد روی پشت، ران ها یا پشت گردن شکل بگیرند.
آنها مردان را بیشتر از زنان تحت تاثیر قرار می دهند و به ویژه مردان مسن با وضعیت سلامت یا سیستم ایمنی ضعیف در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
عفونت های کفگیرک به طور معمول عمیق‌تر و شدیدتر از عفونت های ناشی از یک کورک هستند. خطر بروز زخم بسیار زیاد است و مدت زمان شکل گیری و بهبودی آنها بیشتر از کورک هاست.
استافیلوکوکوس اورئوس که به عنوان باکتری استاف نیز شناخته می شود روی پوست و درون بینی و گلوی انسان زندگی می کند. به طور معمول، سیستم ایمنی بدن جمعیت آنها را زیر کنترل نگه می دارد، اما گاهی اوقات از طریق یک فولیکول مو یا یک بریدگی یا خراشیدگی وارد پوست می شوند.
زمانی که پوست عفونی می شود، سیستم ایمنی با ارسال گلبول های سفید به منطقه تحت تاثیر قرار گرفته با هدف نابودی باکتری ها وارد عمل می شود. چرک از انباشت باکتری های مرده، گلبول های سفید مرده و پوست مرده شکل می گیرد.
شرایط زیر خطر ابتلا به کورک ها را افزایش می دهند:
دیابت: سطوح بالای قند خون یا گلوکز، می تواند توانایی سیستم ایمنی برای واکنش به عفونت را کاهش دهد.
داروها: برخی داروها سیستم ایمنی بدن انسان را ضعیف می کنند.
اچ‌آی‌وی و برخی بیماری دیگر: برخی بیماری ها می توانند موجب تضعیف سیستم ایمنی بدن انسان شوند.
بیماری های پوستی: سوریازیس، اگزما، و آکنه احتمال ابتلا به کورک را افزایش می دهند.
چاقی نیز می تواند خطر ابتلا به کورک را افزایش دهد.
اغلب، باکتری های عادی در بینی یا روی پوست یک فرد می توانند به تشکیل یک آبسه منجر شوند. گاهی اوقات، عفونت می تواند زمانی که افراد فضا، مواد، یا ابزارها را به اشتراک می گذارند، گسترش یابد.
راه حل هایی برای کمک به تسکین علائم آبسه های پوستی وجود دارند.
استفاده از یک پارچه گرم برای 10 دقیقه چند بار در روز ممکن است به تسریع روند بهبودی کمک کند. گرما خون بیشتری را به جریان می اندازد و از این رو، گلبول های سفید بیشتر روانه ناحیه تحت تاثیر قرار گرفته می شوند و به بزرگ شدن منفذ پوست و خروج چرک کمک می کنند.
شستشوی دست ها پس از تماس با بخش تحت تاثیر قرار گرفته و پرهیز از فشار دادن یک کورک یا کفگیرک اهمیت دارد زیرا این کار خطر گسترش عفونت را افزایش می دهد.
به گفته کارشناسان، بیماران نباید اقدام به فشار دادن یا ترکاندن کورک ها یا کفگیرک ها کنند. اگر ضایعه بسیار دردناک است، اگر بیش از دو هفته طول کشیده، یا اگر بیمار تب دارد باید به پزشک مراجعه کند.
پزشک ممکن است از یک سوزن استریل برای سوراخ کردن آبسه استفاده کند که به معنای خروج چرک و از بین رفتن آن است.
این کار نباید در خانه انجام شود، بلکه باید توسط فردی متخصص و با تجربه که از تجهیزات مناسب برخوردار است، صورت بگیرد.
آنتی بیوتیک ها تنها در صورت تجویز توسط پزشک باید مصرف شوند.
کمپرس داغ و سوراخ کردن ممکن است برای برطرف کردن مشکل کفایت کنند، اما اگر عفونت به یک لایه عمیق‌تر پوست سرایت کرده باشد، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند.
خطر ابتلا به یک عفونت ثانویه وجود دارد که به واسطه سرایت عفونت به بخش های دیگر بدن رخ می دهد. سلولیت (عفونت بافت) یک نوع عفونت ثانویه جدی بالقوه است که می تواند رخ دهد.
یک کورک معمولا پس از حدود دو هفته بی نیاز از درمانی خاص بهبود می یابد، اما اگر آبسه با تب همراه است، فرد باید به پزشک مراجعه کند.
بیماران مبتلا به یک بیماری مزمن، مانند دیابت یا سرطان، یا آنهایی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می کنند، در صورت ابتلا به یک کفگیرگ باید به پزشک مراجعه کنند.
برای پیشگیری از کورک و کفگیرک می توان اقدامات زیر را مد نظر قرار داد:
- تمیز نگه داشتن پوست از طریق شستشوی منظم
- پاکسازی فوری زخم ها، بریدگی ها و خراش های هرچند کوچک پوست
- قرار دادن باند استریل روی هر گونه بریدگی برای کمک به پیشگیری از عفونت
مصرف یک رژیم غذایی سالم و متعادل و ورزش منظم به بهبود سلامت کلی و سیستم ایمنی بدن شما کمک خواهد کرد و خطر ابتلا به کورک ها و کفگیرک ها را کاهش می دهد.