پژوهش ها نشان داده است که زیر هر جنگل و بیشه شبکه پیچیده ای از ریشه، قارچ ها و باکتری ها وجود دارد که در پیوند دادن درختان و سایر گیاهان به یکدیگر نقش دارد. قدمت این شبکه "اجتماعی" زیرزمینی به ۵۰۰ میلیون سال می رسد.
کلر مارشال، گزارشگر محیط زیست بی‌بی‌سی نوشت: اکنون مطالعه ای بین المللی به تهیه اولین نقشه جهانی این "شبکه های همزیستی قارچ و ریشه گیاهان" منجر شده است. جزییات این مطالعه در نشریه "نیچر" تشریح شده است.
محققان از "آزمایشگاه کروتر" در موسسه "ای‌تی‌اچ زوریخ" در سوئیس و دانشگاه استانفورد آمریکا برای تهیه این نقشه از پایگاه داده های "ابتکار عمل جهانی جنگل" که اطلاعات مربوط به ۱.۲ میلیون قطعه جنگل با ۲۸ هزار گونه از بیش از ۷۰ کشور را شامل می شود استفاده کردند.
پروفسور توماس کراوتر از نویسندگان این گزارش به بی بی سی گفت: "این اولین بار است که توانسته ایم جهان زیر پایمان را در ابعاد جهانی درک کنیم."
این تحقیقات نشان می دهد که شبکه همزیستی قارچ و ریشه گیاهان (مایکوریزال) در محدود کردن تغییرات اقلیمی چقدر اهمیت دارد و چقدر در برابر تاثیرات آن آسیب پذیر است. مایکوریزال به قارچ هایی گفته می شود که رابطه ای متکی بر همزیستی با گیاهان تشکیل می دهند.
پروفسور کراوتر می گوید: "درست مثل اسکن ام‌آرآی مغز که به درک چگونگی عملکرد مغز کمک می کند، این نقشه جهانی از قارچ های زیر خاک به درک چگونگی عملکرد اکوسیستم های جهانی کمک می کند."
"در نتیجه متوجه شدیم که کدام انواع میکروارگانیسم ها در کدام بخش‌ها زیست می کنند و با درک این موضوع می توانیم دریابیم که چطور باید انواع مختلف اکوسیستم ها را احیا کنیم و چگونگی تغییرات اقلیمی را دریابیم."
از دست دادن بخش هایی از این شبکه به احتمال قوی می تواند "چرخه بازخورد گرمایش و تصاعد کربن" را تشدید کند.
دو گروه متفاوت از این قارچ ها وجود دارد. نوع "AM" که به ریشه میزبان نفوذ می کند و نوع "EM" ریشه ها را احاطه می کند بی آنکه در آنها نفوذ کند.
قارچ "EM" عمدتا در آب و هوای معتدل و جنگل های شمالی زیست و کربن بیشتری را از اتمسفر به دام می اندازد. این قارچ ها در برابر تغییرات اقلیمی آسیب پذیرترند.
قارچ های "AM" بیشتر در نواحی گرمسیری غالب هستند و به یک چرخه سریع کربن دامن می زنند.
براساس این مطالعه ۶۰ درصد درختان به قارچ "EM" متصل هستند اما با افزایش دمای زمین، این قارچ ها و درختان مرتبط با آنها افت می کنند و جای خود را به قارچ های "AM" می‌دهند.
آقای کراوتر می گوید: "آن انواعی از قارچ ها که به انباشت کربن خیلی زیاد در خاک کمک می کنند درحال از میان رفتن است و جایشان را به انواعی می دهند که کربن را در اتمسفر منتشر می کنند." وضعیتی که می تواند تغییرات اقلیمی را تسریع کند.
پیش بینی دانشمندان این است که اگر تصاعد کربن تا سال ۲۱۰۰ کاهش نیابد امکان افت درصدی قارچ های EM و درختان وابسته به آنها وجود دارد.
نتایج این مطالعه می تواند مبنای تلاش های احیای جنگل ها مانند کمپین یک هزار میلیارد درخت سازمان ملل قرار گیرد چون کمک می کند بدانیم کدام گونه های درختی برای کدام نواحی جهت کاستن از کربن بهتر هستند.