کیفیت پایین
عصر ایران؛ سحر طاعتی ــ حسن ظهوری ــ نام گروهشان رستاک است. به معنای شاخه نورسته‌ای که از بن درخت رشد می‌کند. شاید این معنای ساده بی‌ارتباط با کاری که گروه رستاک انجام می‌دهد نباشد.
رستاک یگ گروه موسیقی ایرانی است که با تکیه بر ملودی‌های محلی، و استفاده از سازهای بومی و سنتی ایران و تلفیق آن با سازهای غربی شکل گرفته است. اعضای گروه قصد دارند تا با آثارشان که به نحوی بازآفرینی قطعات محلی است، بخشی از موسیقی در حال فراموشی ایران را به شکل تازه‌ای به گوش مردم برسانند.
کار در حوزه موسیقی محلی و بومی، آسان نیست. هرچند ملودی‌ها از قبل سروده شده‌اند اما برقراری ارتباط حسی با موسیقی منطقه‌ای که در آن متولد نشده‌ایم سخت است و سخت‌تر، گویش به زبان محلی همان منطقه است. زبانی که تقریبا با آن هیچ آشنایی نداریم.
رستاک که فعالیت حرفه‌ای خودش را با انتشار اولین آلبوم خود یعنی رنگوارهای کهن در سال ۱۳۸۹ آغاز کرد، تا کنون موفق به انتشار ۴ آلبوم شده‌است که آخرین کار منتشر شده گروه، سال 1395 با نام «میان خورشید‌های همیشه» بود. یکی از ویژگی‌های گروه رستاک سازبندی بزرگ آن است که به اعضای گروه، امکان ایده پردازی و خلاقیت در تنظیم‌های تازه‌تر می‌دهد. البته انتقاد‌ها به گروه رستاک کم نیست و معمولا پس از انتشار هر آلبوم انتقاداتی درباره اجرای لهجه‌ها و اصالت خود آثار محلی بازآفرینی شده وجود دارد.