یک حقوقدان بین‌الملل شکست جلسه ضدایرانی شورای امنیت و اعتبار قطعنامه ۲۲۳۱ را برای خبرآنلاین تحلیل کرده است. نصری می‌گوید: دقت و هوشمندی بسیار بالایی از جانب ایران در تنظیم قطعنامه ۲۲۳۱ به‌کار رفته است.
به گزارش خبرآنلاین؛ روز سه شنبه به درخواست کشورهای انگلیس و فرانسه پیرو ادعای وزیر خارجه آمریکا درباره آزمایش موشک های بالستیک ایران، جلسه شورای امنیت تشکیل شد.
آمریکا به همراه متحدان خود ادعا کرده اند که ایران با آزماش موشک های بالستیک قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد را نقض کرده است؛ در همین حال وزیر امور خارجه کشورمان قویا این مساله را رد کرده و در محافل بین المللی و فضای مجازی بارها تاکید کرده است که برنامه موشکی ایران هیچ ارتباطی به قطعنامه ۲۲۳۱ ندارد و ایران این قطعنامه را نقض نکرده، بلکه تنها از حق خود برای بازدارندگی و تأمین امنیت کشورمان استفاده کرده است. دکتر ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در سخنرانی خود بارها به جنگ تحمیلی، خسارات ناشی از آن اشاره کرده است و این مسئله را در چارچوب حق مسلم ایران می داند.
اتهامات غرب علیه برنامه موشکی ایران و متعاقباً تشکیل جلسه شورای امنیت در حالی صورت می گیرد که اروپا به دنبال اجرایی کردن برنامه ساز و کار مالی با ایران پس از خروج آمریکا از برجام است.
دکتر رضا نصری، حقوقدادن بین الملل و عضو مطالعات ژنو، دلایل نشست اخیر شورای امنیت علیه ایران را برای خبرآنلاین بررسی کرده است. وی در پاسخ به این سوالات که چرا سفرای انگلیس و فرانسه توجیهی برای اقدام ضد ایرانی خود نداشتند؟ آیا ایران واقعا قطعنامه را نقض کرده است؟ و اینکه چرا این جلسه- که با حضور قدرت های بزرگ انجام شد- راه به جایی نبرد؟ گفت: «سفرای بریتانیا و فرانسه هر دو بعد از پایان جسلهٔ غیرعلنی شورای امنیت - که خود در مورد آزمایش موشکی ایران فراخوانده بودند - از پاسخ به این پرسش که آیا اقدام اخیر ایران «نقض» قطعنامه ۲۲۳۱ محسوب می‌شود یا خیر، طفره رفتند. سفیر فرانسه آزمایش موشکی ایران را «ناسازگار» با قطعنامه خواند و وقتی خبرنگاران از او خواستند با شفافیت بیشتر اصطلاح «ناسازگار» را توضیح دهد، او ادامه جلسه پرسش و پاسخ را به مزاح برگزار کرد و گفت «از یک فرانسوی نخواهید یک واژه انگلیسی را توضیح» دهد و بلافاصله و با عجله جلسه را ترک کرد. سفیر بریتانیا هم به شیوه‌ای متفاوت از بکارگیری واژه «نقض» خودداری کرد و صرفاً از «عدم احترام» به قطعنامه سخن به میان آورد. وقتی از او پرسیدند «اگر آنقدر که می‌گویید از برنامه موشکی ایران نگران هستید پس چرا در قطعنامه ۲۲۳۱ صرفاً از یک عبارت توصیه‌ای (به جای عبارت الزام‌آور) در مورد آن استفاده کرده‌اید؟» پاسخ داد «من شخصاً در مذاکرات حضور نداشتم!». سپس هر دوی آن‌ها در پاسخ به اینکه «اقدام بعدی شما چه خواهد بود» تاکید کردند هیچ برنامه‌ای ندارند!.»
نصری تحلیل رفتار سفرای انگلیس و فرانسه را این گونه بیان کرد: «پاسخ‌های این دو سفیر - و همچنین ترجیح آن‌ها به برگزاری یک جلسه «غیرعلنی مشورتی» به جای یک جلسه عمومی - بار دیگر نشان داد که دقت و هوشمندی بسیار بالایی از جانب ایران در تنظیم قطعنامه ۲۲۳۱ بکار رفته است.
در واقع، نه تنها ایالات متحده تا کنون نتوانسته از قطعنامه ۲۲۳۱ به نفع خود و در راستای تضعیف توان دفاعی ایران بهره‌برداری حقوقی و دیپلماتیک کند بلکه استیصال اخیر فرانسه و بریتانیا نشان داد که دو عضو غربی دیگر شورای امنیت نیز چنین استعدادی ندارند.»
این حقوقدان بین الملل در نهایت گفت: «حقیقت این است که آن‌ها خوب می‌دانند نظام حقوق بین‌الملل به کُل دچار هرج و مرج خواهد شد اگر آن‌ها و سایر کشورها از دولت ترامپ پیروی کنند و - ضمن برهم زدن اجماع فعلی بر سر اصطلاحات حقوقی شورای امنیت - زبان «توصیه‌ای» یک قطعنامه را «الزام‌آور» تفسیر کنند. اگر چنین کنند، نه تنها سایر قطعنامه‌های شورای امنیت بر سر موضوعات مختلف دستخوش تفاسیر جدید و خودسرانه می‌شود، بلکه به همین راحتی زبان الزام‌آور در آن‌ها «توصیه‌ای» تعبیر خواهد شد!
استیصالی که امروز در شورای امنیت شاهدش بودیم دستآورد همان وزیری است که عده‌ای در مجلس شورای اسلامی قصد دارند - بعضاً بخاطر «تهدید بنیه دفاعی کشور و از بین رفتن توانایی آن» - از طریق استیضاح برکنارش کنند!»