دکتر محمود سریع القلم
پژوهشگر توسعه
۱-اول عصبانی میشوند، بعد شاید فکر کنند؛
۲-سئوال کردن را افت شخصیتی میشمارند؛
۳-در تنظیم اولویتها، بسیار سرگردانند؛
۴-خیلی تلاش میکنند خود را اثبات کنند؛
۵-مخاطبان خود را دست کم میگیرند؛
۶-موفقیت را در پول زیاد خلاصه میکنند؛
۷-خیلی به هرم مازلو، اعتقادی ندارند؛
۸-تغییر و شکست را یکی میدانند؛
۹-از اینکه از زحمات افراد تقدیر کنند پرهیز میکنند؛
۱۰-از ناهماهنگی با یکدیگر لذت میبرند؛
۱۱-کنترل دیگران را ارزش میشمارند؛
۱۲-علاقه شدیدی به ورود در مسایل دیگران دارند؛
۱۳-در مورد طبع بشر بسیار کم میدانند؛
۱۴-به ندرت ناخودآگاه خود را خانه تکانی میکنند؛
۱۵-قابل اتکاء نیستند و با آگاهی این کار را میکنند؛
۱۶-زیستن در تناقضات را زرنگی قلمداد میکنند؛
۱۷-برای تحقق کارآمدی، کارها را به صد قسمت تقسیم نمیکنند؛
۱۸-با بی احترامی به دانشمندان خود، آنها را به مهاجرت سوق میدهند؛
۱۹-آموزش ندیده اند کارها را برای درازمدت انجام دهند؛
۲۰-گرفتار چند غریزه هستند؛
۲۱-در استفاده از واژه ها، بسیار کم دقت میکنند؛
۲۲-برنامه ریزی و تخیلات برای آنها مساوی هستند؛
۲۳-تمایل شدید به یکسان سازی انسانها دارند؛
۲۴-بارها اشتباهات قبلی را تکرار میکنند؛
۲۵-تعداد اشتباهاتشان بسیار بالاست؛
۲۶-پس از اینکه بلند شدند، صندلی را جای خود نمیگذارند؛
۲۷-در شهرهایشان هنوز آداب مدنی بسیار ضعیف هستند؛
۲۸-خودنمایی را با اعتماد به نفس اشتباه میگیرند؛
۲۹-از خودشان بیش از اندازه راضی هستند؛
۳۰-و بنابراین رشد نمیکنند.
آيا تمايل به نابرابري و سلطنت سرمايه، نشانه فرهيختگي است؟
به نظر ميرسد مغز ايشان با فلسفه حكومتي غربي شستشو داده شده است.
وضعیت ما رو خیلی خلاصه و مفید گفتید.