خیزِ محمد حسین میثاقی برای جانشینی عادل فردوسی‌پور؟!

عصر ایران؛ سروش بامداد- حضور پررنگ محمد حسین میثاقی مجری جوان برنامه های مرتبط با مسابقات فوتبال شبکۀ سه این گمانه را که مدیریت جدید این شبکه قصد دارد او را به مرور جایگزین عادل فردوسی پور کند تقویت کرده یا دست کم این شایعه را دامن زده است.

روز پنج شنبه 5 مهر، میثاقی هم «فوتبال برتر» را اجرا کرد و هم «فوتبال 120» را و نزدیک 5 ساعت مقابل دوربین بود.

تا دربی یا شهرآورد تمام شد محمد حسین میثاقی به فوتبال 120 رفت و گفت: تنها فرصت پیدا کرده لباس خود را عوض کند و شاید این برنامه «دربی را بشورد و ببرد.»

این مجری جوان دو ویژگی دارد. اول این که می کوشد سبک و سیاق عادل فردوسی پور را اجرا و تکرار کند و برخی از اصطلاحات او مانند «عجیب و غریب» یا «فوتبالی» خواسته یا ناخواسته تکیه کلام او شده و دوم این که به شکل آزار دهنده ای از واژه ها و اصطلاحات کوچه و خیابان استفاده می کند.

مشخص نیست این کار را به عمد انجام می دهد تا صمیمیت ایجاد کند یا به خاطر محدودیت گنجینۀ لغات این گونه صحبت می کند وگرنه تعابیری چون «بشوره ببره» فقط در سریال هایی که حمید لولایی بازی می کرد قابل توجیه است. این فوتبال به قدر کافی پر از مؤلفه های لمپنی هست تا نیاز نباشد مجری هم پیاز داغ آنها را اضافه کند.

محمد حسین میثاقی به عنوان دستیار عادل فردوسی پور هویت قابل دفاعی داشت هر چند که میزان شیفتگی او سبب شده بود که برخی به طعنه تعبیر «سانچو پانزا» ی دُن کیشوت را دربارۀ نوع این علاقه و پیروی به کار برند و البته در مثل مناقشه نیست.

همان نسبتی که بین رضا رشیدپور و مجری دوم برنامۀ «حالا خورشید» برقرار بود و تجربۀ سپردن برنامه به آقای نشاط موفق از کار درنیامد و رشید پور برگشت.

عادل فردوسی پور البته از تلویزیون نرفته و قرار هم نیست برنامه های پربینندۀ مسابقات فوتبال در انحصار او باشد اما پر و بال دادن بیش از حد به محمد حسین میثاقی و این که هر از گاهی از مدیر شبکه تشکر می کند این حس را در شماری از مخاطبان ایجاد کرده که انگار دارد تمرین می کند تا جای فردوسی پور را بگیرد و این حس خوبی نیست خاصه این که تلقی سیاسی هم درگیرد.

پیداست که جنس نگاه اجتماعی و فرهنگی عادل با مدیریت جدید شبکه نمی خواند و دوست دارد همچنان خودش باشد. به عکس اما محمد حسین میثاقی که پله های ترقی از «ممّد حسین» تا «آقای میثاقی» را به سرعت طی کرده سازگاری و انطباق بیشتری نسان می دهد مگر آن که مدیریت کنونی اساسا با این حجم از پوشش مسابقات فوتبال در شبکۀ سه مشکل داشته باشد که در این حالت دیگر تفاوتی بین «ممد حسین» و «عادل» نخواهد بود.

واقعیت این است که عادل فردوسی پور به یک برند برای تلویزیون تبدیل شده و طبیعی است که نخواهند او را از دست بدهند ولی بدشان نمی آید که انحصار یا آنچه انحصار او تصور می شود شکسته شود. رسانه ها با تکرار و ممارست این امکان را دارند که مخاطب را به خود عادت دهند و هر قدر در ابتدا باور ناپذیر جلوه کند به مرور و خصوصا با تغییر نسل چه بسا جا بیفتد.

برند اصلی عادل البته «نود» است و مادام که «نود» را دارد، هست. آیا میثاقی برای «نود» هم دورخیز برداشته است؟!