به نام خدا
شورای محترم سیاست‌گذاری اصلاحات
با سلام
مجموعه «پویش» ضمن رعایت حریم و حرمت پیشکسوت، به اقتضای تکلیفی که در مواجهه با کژی‌های آن شورا دارد، ناگزیر به طرح گلایه شده است.
شورای محترم سیاست‌گذاری اصلاحات! ظاهراً رأی مردم و نقش فعالین اصلاح‌طلب که دغدغهٔ منافع ملی دارند را چیزی جز نردبان ترقی خود نمی‌دانید و چون بالا رفتید، دیگر نگران پایین آمدن از آن نیستید. اما کیست که نداند به حکم قاعده سیاست، سیاسیون کهن‌سال بدون آن نردبان، سرنوشتی جز سقوط ندارند.
عالیجنابان اصلاح‌طلب! مجموعه پویش و سایر جوانانی که پلکان مجلس نشینی و دولت‌مردی شما شدند و همچنان باری بر دوششان هستید، شدیداً معترض انحراف از رأی مردم و تمامیت‌خواهی این جریان است. یقین داریم آن‌که قدرشناس نیست، خداشناسی‌اش هم از روی ریا و تزویر است.
هرچند فضای سیاسی فراخ است و گزینه‌های پیش‌روی فعالین جوان و دلسوز وطن بسیار فراتر از ماندن زیر سایهٔ گعده‌ای از پیران عافیت‌طلبی است که در گرمخانه‌های خود در جماران و یوسف‌آباد آینده جریان اصلاح‌طلبی را فدای مطامع شخصی و گروهی خود نموده‌اند، اما برای ثبت در تاریخ و رعایت انصاف، مهم‌ترین عوامل از دست دادن حمایت مردم و زوال امیدها که حاصل کجروی‌های اصلاح‌طلبانِ خسته از اصلاحگری است را بیان می‌نماییم:
۱- منفعت‌طلبی و باج‌خواهی برخی اعضا در رفتار سیاسی
۲- ترجیح منافع فردی بر گروهی و ترجیح منافع گروهی بر ملی در تصمیم‌گیری‌های سیاسی
۳- استفاده از روش‌های غیراخلاقی و ناجوانمردانه در مناسبات سیاسی
۴- ضعف شدید در تحلیل فضا و عدم آینده‌نگری در مناسبات سیاسی و اجتماعی کشور
۵- گسترش فساد اقتصادی و ایجاد فرصت‌های رانت برای فرزندان و اقوام
۶- مقاومت کور، تأثربرانگیز و منفعت‌طلبانه در مقابل تغییر نسل مدیران و روش‌های مدیریتی
۷- تمایل به سیاست نوچه‌پروری به جای شایسته‌سالاری
۸- قدسی کردن رهبری (رئیس جمهور اصلاحات) و تقابل با هرگونه نقد و انتقاد به وی
۹- تشکل‌گریزی و تناقض در عمل و گفتار در زمینه تشکیلات سازی
۱۰- عدم‌حمایت از مطالبات مردم و عافیت‌طلبی در بزنگاه‌های سیاسی
شورای محترم! موارد یادشده، مدت‌ها در حسن نیت شما تردید ایجاد کرده بود و حالا به اوج رسیده است. ما فرزندان این خانواده بودیم و تمام آنچه گفته شد و گفته نشد را به چشم خود دیدیم و لمس کردیم، آن هم در شرایطی که هزینه‌ها و زحمات دفاع از اصلاح‌طلبی واقعی و کنش‌های سیاسی و انتخاباتی در کف جامعه همواره برکردهٔ گروه‌های جوان و آسیب‌پذیر ازجمله پویش بوده است.
مجموعه پویش هر زمان در جهت رسالت روشنگری خود به رقیب تاخته و موضع گرفته است در پرداخت هزینه‌های آن تنها مانده و هنگام نقد اصلاح‌طلبان نیز با شکایت و تهدید و تهمت"میلیاردرهای اصلاح‌طلب‌نما"روبرو شده است. این بی‌تفاوتی‌ها و کج‌روی‌ها از سوی شورای فرتوت و منفعل اصلاحات باعث شده که از اصلاح‌طلبی جز نامی و شعاری نماند.
با کمال تأسف معتقدیم که آرمان اصلاح‌طلبی با رهبرانی شیفته قدرت، آن هم با این سبک و سیاق که به جای همراهی با مطالبات مردم و پیگیری منافع ملی، دائماً مشغول تقسیم قدرت و ثروت در گعده‌های دوستانه و بر پایه منفعت شخصی هستند تناقض جدی دارد، لذا ترجیح می‌دهیم این سبک از اصلاح‌طلبی برای خودتان بماند و ما بیش از این به آن آلوده نشویم.
لذا مجموعهٔ پویش ضمن التزام قلبی و عملی به پیگیری منافع ملت، آن کار سخت که مبارزه با مفسدین و اربابان زر و زور و تزویر است را برگزیده و خوب می‌داند که این مبارزه بدون هزینه هم نخواهد بود.
و اما کلام آخر؛
حضرات بزرگوار! ما که پویشیان باشیم، طی ۱۰ سال فعالیت صادقانه همواره گمان می‌کردیم که سربازی اصلاحات، سربازی ملت است، اما اکنون که سرکنگبین اعتدال و اصلاح‌طلبی صفرا فزوده و شیفتگان خدمت، تشنهٔ قدرت شده‌اند، با فریادی رسا اعلام می‌داریم که راه ما از این مسیری که پیش‌گرفته‌اید جداست و افتخارمان این است که در راه ملت و میهن باشیم.
هنوز هم برخی ما را از برخورد سخت و خشن می‌ترسانند، اما بدانند این هزینه‌ها در مقابل حفظ آرمان‌هایمان ناچیز است. در ایران معاصر، افراد بسیاری در راه آرمان ملّت و دفاع از حق مردم از جان خود گذشتند؛ فدا کردن آبرو و داشته‌های اندک ما در مقابل آن جان‌های مبارک، تحفه‌ای ناچیز است