عصر ایران ؛ کاوه معینفر - حمید هیراد خواننده مشهور این روزهای موسیقی ایران 25 تیر ماه در شیراز کنسرت داشتند و همه داستان از آنجا شروع شد، در قسمتی از کنسرت حمید هیراد به نیت اینکه آهنگ در حال تمام شدن است رو به تماشاچیان دستهایش را به سینه گذاشته و تعظیم می کند ولی موسیقی ادامه پیدا می کند و صدای خواننده شنیده می شود اما عملا میکروفن جلوی دهان او نیست و این باعث شد که مخاطبان پی ببرند که اگر چه از میکروفن هم صدای خواننده شنیده می شود اما بخشهای آهنگ را زنده اجرا نمی کند و اصطلاحا "لب میزند".
ویدئوهایی هم که توسط مخاطبین با گوشیهای همراه ضبط شده بود در فضای مجازی منتشر شد و یک اجماع کلی بوجود آمد که این اقدام عملی غیر حرفهای و حتی غیر اخلاقی است، زیرا که تماشاچی برای کنسرت با اجرای زنده بلیط تهیه کرده و انتظار اجرای پلی بک ندارد.
ویدیویی از حاضران در کنسرت که در فضای مجازی منتشر شد.
بعد از حواشی و جنجالهای ناشی از این اتفاق، حمید هیراد با انتشار ویدیو همان کنسرت از زاویه دیگری(زاویه دوربین روی استیج) در صفحه اینستاگرامش نوشت: « و باز هم نزدیک کنسرت تهران شدیم...! حواشی و شروع تخریبهای سازماندهی شده. این بار با جابجایی صدای کنسرت . این هم فیلمی که از کنار استیج گرفته شده است من با تمام وجودم برای شادی دلهایتان تلاش میکنم ولی... قضاوت با شما عزیزان.»
با نگاه به ویدئو حمید هیراد واقعا نمی توان گفت که این ویدئو دلیلی بر صحت ادعای ایشان است چون بخشی از آن گذاشته شده است که اگرچه به لحاظ شروع به خواندن درست است(اصطلاحا سینک است) ولی نمی توان گفت حرکت لبها و شعرهایی که خوانده میشود دقیقا همان است و بعد از شروع به خواندن هم در پشت پرکاشنیست قرار میگیرد و دیگر او را نمیبینیم.
"زبان بدن" یا "بادی لنگویج" (body language) علمی است که در آن تصریح شده است که طرز نشستن، ايستادن، نگاه کردن، دست دادن و ... بيانگر احساسات دروني انسان و ارسال کننده پيامهايي است که افراد به ندرت با زبان و کلمات حاضر به بيان آن هستند.
ویدئو منشر شده توسط حمید هیراد در صفحه اینستاگرامش.
اتفاقا "بادی لنگویج" حمید هیراد و همان نوازنده پرکاشن سخن از این دارد که اشتباهی رخ داده است و سعی در رفع و رجوع آن دارند.
از طرف دیگر "ندا رادمهر" خبرنگار حوزه موسیقی با چند نفر که در همان کنسرت حضور داشته اند مصاحبه انجام داده و همگی اذعان دارند که اتفاق رخ داده همان است که در ویدیو اول می بینیم و حمید هیراد اجرای زنده نداشته است.
هیچ نشانه ای برای درست دانستن ادعای حمید هیراد وجود ندارد در همان ویدیو اول (لب زدن روی آهنگ) قبل از انجام تعظیم به تماشاگران هیراد در میکروفن با گفتن «دستهاتون»تماشاگران را به مشارکت بیشتر فرا می خواند اگر ویدیوی منتشر شده خودش جابجایی در صدایش انچام نشده باشد با پخش این بخش از ویدیو می توان صحت ادعای هیراد را سنجید. اگرچه باز میشود با ضبط تفکیکی این کلمه و صداگذاری آنرا هم درست کرد.
مهمترین اتفاق اینست که افرادی که به کنسرت حمید هیراد در شیراز رفتهاند (با سختی تهیه بلیت، ظرفیت محدود، هزینهها و ...) دوستدار این خواننده و آهنگها و صدای او هستند اگر یک اتفاق بد رخ نداده بود که احساس کنند به آنها کم فروشی شده یا به شعور آنها توهین شده، هیچوقت اعتراضی نمی کردند، چون آنها طرفدار این خوانندهاند.
مصاحبه ندا رادمهر (خبرنگار حوزه موسیقی) با حاضران در کنسرت (25 تیر شیراز)
وقتی صدای اعتراض تماشاگران بالا میرود که احساس کردهاند آن اهمیت و احترامی که آنها برای خواننده محبوبشان قائل هستند دو طرفه نیست و او حتی حاضر نیست برای آنها بخواند، بلکه لب میزند.
پدیده پلیبک خوانی در کنسرت، در تمام جهان امری مذموم و غیر اخلاقی است، زیرا که تماشاگران به کنسرت رفته اند و انتظار اجرای خواننده محبوبشان را دارند نه فقط یک تکان دادن لب و ادای خواندن رو در آوردن، با توجه به دابسمشهای امروزی این اقدام مانند آنست که خواننده آهنگ خودش را دابسمش میکند. اگر قرار بر چنین اتفاقی است اصلا چرا باید کسی به کنسرت برود؟
کاوه آفاق (خواننده و موزیسین) در مصاحبهای نقل کرده بود « "التون جان" خواننده معروف بریتانیایی به دو خواننده بسیار مطرح موسیقی دیگر انتقاد داشت که آنها روی صحنه پلیبک میخوانند و جالب اینجاست این دو خواننده در پاسخ به اظهارات وی ماجرا را رد نکردند اما گفتند چون روی صحنه حرکات زیادی دارند و پرفورمنس اجرا میکنند دیگر قدرتی برای خواندن نمیماند.» شفاف و صادقانه جواب دادهاند.
یک ضرب المثل امریکایی می گوید: «بعد از پرداخت مالیات، تنها چیزی که در زندگی همه آدمها قطعیه، اشتباه کردن است.» آری همه اشتباه می کنند، سهوی یا عمدی و این اشتباه حمید هیراد می توانست با یک معذرت خواهی حرفهای پایان یابد اما بجای این کار حواشی چون نزدیکی کنسرت تهران و ... را مطرح کردن فقط و فقط توهین به جامعه هنری و مخاطبان محسوب میشود.
قبل از این حمید هیراد متهم به سرقت ادبی (کپیبرداری و استفاده) از اشعار شاعران و ترانهسراها در آهنگهایش شده بود، در آنجا هم وقتی که این اتهامات مطرح گشت واکنش اولیه هیراد تکذیب آن بود ولی بعدتر او و شرکت "آوازی نو" مجبور به معذرت خواهی و جبران حق و حقوق آن شاعران شدند. در آن زمان ادعای همکاران خودش را رد می کرد و اکنون ادعای مخاطبانش را رد می کند!
مسولیتپذیر نیستیم، هیچ گاه در مقابل اشتباهاتی که رخ داده است کسی را ندیده ایم که مسولیت آن را بعهده بگیرد و از مردم عذر خواهی کند، همیشه دستهای پنهان و اتفاقات حاشیهای را باعث و بانی اشتباهاتمان میدانیم، این عارضه تکراری در تمام سطوح جامعه قابل روئیت است به همین دلیل از برخی مقامات سیاسی و اقتصادی گرفته تا یک خواننده پاپ در قبال اشتباهاتی که از آنها سر میزند همواره شاهد یک نوع رویکرد هستیم: تکذیب، تخطئه، افترا و ... بجای پذیرش اشتباه و معذرت خواهی! حتی دریغ از یک لبزدن.
سلیقه مخاطب روز به روز کاهش پیدا می کنه و هنر فاخر جای خودش رو امروزی های پر ادعا میده
نه شعری هست و نه صدایی
افسوووووووووووووووووس
در ویدئوی اول، حرکات دست این آقا تا قبل از حالت تعظیم، درست روی ریتم موسیقی نشسته. یعنی هماهنگ است با ریتم و ضرباهنگ. چطور می شه پس از تعظیم یه دفعه این هماهنگی به هم بخوره، بعد ادعا بشه که پلی بک نبوده. و این یعنی تایید پلی بک بودن این به اصلاح اجرا. جالبه که در ویدئوی دوم هم قبل از اینکه این آقا میکروفون رو به سمت دهانش ببره تا مثلا اجرا رو ادامه بده، قشنگ معلومه که چند کلمه حرف می زنه.
تا شما باشید به این آدم دروغ گو اعتماد نکنید
اما چرا این همه به موضو عاتی که در رابطه با حمید هیراد اتفاق میوفته پرداخته میشه و یا راجع بهش بحث و مجادله میشه جای تامل داره . چون این قبیل اتفاقها کما بیش برای هنرمندان پیش میاد، اما اینقد بازتاب نداره
اتفاقا به نظر می رسد این افراد اصولا برای توهین به بزرگان موسیقی کشور مطرح شده اند و البته متاسفم برای مردمی که پول می دهند تا نظاره گر توهین این خواننده نماها باشند
ولی در سبک متال و راک دقیقا برعکس این قضیه است اجرا ها بصورت گروهی(BAND) اجرا میشه و اکثرا خوانندها نوازنده لید اجرای خودشون هستند همیشه اجرای زنده خیلی زیبا تر و پر شور تر از البوم استودیویی در میاد چیزی به عنوان Auto-Tune و Lip-syncing وجود نداره کنسرت ها ساده بدون رقاصه و جنگولک بازی (میتونید فستیوال هایی مثل Wacken Open Air و Rock am Ring رو سرچ کنید) بیرون شهر اجرا میشه.
معمولاً هنرمندان نشانه و سمبل فرهنگ و اخلاق هر اجتماعی هستند و شوربختانه نه در سیاست و قدرت بل در جا جای این مملکت بوی تقلب می اید و وا فریاد بر مردمانی که هنرمندانش که نه هنرمند نما هایشان بر دایره قدرت هنر بنشینند و این کنند
وقتی شعرهای خوب شاعرهای محبوب مانند هوشنگ ابتهاج و خواننده های گرانقدری مانند محمدرضا شجریان سانسور میشه، راه برای این دروغ ها و فریب ها باز میشه
هنر ورای سیاست و پول هست...
ثانیا ، خبرنگاران از کجا اینطور پویا شماره تلفن افرادی که در این کنسرت شرکت داشته اند را پیدا کرده اند و چه لزومی اصولا در این است که به این سرعت توسط رسانه ها پیگیری شود؟ الا تخریب؟
اما توجیهش بدتره
.
کاملا تابلوئه چه اتفاقی افتاده
یه ویدیو دیگه از قسمت نوازندهها در حال ضبط بود
اونو برداشتن، ۲،۳ ثانیه صدا رو عقبتر بردند تا با تصویر بعد از تعظیم سینک بشه با ضرب نوازنده هم بخونه به همین راحتی
.
تصویر ویدیو ادعایی خواننده هم اونقدر بی کیفیته که نشه سینک بودن دهان رو با شعر تشخیص داد
با اکثر نرمافزارهای ادیت ویدیو هم قابل انجامه
اما
ویدیو از روبرو مشخصه از قسمت تماشاگرانه و گروه دستاندرکار کنسرت دخل و تصرفی در ادیت اون نمیتونن داشته باشن و به تعداد هم در دسترسه از نقاط مختلف سالن
با کمال احترام این توجیه از اون اقدام بشدت بدتره(توجیه اشتباه و سعی در راست نشون دادن اون)