وقتی با یکی از دوستان یا اعضای خانواده خود که به آلزایمر مبتلا شده است در ارتباط هستید، هر اقدامی را برای پیشگیری از از بروز این انحطاط عصبی در خود انجام خواهید داد.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "دیلی هلث پست"، با وجود تمام پیشرفت های صورت گرفته و در حال پیشرفت در حوزه سلامت، همچنان درمانی قطعی برای آلزایمر وجود ندارد و بر همین اساس آگاهی از تغییرات و اصلاحات در رژیم غذایی و فعالیت جسمانی روزانه که می توانند به پیشگیری از بروز آن کمک کنند، اهمیت دارد.
این تغییرات لزوما بزرگ و پیچیده نیستند، اما می توانند نقش چشمگیری در محافظت از سلامت مغز شما ایفا کنند. در ادامه با چند روش برای پیشگیری و کند کردن روند مرگ سلول های مغز بیشتر آشنا می شویم.
سلول های مغز، همانند دیگر سلول های بدن، برای دریافت مواد مغذی به آب وابسته هستند. بدون آب، آنها کوچک شده و مغز برای انجام وظایف خود با دشواری بسیاری مواجه می شود.
طی یک مطالعه، تعریق مداوم به مدت یک ساعت و نیم موجب پیری مغز به اندازه تقریبا یک سال شد. این به معنای آن است که حضور در فضای آزاد زمانی که هوا گرم است و دسترسی به آب وجود ندارد، می تواند بسیار خطرناک باشد. همچنین، ورزش طولانی مدت می تواند در نهایت به یک عادت بد تبدیل شود. خبر خوب این است که با دریافت آب، مغز بار دیگر می تواند به شرایط عادی خود بازگردد، اما به خاطر داشته باشید که مصرف آب ناکافی در بلند مدت موجب کوچک شدن مغز می شود.
الکل می تواند موجب کوچک شدن و کاهش سلول های مغز شود و نتایج برخی مطالعات نشان داده اند که مصرف الکل با گذشت زمان موجب کوچک شدن مغز می شود.
این اثر در زنان نسبت به مردان مشخصتر بوده و می تواند با سطوح مصرف کمتر نسبت به مردان رخ دهد.
همچنین، الکل می تواند موجب کمبود تیامین شود که احتمال شکل گیری یک اختلال مغزی جدیتر به نام انسفالوپاتی ورنیکه منجر شود.
از علائم این شرایط می توان به سردرگمی، مشکلات هماهنگی عضلانی تا حدی که به ناتوانی در راه رفتن منجر می شود، و مشکلاتی در حرکت دادن چشم ها به واسطه فلج عصبی اشاره کرد. این ممکن است به فراموشی پایدار و ناتوانی در یادگیری و به یاد آوردن اطلاعات جدید منجر شود.
آب میوه ها و سبزیجات که سرشار از آنتی اکسیدان ها، پلی فنول ها و کاروتنوئیدهای مفید هستند را می توانید برای بهبود، تغذیه و احیای سلول های مغزی جایگزین الکل کنید.
محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته (AGEs) در مقایسه با رادیکال های آزاد می توانند آسیب بیشتری به بدن وارد کنند. حضور آنها در هر اندامی با ایجاد گره در DNA به پروتئین ها آسیب می رساند. ایجاد گره در DNA نقص در عملکرد آن را به همراه دارد. هرچه پروتئین های بیشتری توسط محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته در اندام آسیب دیده باشند، پیری آن اندام تسریع می شود.
هرچه یک غذا بیشتر فرآوری شده باشد، از محتوای محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته بیشتری برخوردار است. غلات صبحانه بسته بندی، پیتزا و هات داگ برخی از غذاهایی هستند که بیشترین سطوح محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته را دارند.
هر زمان که غذایی را با دمای بسیار بالا حرارت می دهید، محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته موجود در آن به طول قابل توجهی افزایش می یابند. زمانی که محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته در مغز جمع می شوند، سلول های این اندام به آرامی می میرند. پس در مصرف غذاهای سرشار از محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته تجدید نظر کنید.
قند خون بالا به واسطه پرخوری، مصرف غذاهای فرآوری شده یا مصرف غذاهایی با شاخص گلیسمی بالا رخ می دهد. زمانی که قند خون افزایش یافته و به سطوحی می رسد که بدن آن را بیش از حد بالا تشخیص می دهد، لوزالمعده بیشتر از حد عادی انسولین ترشح می کند.
سطوح عادی انسولین به بدن آسیب نمی رساند، اما سطوح بالای آن این چنین نیست و روند سوخت و ساز را به سمت ذخیره چربی و التهاب تغییر می دهد.
قند خون بالا موجب گلیکاسیون در بافت ها می شود و آسیب ناشی از محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته را تسریع می کند. محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته با زوال عقل پیوند خورده اند.
غذاهای کربوهیدارتی از نظر میزان افزایش سطوح قند خون در مقیاس 0 تا 100 دسته بندی می شوند. اگر چندان موجب افزایش قند خون نشوند با عنوان غذاهایی با شاخص گلیسمی پایین شناخته می شوند. اگر قند خون را بسیار زیاد افزایش دهند و 67 یا بیشتر دسته بندی شوند، غذاهایی با شاخص گلیسمی بالا شناخته می شوند.
زمانی که سطوح قند خون شما افزایش می یابد، قند اضافه باید جایی برود و این روند با ته نشین شدن در بافت های بدن از جمله مغز آغاز می شود. این زمانیست که گلیکاسیون آغاز می شود.
غذاهایی که موجب بروز آلرژی در بدن می شوند ممکن است موجب علائمی از جمله خستگی، بی خوابی، بیان واژه های نامفهوم، درک مطلب ضعیف و غیره شوند.
افراد مبتلا به آلرژی های غذایی اغلب به شرایطی به نام مغز مه آلود اشاره دارند که در آن به نظر می رسد ابری سنگین درون مغز را فرا گرفته و تصمیم گیری و تفکر را دشوار می سازد.
ورزش کردن اقدامی خوب در جهت حفظ سلامت محسوب می شود، اما طی این فرایند برخی رادیکال های آزاد ایجاد می شوند. اگر به کمبود ویتامین C مبتلا بوده یا از سطوح پایین ویتامین E برخوردار باشید، انجام ورزش می تواند موجب تولید رادیکال های آزادی شود که خنثی نمی شوند. آنها در نهایت بروز آسیب در اندام ها، از جمله مغز، را موجب می شوند.
ویتامین های C و E دو آنتی اکسیدان مهم هستند و با کمک یک متخصص تغذیه می توانید سطوح آنها را اندازه گیری کنید.