دیدار با ماتادورها یک بازی غرور‌آفرین بود و نتیجه گرچه توأم با کسب امتیاز نبود، اما دل میلیون‌ها ایرانی را به هم نزدیک‌تر کرد، ضربان قلب را هم تندتر. نگاه دنیا به فوتبال ایران معطوف شد و تیم شایسته کی‌روش، آبرو خرید. کار به جایی رسید که خیلی‌ها از شکست قدرت فوتبال جهان صحبت کردند و حالا هم با اطمینان بیشتری از تکمیل رؤیا؛ اینکه پرتغال را با رونالدو، ستاره فضایی‌اش شکست می‌دهیم و از مرحله گروهی صعود می‌کنیم.
ایران نوشت: در این میان اشکان دژاگه هم امیدوار به بازی مقابل پرتغال و ثبت نتیجه‌ای دلخواه است. بیش از یک ساعت است که سوت پایان بازی ایران و اسپانیا به صدا درآمده. اتوبوس تیم ملی منتظر بازیکنان، کادر فنی و کادر سرپرستی است تا ورزشگاه کازان را ترک کند. حدود نیم ساعت است که اتوبوس اسپانیا از منطقه امنیتی که ورود خبرنگاران به آن ممنوع است، خارج شده اما در اتوبوس ایران تنها یک بازیکن حضور دارد.
اشکان دژاگه! بازیکنی که در میکس‌زون هم با خبرنگاران داخلی و خارجی مصاحبه نکرد. این فرصتی مناسب برایم بود؛ فرصتی که بسادگی به دست نمی‌آید. بسختی و با کلی ترفند، از غفلت چند ثانیه‌ای مأموران امنیتی استفاده کردم و داخل اتوبوس تیم ملی شدم. واهمه و استرس از اینکه مأموران ورزشگاه متوجه حضورم در منطقه ممنوعه شوند، سلول به سلول بدنم را پوشانده بود اما این فرصتی استثنایی بود. گفت و گوی خبرنگار «ایران» با اشکان دژاگه را در زیر می خوانیم.
از بازی با اسپانیا شروع کنیم. شرایط به گونه‌ای بود که حالا خیلی‌ها حسرت کسب امتیاز مقابل حریف قدرتمندی به نام اسپانیا را می‌خورند!
بازی خوبی بود. بازیکنان ایران همه تا لحظه آخر جنگیدند و نشان دادند که توانایی بالایی دارند. گلی هم که خوردیم، تا حدودی روی اتفاق بود.
حتی موقعیت‌هایی هم برای باز کردن دروازه اسپانیا داشتیم.
بله همین طور است. موقعیت‌های خوبی داشتیم و خیلی خوب جنگیدیم و فکر می‌کنم حق‌مان هم بود که حداقل امتیاز را از این بازی بگیریم. ولی فوتبال همین است. ۴ سال پیش هم مقابل آرژانتین همین طور بود. ولی خدا را شکر توانستیم دوباره به دنیا نشان دهیم که فوتبال و فوتبالیست‌های خوبی داریم.
اگر بخواهی نظرت را در یک جمله از این بازی بگویی، چه چیزی می‌گویی؟
خوبی‌اش این است که سربلند از زمین بیرون آمدیم. البته هنوز هم یک شانس دیگر داریم و آن بازی با پرتغال است.
کی‌روش هم در کنفرانس مطبوعاتی بازی با پرتغال را همانند «مچ پوینت» در تنیس دانست.
دقیقاً درست است. برای ما مچ پوینت است. اگر مثل اسپانیا بازی کنیم، می‌توانیم ببریم و صعود کنیم.
نظرت درباره کریس رونالدو چیست؟ ۴ گل در ۲ بازی زده و همه می‌دانند که چه بازیکن خطرناکی است!
خب رونالدو بهترین بازیکن دنیاست و در این دو بازی هم این را نشان داد که چقدر قوی هست و چه کیفیتی دارد. ولی خب فکر می‌کنم اسپانیا یکی از بهترین تیم‌های دنیا است و طوری که ما مقابل آنها بازی کردیم، اگر همان طور برابر پرتغال بازی کنیم حتی اگر رونالدو را هم داشته باشند می‌توانیم بازی را ببریم.
ما یک گل هم به اسپانیا زدیم اما خب مردود شد. نظری درباره آن گل داری؟
من خودم گل را در تلویزیون ندیدم اما همه می‌گویند که آفساید بود. اما یک چیزی ما را ناراحت می‌کند. اینکه در بازی مراکش مقابل پرتغال، چند صحنه بود که می‌شد از VAR استفاده شود اما هیچ عکس‌العملی نشان ندادند اما گل ما را سریع چک کردند. در هر حال فوتبال همین است و گل ما هم آفساید بوده، اما همین که نشان دادیم تیم خوبی هستیم و بعد از گلی که خوردیم به بازی برگشتیم و گل هم زدیم، ثابت می‌کند که تیمی قوی هستیم. امیدواریم بتوانیم همین بازی را مقابل پرتغال هم انجام دهیم.
در جریان بازی دو، سه بار بازیکنان ایران مصدوم شدند و روی زمین افتادند اما اسپانیایی‌ها توپ را به بیرون نزدند. فکر می‌کنی آنها اعتقاد داشتند که به دنبال هدر دادن وقت بودیم؟
شاید آنها این احساس را داشتند که بازیکنان ایران خودشان را زمین می‌اندازند اما واقعاً این طور نبود و بازیکنان الکی خودشان را به مصدومیت نمی‌زدند. بچه‌ها تا لحظه آخر جنگیدند و معلوم است که در بعضی صحنه‌ها احساس درد داشتند. اما خب نتیجه برای آنها هم خیلی مهم بود و شاید مهم‌تر از ما. باید این بازی را می‌بردند و فکر می‌کنم استرس هم داشتند. ۵۴ دقیقه نتوانسته بودند گل بزنند و شرایط برایشان خطرناک‌تر هم می‌شد. خدا را شکر توانستیم چنین بازی‌ای انجام دهیم و واقعاً به بچه‌ها خسته نباشید می‌گویم.
بعد از دو بازی، شرایط تیم ملی را برای بازی آخر چطور می‌بینی؟
خوب است که هنوز شانس صعود داریم و تا دقیقه آخر بازی با پرتغال برای این هدف می‌جنگیم. الان ما شرایط‌‌مان مثل مراکش نیست که دیگر هیچ کاری نمی‌تواند انجام دهد. ما یک فینال داریم و همه سعی‌مان را می‌کنیم.
در این دو بازی به میدان نرفتی! نظرت چیست؟
برای مربی آسان نیست که چنین تصمیمی بگیرد. خب خیلی وقت است که من بازی نکرده‌ام و به خاطر مصدومیت زانویم خیلی سعی کردم که به تیم برسم. الان هم خدا را شکر می‌کنم که اینجا هستم. مصدومیتی ندارم اما واقعاً بازیکنانی داریم که در زمین می‌جنگند و من هم سعی می‌کنم از بیرون به تیم کمک کنم. البته هنوز یک بازی دیگر مانده.
در پایان با مردم و هواداران صحبت کن. اشک‌ها و لبخندهای زیادی در این دو بازی دیدیم و حسابی از تیم ملی حمایت کرده‌اند...
مقابل اسپانیا هم حمایت‌شان را نشان دادند و بیشتر استادیوم، هواداران ایرانی حضور داشتند. آنها واقعاً به ما کمک می‌کنند، دم‌شان گرم و خسته نباشند. ان‌شاءالله بازی با پرتغال هم همین طور حمایت‌مان کنند و دلگرمی بدهند. ما هم تمام سعی‌مان را می‌کنیم که خوشحال‌شان کنیم.