عصرایران - مجتبی قفقازی؛ ارزش پول ملی ایران طی ماه‌های گذشته به شدت سقوط کرده است.
در کمتر از یک سال گذشته قیمت بسیاری از کالاها و خدمات حتی تا بیش از دوبرابر افزایش یافته و روند افزایشی قیمت برخی کالاها از جمله ارزهای خارجی، طلا و سکه، خودرو و مسکن رو به صعود است.
این افزایش‌ها به این معناست که ارزش پول ملی مثل برفی در "آفتاب تموز" روز به روز کمتر می‌شود و این روزها بسیاری از شهروندانی که دارایی‌های نقدی – ریالی دارند از بیم افت بیشتر ارزش دارایی‌شان به بازارهایی چون ارز، طلا و سکه و خودرو و مسکن هجوم برده و خرید می‌کنند.
مسئولان نیز مدام از غیرواقعی بودن قیمت‌های افزایش یافته و "حباب" بودن آنها سخن می گویند؛ البته "پربیراه" هم نمی‌گویند چون وقتی متقاضی کالایی زیاد باشد به طور طبیعی کفه تقاضا بر کفه عرضه سنگینی کرده و "قیمت" افزایش می‌یابد.
بنابراین مساله و یا بحرانی که امروز با آن مواجهیم یک صورت مشخص و واضح دارد و آن بیم و انتظار مردم از تورمی است که ممکن است ارزش سرمایه نقدی – ریالی آنها را طی هفته‌ها و ماه‌های آتی به نصف و یا حتی بیش از نصف ارزش امروزی آن کاهش دهد.
به بیان دیگر شاید بخش بزرگی از مشکل امروزی اقتصاد کشور علاوه بر بیماری ریشه ای و عوامل خارجی همچون انتظار بازگشت تحریم‌ها و دیگر علل داخلی و خارجی تشدید کننده همچون فساد گسترده و..، در ذهنیت و انتظار مردم از آینده اقتصاد کشور است.
بسیاری از مردم طی هفته‌ها و ماه‌های گذشته با برداشتن پول‌ها از حساب‌های بانکی به سمت بازارهایی چون ارز خارجی، طلا و خودرو و مسکن هجوم بردند و همین هجوم بود که باعث شد ارزش پول ملی در کمتر از 6 ماه گذشته دستکم بیش از 60 درصد سقوط کند.
برای مقابله با این بحران و سامان دادن به اقتصاد آشفته کنونی طبیعی است که دولتمردان باید آستین همت را بالا زده و چاره کنند و دیگر نهادها و دستگاه های حاکمیتی نیز دولت را یاری دهند.
اما آیا ما شهروندان در قبال مسایل و مشکلات جاری در کشور مسئولیتی نداریم؟
به عنوان شهروندان ایرانی آیا دوست نداریم ارزش پول ملی‌مان ثابت بماند و حتی در برابر دیگر ارزهای خارجی بالاتر برود؟
طبیعی است که همه شهروندان ایرانی طالب چنین وضعیتی هستند زیرا حتی آنهایی که طی هفته‌ها و ماه‌های گذشته سرمایه نقدی خود را به ارز، طلا و یا خودرو و... تبدیل کرده‌اند هم می‌خواهند در این مملکت زندگی کنند و در آینده هزینه خواهند داشت.
برای مثال آن فردی که چند ده ، چند صد میلیون و یا حتی چند میلیارد دارایی نقدی- ریالی خود را به ارز خارجی یا طلا و .. تبدیل کرده درست است که از سقوط بیشتر ارزش پول خود جلوگیری کرده اما او نیز طی ماه‌ها و سال‌های آینده قطعا چوب این گرانی و کاهش ارزش پول ملی را خواهد خورد و حتی هم اکنون نیز وقتی ریال ایرانی در برابر ارزهای خارجی افت ارزش پیدا کرده، دارایی‌های غیرمنقول او نیز ارزش گذشته خود را از دست داده و در صورت تبدیل دارایی به ارز خارجی او نیز بخش بزرگی از دارایی خود را از دست داده است.
کاهش ارزش پول ملی در میان مدت و بلند مدت به نفع هیچ شهروندی نیست و همه مردم کمابیش متضرر خواهند شد.
شاید یک راه موقت برای کاستن از شیب کاهش ارزش پول ملی اعتماد بیشتر مردم به ریال باشد. باید توجه داشت روند تبدیل ریال نقدی به ارز و طلا و خودرو و.. هر چه بیشتر شود قیمت ارز و طلا و خودرو ... افزایش و ارزش پول ملی کاهش خواهد یافت.
برای حفظ ارزش پول ملی باید راهکارهای اقتصادی ویژه‌ای پیاده شود که متولی آن حاکمیت است اما اگر تنها درصدی از آنهایی که سودای تبدیل ریال خود به دیگر کالاها را دارند کمی بیشتر به ریال اعتماد داشته باشند و از خواسته خود در تبدیل آن منصرف شوند، امید می‌رود بازار آشفته کنونی زودتر از آنچه که می‌بایست روی آرامش نسبی ببیند. این خواسته ای است که انتظار می رفت طی هفته ها و ماه های گذشته صادقانه از سوی مسئولان حکومت مطرح می شد اما متاسفانه مسئولات ترجیح دادند سکوت کنند و دست یاری به سمت مردم دراز نکنند و در دور باطل برخی تصمیمات غلط و درست اقتصادی درجا بزنند و حتی ناخواسته زمینه تشدید بیشتر بحران را فراهم کنند!
آنهایی که با ولع یا سوداگری و یا حتی نگرانی طبیعی، طی ماه‌های گذشته ریال خود را تبدیل کرده‌اند به هر صورت روزی می‌بایست این کالاها را دوباره تبدیل و در جهت نیاز‌های مالی و اقتصادی آینده خود مصرف کنند و آن روز است که انتظار می‌رود حباب قیمت ها بترکد و قیمت‌ها واقعی شوند. هر چه مردم در تبدیل ریال به ارز و طلا و.. خودداری بیشتری نشان دهند، آن روز زودتر فرا خواهد رسید.
کاش کمی از همیت و غیرتی را که روی حمایت از تیم ملی فوتبال کشورمان داریم، روی "پول ملی" نیز داشته باشیم.