موبنا – «مانتیس» تنها حشره در خانواده بی‌مهرگان محسوب می‌شود که دیگر حشرات آن را سه‌بعدی می‌بینند. این اتفاق یک نکته بسیار مهم محسوب می‌شود و حشرات بزرگتر به واسطه آن می‌توانند طعمه خود را از فاصله دور هم شناسایی کنند. ولی بر خلاف انسان، حشرات برزگتر تنها زمانی مانتیس را سه‌بعدی می‌بینند که حرکت کند. ولی به نظر شما دانشمندان چطور این مسئله را متوجه شده‌اند؟
دانشمندان در یک مطالعه جدید ۲۰ مانتیس را در شرایط آزمایشگاهی در اختیار گرفتند و کوچک‌ترین عینک سه‌بعدی جهان را روی چشم آنها قرار دادند. سپس برای این مانتیس‌ها یک سری فیلم‌های مختلف به نمایش گذاشته شد که در آن نقاط متحرک وجود داشت و مانتیس می‌توانست آنها را سه‌بعدی ببیند. این حشرات پس از تماشای فیلم سعی کردند نقاط متحرک که برای آنها به عنوان یک طعمه جلوه داده شده بود و در فاصله ۲.۵ سانتی‌متری از آنها قرار داشت را شکار کنند.
دانشمندان متوجه شدند حتی در شرایطی که طعمه یا همان نقطه متحرک در هر یک از دو چشم مانتیس به صورت متفاوت نمایان می‌شود هم حمله برای شکار صورت گیرد. این مسئله برای چشم انسان به صورت متفاوت تعریف شده است و زمانی که محققان از انسان‌ها خواستند فعالیت مشابه را انجام دهند، آنها دچار خطا شدند.
نتایج حاصل از این مطالعه جدید در آخرین شماره از نشریه «زیست‌شناسی جاری» به انتشار رسید. کارشناسان طی آن اعلام کردند که انسان با منطق کردن تصاویر واقعی از طریق هر دو چشم آن ایجاد می‌شود، دنیا را سه‌بعدی می‌بیند و مغز در نهایت یک تصویر واقعی سه‌بعدی را پردازش می‌کند. ولی در این مطالعه مشخص شد مانتیس‌ها فقط نقطه متحرک را در هر یک از چشمان خود با یکدیگر منطبق می‌کنند و تصویر واقعی برای آنها اهمیتی ندارد.
این نخستین باری است که این نوع تصویربرداری سه‌بعدی در چشم یکی از جانداران کره خاکی تحلیل می‌شود و دانشمندان برای اولین بار در تاریخ به چنین یافته‌هایی رسیده‌اند. این اتفاق مثال دیگری از تکامل چشم انسان در مقابل دیگر حیوانات محسوب می‌شود و می‌تواند روش‌های جدید برای درمان اختلالات و بیماری‌های چشمی را در ارایه کند. دانشمندان با این یافته‌های جدید می‌کوشند نحوه تطبیق تصاویر در چشم انسان را بهتر تحلیل کنند و روش‌های نوین برای عدم تطبیق تصویر در چشم انسان را به کار گیرند.