عصر ایران؛ جعفر محمدی* - نگاهی از سر دردمندی به آنچه در جامعه امروز ایران می گذرد این گزاره را به وجود می آورد که گویا عده ای تعمداً می خواهند مردم را به امور حاشیه ای مشغول کنند تا انرژی جامعه و رسانه ها به جای آن که در مسیر توسعه کشور و نقادی امور اصلی صرف شود، در حواشی به هدر رود.
به موضوعاتی که در چند وقت اخیر در کشور ایران به "مسأله" تبدیل شده اند نگاه کنید:
- ما نمی گذاریم زنان به استادیوم های ورزشی بروند.
- در استان ما اساساً حق ندارید کنسرت برگزار کنید.
- در استان ما می توانید کنسرت برگزار کنید اما زنان حق ندارند نوازندگی کنند.
- این که قلیان در قهوه خانه ها عرضه شود یا نشود محل دعواست.
- چرا آموزش و پرورش بچه های پیش دبستانی و اول و دوم ابتدایی را به مزار شهدا نمی برد؟
- اجازه نمی دهیم فلان فیلم اکران شود.
- فلان بازیگر امروز ممنوع الفعالیت می شود و چند وقت دیگر او آزاد می شود و دیگری ممنوع التصویر.
- دعوا می کنیم و حتی کار را به نماز جمعه می کشیم که نام فلان تیم فوتبال باید بشود مشکی پوشان دیار خراسان!
- فلان رستوران یا بستنی فروشی حق ندارد از فلان نام یا حتی از نام برند خارجی اش استفاده کند.
- فلان شبکه اجتماعی را ببندیم یا باز کنیم؟
- ...
این ها تنها مشتی نمونه خروار هستند و هر روز که می گذرد حواشی جدیدی بر حواشی قبلی افزوده می شود و ملک و ملت درگیر چیزهایی می شوند که اساساً در دنیای امروز، مسأله نیستند و اگر اهالی دنیا بدانند که ما بر سر چه چیزهایی با یکدیگر سر و کله می زنیم، حتماً بر ما خواهند خندید!
طراحان این استراتژی، بازی شان را خیلی هوشمندانه ای چیده اند؛ اگر مردم و رسانه ها توجهی به این موضوعات مطرح شده نکنند، آنها گام به گام جلوتر می آیند و محدودیت های جدیدی را بر جامعه تحمیل می کنند و اگر هم توجه کنند که از امور مهم غافل می مانند یا کمتر بدان می پردازند.
البته بازیکنان این پروژه، الزاماً همان طراحان نیستند. ای بسا افرادی ساده دل که اتفاقاً دغدغه های مقدسی هم دارند ناخواسته در مسیر این استراتژی حرکت می کنند و هزینه های افکار عمومی اش را نیز می پردازند.
حضرت علی علیه السلام آفت حکومت ها را 4 چیز می شمارند که یکی از آنها این است: تضییع الاصول و التمسک بالفروع (ضایع کردن امور اصلی و پرداختن به امور فرعی)
حال کمی اندیشه کنیم که آیا کشور ما به طور آشکاری درگیر امور فرعی نیست؟ آیا این درگیری اتفاقی و موردی است یا به یک اصل دائمی تبدیل شده است؟ و اگر تبدیل به یک رویه شده، آیا نمی توان نتیجه گرفت که اراده ای ضد ملّی یا دستکم رویه ای منحرف در کار است که کشور را درگیر حواشی کند؟
ایران امروز ما درگیر مصائب بزرگی است که بعضاً حتی موجودیت سرزمینی مان را نیز تهدید می کنند؛ از بحران بسیار بسیار جدی آب گرفته تا کاهش سرمایه اجتماعی و از گره های هزارتوی اقتصادی تا مشکلات سلامت و ... .
در یک جامعه طبیعی، هنگام مواجهه با چنین وضعیتی، همه توش و توان مردم و حکومت صرف مباحثه، عارضه یابی، پیدا کردن راه حل و تمرکز عملیاتی بر روی برون رفت از مشکل و نهایتاً پیشرفت می شود.
در ایران اما، آنچه درباره مشکلات اصلی بیان می شود، در حد شعار و فرافکنی و خالی نبودن عریضه است و در مقابل، حواشی چنان مهم می شوند که نه تنها به مسأله اصلی کشور بدل می شوند که به اجرا هم می رسند!
تعارفی در کار نیست: با این دست فرمانی که می رویم، مقصدی جز تباهی همگانی نخواهیم داشت مگر آن که "اصول" و "فروع" به جایگاه های خود بازگردند و "تمسک بالاصول" اصل دائمی مردم و حکومت باشد.
*صاحب امتیاز و سردبیر عصر ایران
عالی
به مقالات یکسال اخیرتون و یک ماه اخیرتون نگاه کنید. چند مقاله در مورد مسائل اصلی جامعه نوشتید؟ چند مقاله برای مسائل فرعی که نام بردید نوشتید و به حواشی دامن زدید تا بیننده بیشتری پیدا کنید؟
قصد تضعیف جایگاه مقدس نماز جمعه را ندارم؛ اگر بررسی بفرمایید بسیاری از این حاشیه سازی‌ها از دل نمازهای جمعه بر می‌آید.
اگر کار آماری کنید شاید ادعای بنده ثابت شود.
خودت اگه مردی حواشی رو رها کن و اون سه نقطه رو بیشتر باز کن
مطلب عالی بود، نگاهی عمیق به اوضاع کشورمان
چون همیشه خود عصر ایران همین تیترهای حاشیه ای رو فقط بررسی می کنه حالا از خواب بلند شده!!!!!!
پس لطف بفرمایید قیافه حق به جانب ها را به خود نگیرید
اين دستور كار است .
نه حاشيه
این ره که میرویم به ترکستان است!
بسیار خوب و خلاصه بود . امیدوارم که با درک همگانی طبقه متوسط جامعه بتوانیم به مسیر درست باز گردیم . هرچند هر روز که می گذرد دیرتر و سخت تر میشود .
یاد این ضرب المثل افتادم آفتابه لگن هفت دست شام و ناهار هیچی
از ماست که برماست!
اگر فکر میکنی به حقی چرا نظرات رو منتشر نمیکنی ؟!!!
کارت خیلی کثیف بود !!
مثلا طوری مطلب می زنید که انگار تلگرام نباشد هیچ جایگزینی ندارد. البته به نظر بنده موضوع فضای مجازی مهم است.
به امید خدا مردم عزیز ایران از همه این حاشیه ها عبور خواهند کرد.
این مسئله که بیان کردید دغدغه همیشگی من است و دارد مرا دیوانه میکند.
باید عاقلان اداره کشور را به عهده گیرند و کشور بر اساس نظرات عالمان حرکت کند.
ولی کاش کسانی که چنین روز هایی را بوجود آوردند معرفی می کردیدواکنون چه باید کرد؟
سردبیر محترم
این مثال هایی که بر شمردید اتفاقا اگر روی هم جمع زده شود و مقداری هم آینده نگری به آن افزوده شود، به هیچ وجه مسئله حاشیه ای نیست. گمان میکنم شما هم خوب میدانید. آب و اقتصاد و سلامت بسیار مهم است. این ها هم که شما گفتید مهم است و در نگاه عمیق حاشیه نیست. بدخواهان القا میکنند که حاشیه است و امثال بنده و شما سادگی نموده و باور میکنیم.
میفرمایید این ها محدودیت است. بله کاملا درست است. اما شما بفرمایید محدودیت مطلوب شما چیست؟ اشکال گرفتن به محدودیت ها آسان است اما تمیز محدودیت مطلوب از نامطلوب بسیار دشوار است.
خواهش میکنم دقیقتر به مسئله بنگرید. اگر مجالی بود یادداشتی در نقد حقوقی برخی مطالب شما خواهم نگاشت و امیدوارم منتشر شود.
جوانان بی کارند دغدغه ما شده است کنسرت
آلودگی هوا بی داد می کند دغدغه ما شده است دوچرخه سواری دختران
و ......
اگر با انصاف هستی گزارش کن
اي كاش مسعولان آينده نگر باشند
اما کو شنوا اصلا ولش کن اقا !!!!!!!!!!!!!!!!!!
عالی بود
نمیدونم کی هستی ولی مردی
اما کو گوش شنوا و یا کو فکری که در این حد باشد
كار عصر ايران عاااااليه
چندتا شبکه خصوصی باز بشه چی میشه مثلا
همش امنیتی کردن و مردم و غرق در سیاست کردن همینه...
اگر به فرعیات نپردازیم گام ب گام جلو میان
اگر هم بپردازیم از اصل غافل میشیم
واقعا باید چ کنیم پس؟؟؟
من ک موندم
یعنی میشه شما نظر من رو منتشر کنید؟
باید اصول درست شوند
کاملا مقاله درست و بجای می باشد
اگه به فرعیات نپردازیم گام ب گام جلو میان
اگر هم بپردازیم از اصل غافل میشیم
واقعا باید چ کنیم؟؟؟
من ک‌نمیدونم