روزنامه آفرینش نوشت:
ازدواج يکي از مهمترين وقايعي است که در طول زندگي بشر حاصل مي شود. جداي از نوع فرهنگ هاي گوناگون در مورد اين امر، نقش ازدواج در ميان فرهنگ ايرانيان بسيار مهم و موردتوجه مي باشد. خانوارها تلاش مي کنند تا تربيت فرزندان را به نحو احسن به انجام رسانند تا در مرحله آخر، ميوه اين مراقبت را با ازدواج فرزندانشان بچينند.
متاسفانه در کشورمان به دليل مخلوط شدن برخي سنت هاي حسنه با اوضاع اقتصادي و اجتماعي، اختلالاتي براي فرهنگ ازدواج به وجود آمده است. به گونه اي که مهريه که يکي سفارشات رسول خدا(ص) در امر ازدواج بوده است، امروزه به سدي براي جلوگيري از ازدواج هاي ساده و آسان مبدل گرديده است. چشم توهم چشمي و عدم رضايت از وضعيت فعلي باعث شده تا خانواده ها درخواست هاي بسياري را از جوانان داشته باشند که فراهم کردن هرکدام از آنها جوان را از تصميم خود منصرف مي کند.
بي ميلي جوان نسبت به شرايط سخت ازدواج وي را از قيد و بند خانواده و سنت هاي مفيد ازدواج رها مي سازد و ديگر خود را در مقابل آنها مسئول نمي داند. لذا اين حق را به خود مي دهد که به دوستي هاي نامتعارف يا مجازي تن دهد. با توجه به شرايط سختي که ازدواج درذهن وي نقش بسته، مسلماً او دوستي هاي مجازي و خياباني را با هدف ازدواج انتخاب نمي کند.
اما معضلاتي که اين دوستي هاي مجازي براي وي به همراه مي آورد، اخلاق اجتماعي را تحت تاثير قرار مي دهد. ازسوي ديگر برخي سايت هاي اينترنتي با تبليغات گسترده و شعارهاي عوام فريبانه اين جوانان را جذب خواسته هاي خود مي کنند. شعار«ازدواج آگاهانه حق شماست» هر جواني را تحريک مي کند تا سري به اين سايت ها بزند. با ورود جوانان به اين سايت ها انگيزه آنها براي پيگيري و ثبت نام دوچندان مي شود. اينکه در قالب تالارهاي گفتگو و چت روم هاي خصوصي، آلبوم هايي با عکس هاي مختلف در اختيار او قرار گيرد، نه تنها انگيزه ازدواج را براي وي تداعي نمي کند بلکه پتانسيل هاي ناهنجاري رفتاري را در وي فعال مي سازد.
اينکه فرد اطلاعات شخصي و خصوصي خود را همراه با عکس تحويل اين سايت ها بدهد تا بتواند از اين طريق همسر مورد علاقه خود را پيدا کند، چشم بستن برحقيقت و خودفريبي است. البته ازدواج هايي هم در اين بنگاه هاي مجازي صورت مي گيرد اما به هيچ عنوان ازدواج هاي قابل اطمينان و مستحکمي نيستند. به اين علت که کارگزار اينترنتي تعهدي نسبت به واقعي بودن اظهارات طرفين در رزومه پرشده توسط آنها ندارد.
شخص در فضاي مجازي مي تواند اطلاعات فردي خود را غلط و بسيارايده آل ارائه دهد که دراين صورت شکاف ميان خواسته هاي طرفين سر به فلک خواهد گذاشت. در ثاني سواستفاده هاي فراواني از اين رابطه ها صورت مي‌گيرد که آينده دو جوان را تباه خواهد کرد.
نقطه ضعف اصلي اين بنگاه هاي همسريابي عدم حضور خانواده ها مي باشد. چون دو جوان فقط باهم ازدواج نمي‌کنند بلکه خانواده هاي آنان نيز باهم پيوند مي خورند. لذا شايد با فرهنگ سازي و ايجاد راهکارهاي جديد بتوان گفت که درآينده اين بنگاه هاي همسريابي مثمرثمر واقع شوند. متاسفانه امروز ما شاهد کمرنگ شدن نقش خانواده در تصميمات جوانان هستيم.
اينکه خانواده نتواند جوان را براي يک ازدواج صحيح و منطقي آماده کند، باعث گرايش جوان به خود محوري و تصميمات اشتباه مي گردد.
تنها راه جلوگيري از اين نوع انحرافات جوانان فراهم کردن شرايط ازدواج آسان براي آنها مي باشد. اين نکته بسيار قابل تامل است که اگر جوان با نگاه به شرايط خود و خانواده اش و حتي خانواده طرف مقابل، نتواند خواسته هاي خود را ابراز کند، آسان ترين و در دسترس ترين محل براي تخليه احساساتش همين فضاهاي مسموم خواهد بود که آينده وي را تباه خواهد کرد.